Dit artikel is de vertaling van het Engelstalige artikel “A Better Revolution” (This Is London Calling) door John Meakin, verschenen in het Tomorrow’s World magazine van juli-augustus 2018.
Twee eeuwen geleden werd op 5 mei 1818 in het Duitse Trier Karl Marx geboren in een Joods gezin dat was bekeerd tot het protestantisme. Hijzelf werd later atheïst en beroemd door het marxisme, de revolutionaire filosofie die naar hem is genoemd en die meestal wordt geassocieerd met communisme en socialisme.
In 1848 schreef Marx, samen met zijn aloude vriend en medewerker Friedrich Engels Het Communistisch Manifest, waarin hij de kwalen van de maatschappij afleidde uit het antagonisme tussen twee klassen van mensen: zij die de maatschappij regeerden en de productiemiddelen in handen hadden (de bourgeoisie), versus degenen die alle arbeid verschaften (de proletariërs).
Voor Marx was de enige oplossing die vrede en blijvende voldoening zou brengen de gewelddadige omverwerping van de heersende klassen. Marx besloot zijn manifest met een ophitsende oproep tot de wapenen: “Laat de heersende klassen sidderen door een communistische revolutie. De proletariërs hebben daarmee niets te verliezen dan hun ketenen. Ze hebben een wereld te winnen. Proletariërs van alle landen: verenigt u!”
HET COMMUNISTISCH MANIFEST
Marx was een briljante en vooruitziende man, goed onderlegd, goed opgeleid, zeer belezen, gepassioneerd, uiterst bekwaam en meedogenloos in het debat. In zijn latere leven woonde hij in Londen tijdens het eerste tijdperk van de globalisering die was gebaseerd op een groeiende industrialisatie gecentreerd rond stoom en daarna elektriciteit. Hij meende dat hij kon zien waartoe die zou leiden.
Veel arbeiders hadden reden zich uitgebuit te voelen door lage lonen en slechte werkomstandigheden, terwijl zij hun werkgevers en leiders fabelachtig rijk zagen worden. Marx zag de historische werkende klasse als gewoon een van de goederen die worden geëxploiteerd en misbruikt door kapitalisten, louter een aanhangsel en loonslaaf van het nieuwe machinetijdperk. Hij genoot ervan het vuur van conflict en geweld aan te wakkeren, en hij wilde wat hij zag als een voortdurende burgeroorlog van antagonisme tussen de proletariërs en de bourgeoisie omzetten in een letterlijke revolutie door geweld. Daarna zouden de proletariërs de wereld regeren – maar op welke basis?
TIEN ‘ONVERMIJDELIJKE’ MAATREGELEN
In tien beroemde kernachtige stellingen in het manifest zette Marx de methode uiteen waardoor hij de bourgeoisklasse wilde vernietigen.
1. Afschaffing van het grondbezit en het gebruik van alle pachten voor de publieke zaak.
2. Een in sterke mate progressieve of gestaffelde inkomstenbelasting.
3. Afschaffing van alle rechten tot erven.
4. Verbeurdverklaring van de bezittingen van alle emigranten en rebellen.
5.Centralisatie van het krediet in handen van de staat door middel van een nationale bank met staatskapitaal en een exclusief monopolie.
6. Centralisatie van communicatie- en transportmiddelen in de handen van de staat.
7. Uitbreiding van nationale fabrieken en productiemiddelen; de ontginning van woeste gronden en de verbetering van de grond in het algemeen volgens een gemeenschappelijk plan.
8. Gelijke arbeidsplicht voor allen; de vorming van industriële legers, in het bijzonder voor de landbouw.
9. Samenvoeging van de landbouw met de verwerkende industrie; het geleidelijk toewerken naar de opheffing van het verschil tussen stad en platteland, door een meer gelijkmatige verdeling van de bevolking over het land.
10. Gratis onderwijs voor alle kinderen in openbare scholen. Afschaffing van de fabrieksarbeid door kinderen in zijn huidige vorm. Het samenvoegen van opleiding en industriële productie enzovoort, enzovoort.
(Uit Friedrich Engels’ eigen Engelse vertaling [vert. in het Ned.]: Manifesto of the Communist Party [Manifest van de communistische partij], Chicago 1906)
Marx wilde de rol van de vakbonden uitbreiden om de proletariërs te beschermen. En zelfs de instelling van het bourgeoisgezin moest worden afgeschaft, om te voorkomen wat hij zag als de uitbuiting van kinderen. Hij wilde ook de uitbuiting van vrouwen beëindigen, die hij beschouwde als alleen voorkomend binnen de bourgeoisklasse. Hij voorzag zelfs dat zijn revolutionaire ideeën in het tijdperk van globalisering zouden uitmonden in het afschaffen van landen en nationaliteiten.
TERUGKEER NAAR HET MARXISME?
Er wordt wel gezegd dat in de 19e en 20e eeuw niemand meer politieke invloed heeft gehad dan Karl Marx met zijn revolutionaire ideeën. In 1918 overspoelde het communisme op gewelddadige manier Rusland en in de jaren 1930 verspreidde het zich naar China en andere landen. De marxistische invloed verspreidde zich wijd en zijd in verschillende vermommingen naar tal van andere landen, met inbegrip van Cuba, Joegoslavië en landen in Afrika en Oost-Europa. Gedurende veertig jaar woedde de Koude Oorlog tussen de Verenigde Staten, voorvechter van het kapitalisme, en de Sovjetunie, voorvechter van het communisme, en uiteindelijk won het kapitalisme.
De meeste mensen concludeerden toen dat dit het einde van het communisme was. Het kapitalisme, met zijn eigen variaties, onevenwichtigheden en tekortkomingen, had nu het speelveld helemaal voor zichzelf. Maar na de rampzalige kredietcrisis van 2008 en daaropvolgende bezuinigingen zijn de eens overbodig geachte marxistische ideeën opnieuw aan het opkomen, vooral onder de ontevreden en vaak werkloze jongere generatie. En in Groot-Brittannië staat een marxistische Labourpartij klaar om de macht over te nemen, kwijlend bij het vooruitzicht te regeren op het moment van ’s lands maximale kwetsbaarheid, nu de Brexit-onderhandelingen met de EU stroef verlopen.
Staan we op het punt, na het marxistische denken – op z’n best bestaand uit halve waarheden en falen in de praktijk – achter ons te hebben gelaten en te hebben afgewezen, helemaal opnieuw dezelfde fouten te maken? Deze keer is het rond automatisering en kunstmatige intelligentie in de digitale eeuw van het internet die als ontwrichtende technologieën opdoemen. Zal dit leiden tot meer marxistisch geïnspireerde revoluties en chaos? Is er een andere weg die ons helpt deze gevoelens van onbehagen te verwerken?
EEN PERSOONLIJKE ‘REVOLUTIE
Wij zouden een veel betere ‘revolutie’ willen aanbevelen. Die is te vinden op de bladzijden van uw Bijbel en wordt het Evangelie van het Koninkrijk van God genoemd (Markus 1:14-15).
Wanneer alle andere filosofieën falen, zoals zal gebeuren, zal God Zijn Zoon, Jezus de Christus, terug naar de aarde sturen om Gods eigen revolutionaire filosofie te vestigen (Handelingen 3:19-21), een radicaal positievere manier van denken. Wanneer Hij terugkeert zal Hij Gods Koninkrijk over de hele aarde oprichten en over alle landen regeren (Openbaring 11:15). En degenen die God uitnodigt in dit Koninkrijk een rol te spelen moeten nu hun eigen persoonlijke ‘revolutie’ tot stand brengen (Handelingen 2:38-39). Het is een revolutie die niet politiek is, maar geestelijk en innerlijk, van het hart en de geest, en ze heeft haar eigen manifest bestaande uit tien fundamentele principes die onze relatie met God en onze medemensen bepalen (Exodus 20:1-17).
Wat er ontbreekt in menselijke relaties is liefde, vanuit een zuiver hart, voor allen (1 Petrus 1:22). Stel u een samenleving voor waarin de kwalijke kanten van de menselijke natuur in toenemende mate ophouden te bestaan. Het marxisme kan nooit zo’n moreel goede samenleving ontwikkelen door afgunst, haat, verdeeldheid, geweld, verwoesting en dood te ontketenen. Maar God kan dat wel door het middel tot het omvormen van de menselijke natuur tot Zijn natuur te ontketenen (Romeinen 12:1-2).
Gods ‘revolutie’ zal gebouwd worden op een nieuwe persoonlijke relatie met Hem (Hebreeën 10:19-22) en zal de menselijke natuur transformeren en vervangen door Zijn goddelijke natuur (2 Petrus 1:2-4). Dat is pas revolutionair. Het resultaat zal buitengewoon zijn! Nodigt God u misschien uit om deel uit te maken van zo’n ‘revolutie’? Wij nodigen u uit er alles over te lezen in ons gratis boekje Uw uiteindelijke bestemming dat u ontvangt op aanvraag.