Eeuwenlang werden de koningen van Engeland en Schotland gekroond terwijl ze boven de 'Stone of Destiny' zaten. Daarvoor werden de koningen van het oude Ierland ook gekroond zittend op deze steen, in het Gaelisch de lia fail genoemd, hetgeen dezelfde betekenis heeft. Volgens Ierse tradities is de steen echter niet afkomstig uit Ierland, maar kwam via Spanje vanuit het oosten:
Volgens een Keltische legende was de steen ooit het kussen waarop de aartsvader Jakob in Bethel rustte toen hij de visioenen van engelen aanschouwde. Vanuit het Heilige Land zou hij naar Egypte, Sicilië en Spanje zijn gereisd en rond 700 v.Chr. Ierland hebben bereikt om op de heuvel van Tara te worden neergezet, waar de oude koningen van Ierland werden gekroond. Vandaar werd hij meegenomen door de Keltische Schotten die Schotland binnenvielen en bezetten. Omstreeks 840 na Chr. werd hij door Kenneth MacAlpin meegenomen naar het dorp Scone ('Stone of Scone', Britannica.com, 18 januari 2023).
Deze beroemde rots, die ook wel 'Jakobs Pilaarsteen' wordt genoemd, wordt traditioneel gezien als de steen waarop de Bijbelse patriarch Jakob zijn hoofd liet rusten nadat zijn vader hem naar Padan Aram had gestuurd om een vrouw te zoeken (Genesis 28:11-12). Na te hebben gedroomd, stond Jakob op en nam de steen, richtte hem op en zalfde hem met olie als een herinnering aan zijn gelofte tegenover God om Hem te dienen (vv. 18-22). De steen vergezelde later de Israëlieten op hun 40-jarige reis door de woestijn van Sinaï, na hun bevrijding uit de Egyptische slavernij.
Sommige mensen geloven dat 2 Koningen 11:13-14 naar het gebruik ervan in een kroningsceremonie verwijst: "Toen Athalia het geluid van de lijfwacht en het volk hoorde, kwam zij naar het volk in het huis van de HEERE. En zij zag, en zie, de koning stond volgens de bepaling [of: verordening] bij de pilaar, en bij de koning de bevelhebbers en de trompetten; en de hele bevolking van het land was blij en blies op de trompetten...."
Gods verbazingwekkende belofte
Hoe is de steen naar verluidt op de Britse eilanden terechtgekomen en wie precies heeft hem gebracht? De reis heeft te maken met een verbazingwekkende belofte die God 3.000 jaar geleden had gedaan, volgens welke de troon van Israël en de dynastie van David zouden blijven bestaan tot de terugkeer van Jezus Christus. "Ik heb – sprak U – een verbond gesloten met Mijn uitverkorene, Ik heb Mijn dienaar David gezworen: Ik zal uw nakomelingen tot in eeuwigheid stand doen houden, uw troon bouwen van generatie op generatie" (Psalm 89:4-5).
Het is ook belangrijk om notitie te nemen van Jeremia 33:17: "Want zo zegt de HEERE: Aan David zal het niet aan een man ontbreken die op de troon van het huis van Israël zit,". Er staat: "het huis van Israël", niet het 'huis van Juda'. Na de regering van Salomo werden de kinderen van Israël verdeeld in twee huizen: Juda en Israël. Davids troon regeerde in Juda tot de dagen van koning Zedekia. De profeet Jeremia reisde met de dochters van koning Zedekia (Jeremia 43:5-7), en sommigen geloven dat hij het was die Jakobs pilaarsteen meenam om de troon van David over te brengen van het huis van Juda naar het huis van Israël.
Deze zelfde dynastie is tot op de dag van vandaag voortgezet in de persoon van koning Charles III, een directe afstammeling van de dochters van Zedekia. Eeuwenlang maakte de steen deel uit van de kroningsstoel in Westminster Abbey. “In 1996 werd de steen officieel teruggegeven aan Schotland. Tegenwoordig is het een van de schatten van onschatbare waarde die te zien zijn in de Kroonzaal [van Edinburgh Castle], die elk jaar door miljoenen mensen bezocht wordt. De steen zal Schotland pas weer verlaten voor een kroning in Westminster Abbey' ('The Stone of Destiny', EdinburghCastle.scot, geraadpleegd op 22 februari 2023). De steen is inderdaad gebruikt bij de kroningsceremonie van koning Charles III. Daarop werd eveneens koningin Elizabeth II gekroond.
Als u meer wilt weten over de verbazingwekkende geschiedenis van de afstammelingen van Israël, bestel of lees dan online ons behulpzame studieboekje De Verenigde Staten en Groot-Brittannië in de profetieën.
