Dit is de vertaling van het Engelstalige artikel “Holidays or Holy Days” door Richard F. Ames, verschenen in het Tomorrow’s World magazine van november-december 2020.

Wat viert u  ̶ en waarom? Heeft het huidige christendom belangrijke waarheden verduisterd over de vieringen die God Zijn volk heeft gegeven? De waarheid over Gods eigen feestdagen kan u dichter bij uw Verlosser brengen en uw leven voor altijd veranderen!

Iedereen houdt van feestdagen  ̶ de meesten van ons althans, lijkt het. Feestdagen kunnen ons een onderbreking geven van de routine van onze drukke en vermoeiende werkschema's. We zijn misschien in de gelegenheid tijd door te brengen met vrienden en familieleden die we al een tijdje niet gezien hebben. Er wordt misschien speciaal eten bereid. Misschien is er gelegenheid om na te denken over een historische nationale gebeurtenis, of om een beroemd persoon te eren die veel offers heeft gebracht voor ons land. En er kunnen zelfs speciale openbare evenementen zijn  ̶ misschien een parade of een sportevenement waar we graag naar kijken.

Natuurlijk kan er een keerzijde zijn met betrekking tot feestdagen. We kunnen te maken krijgen met de stress van drukke luchthavens, verkeersopstoppingen, of oude wonden die opengehaald worden tijdens familiebijeenkomsten. En dit jaar worden we geconfronteerd met de extra stress van de pandemie. Hoevelen die van grote familiebijeenkomsten genieten, zijn nu alleen op dagen die eens plezier en gezellig samenzijn betekenden? Hoeveel introverte mensen die vroeger de drukte van feestdagen vreesden, wensen nu dat ze op zijn minst een klein beetje meer contact konden hebben met vrienden en geliefden?

Misschien worden we er dit jaar meer dan ooit aan herinnerd dat een feestdag meer zou moeten inhouden dan alleen een gelegenheid voor plezier. Hoeveel mensen brachten dit jaar de Onafhankelijkheidsdag van het land [Amerikaanse feestdag ter viering van de verklaring van de onafhankelijkheid van Groot-Brittannië op 4 juli 1776] door met rustig na te denken over zegeningen in plaats van te feesten met vrienden? Hoeveel mensen hebben vrije dagen van hun werk in hun eentje doorgebracht en voelden daarbij dankbaarheid voor het privilege van een goede gezondheid en de mogelijkheid om überhaupt werk te hebben? En hoevelen zullen een eenzame Thanksgiving Day [“een nationale feestdag in de Verenigde Staten en Canada waarop dank wordt gezegd (traditioneel aan God) voor de oogst en voor allerlei andere goede dingen”, https://nl.wikipedia.org/wiki/Thanksgiving_Day] doorbrengen om na te denken over de vele zegeningen die er nog zijn, zelfs in tijden van nationale ellende?

Feestdagen zijn natuurlijk niet enkel de nationale gebeurtenissen. Veel godsdiensten vieren 'heilige dagen' [Eng. ‘holy days’],waar het Engelse woord 'holiday' voor ‘feestdag’ of ‘vakantie’ in feite vandaan komt. Maar wat maakt een dag heilig? Hoe kunnen we weten dat een dag heilig is? In Bijbelse termen is iets dat 'heilig' is 'apart gezet' van wat niet heilig is. In wereldlijke zin zijn Koningsdag, Bevrijdingsdag en andere soortgelijke dagen 'apart gezet' van gewone dagen op de kalender. Maar een ‘heilige dag’ of feestdag in Bijbelse zin is iets heel bijzonders - een dag die God zelf apart gezet heeft voor Zijn volk. Uw Bijbel noemt diverse speciale dagen die God als heilige dagen of feestdagen apart gezet heeft.

Maar welke dagen heeft God apart gezet? Velen zijn verrast te vernemen dat de Bijbel zelf nooit bijvoorbeeld 'Kerstmis' noemt. Veel meer mensen nog zijn verrast wanneer ze ontdekken welke dagen de Bijbel wel als heilig bestempelt. Verbazingwekkend genoeg hebben verschillende populaire 'christelijke' feestdagen geen wortels in de Bijbel, maar in heidense tradities  ̶ hoewel God toch tegen Zijn volk zegt dat ze de tradities van hun heidense buren dienen te verwerpen (Deuteronomium 12:29-32; Jeremia 10:1–5)!

Nationale feestdagen?

Gods gebod om heidense wegen te verwerpen, betekent niet dat het ons verboden is om passende nationale feestdagen in acht te nemen. Jezus zelf nam een nationale feestdag in acht die door het Joodse volk gehouden werd. We lezen in Johannes 10:22–23 dat Jezus deelnam aan het feest van de inwijding [eig. herinwijding van de tempel in 165 v.Chr.]. Dit is niet een van de Bijbelse feesten die God het oude Israël geboden had, maar was in veel opzichten eigenlijk het equivalent van een nationale Joodse 'Thanksgiving-Day'. (Na verloop van tijd veranderde het tot de nationale feestdag die de Joodse gemeenschap 'Chanoeka' noemt.)

Tegenwoordig hebben veel landen een Thanksgiving-dag. Op 3 oktober 1789 deed de Amerikaanse president George Washington een afkondiging voor een dankzegging. Hij zei: 'Het is de plicht van alle naties de voorzienigheid van de God de Almachtige te erkennen, zijn wil te gehoorzamen, dankbaar te zijn voor zijn weldaden en nederig Zijn bescherming en gunst af te smeken' (“Thanksgiving Proclamation, 3 October 1789”, Archives.gov). Sinds 1942 viert de VS Thanksgiving Day op de vierde donderdag van november, in navolging van het bevel van president Franklin Delano Roosevelt om die datum vast te zetten. Canadezen vieren hun Thanksgiving Day op de tweede maandag van oktober.

Oorspronkelijk werd Thanksgiving ingesteld als een tijd om onze diepe dankbaarheid aan God te uiten, maar erkennen we God werkelijk als de Persoon die ons van het nodige voorziet? Of kijken we naar onze persoonlijke bezittingen en macht als zekerheid? Thanksgiving is een goed moment om na te denken over onze zegeningen, ons doel en onze toekomst, zowel individueel als nationaal.

Toch heeft God ons een andere dag gegeven waarop we Hem kunnen bedanken en over onze zegeningen kunnen nadenken.

Een wekelijkse feestdag?

Het vierde gebod maant Gods volk om de zevende dag van de week heilig te houden.

Gedenk de sabbatdag, dat u die heiligt. Zes dagen zult u arbeiden en al uw werk doen, maar de zevende dag is de sabbat van de HEERE, uw God. Dan zult u geen enkel werk doen, u, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw slaaf, noch uw slavin, noch uw vee, noch uw vreemdeling die binnen uw poorten is. Want in zes dagen heeft de HEERE de hemel en de aarde gemaakt, de zee, en al wat erin is, en Hij rustte op de zevende dag. Daarom zegende de HEERE de sabbatdag, en heiligde die (Exodus 20:8–11).

Bij de schepping zette God de sabbat op de zevende dag apart. Daarom wordt ons gezegd: "Gedenk de sabbatdag." Maar dienen nieuwtestamentische christenen die dag als hun wekelijkse dag van aanbidding in acht te nemen? Als u dat nog niet gedaan hebt, wilt u misschien “Who Changed the Sabbath to Sunday?” lezen in het Tomorrow’s World magazine van juli-augustus 2020.

Simpel gezegd, geen enkel mens kan de door God gekozen dag van aanbidding veranderen. Het was de roomse kerk die de eredienst op zondag verplicht verklaarde. Pas in de vierde eeuw n.Chr. dwong de Romeinse keizer Constantijn de aanbidding op zondag in het hele Romeinse rijk af. Voorheen een officiële vereerder van Sol Invictus (de onoverwinnelijke zon), vaardigde hij in 321 n.Chr. het volgende edict uit: “'Laten alle magistraten en mensen van de stad, en allen die als ambachtslieden werken, rusten op de eerbiedwaardige dag van de zon” (The New Schaff-Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge, 1911, vol. 11, p.147). Door dit te doen, dwong Constantijn een praktijk af die vreemd was aan Jezus Christus en Zijn Kerk in de eerste eeuw.

De Catholic Encyclopedia geeft over het onderwerp “Sunday” toe dat “Tertullianus (202 [n.Chr.]) de eerste schrijver is die uitdrukkelijk de zondagsrust vermeldt: 'Wij echter (zoals de traditie ons geleerd heeft), behoren op de dag van de opstanding van de Heer niet alleen te waken tegen het knielen, maar ook tegen elke lichaamshouding en dienst van aandacht, waarmee we zelfs het doen van onze zaken uitstellen, opdat we geen plaats aan de duivel geven” (1912, vol. 14, p. 335). Dat was pas in 202 n.Chr., meer dan 170 jaar na het begin van de nieuwtestamentische Kerk!

Ja, de roomse kerk stelde die verandering in! In het midden van de vierde eeuw n.Chr. verklaarde het Concilie van Laodicea: “Christenen zullen niet judaïseren en op zaterdag niets doen, maar zullen op die dag werken; maar de dag van de Heer zullen zij in het bijzonder eren, en zij zullen als christenen, indien mogelijk, op die dag geen werk doen. Als ze echter judaïserend bevonden worden, zullen ze uitgesloten worden van Christus” (A History of the Councils of the Church, 1876, vol. 2, p. 316). Met andere woorden, christenen die de Sabbat in acht namen en het persoonlijke voorbeeld van Jezus Christus en Zijn oorspronkelijke discipelen bleven volgen, werden tot ketters en vervloeking voor Christus verklaard.

En op grond van welk gezag heeft de roomse kerk een dergelijke verandering verdedigd? In 1876 schreef de bekende katholieke theoloog James Cardinal Gibbons deze moedige verklaring: “Maar u kunt de Bijbel van Genesis tot Openbaring lezen, en u zult geen enkele regel vinden die de heiliging van de zondag autoriseert. De Bijbel stelt als dwingende regel de religieuze inachtneming van zaterdag, een dag die wij nooit heiligen” (The Faith of Our Fathers, 1917, p. 97).

Met andere woorden, Gibbons zegt dat als de Bijbel uw autoriteit is, u geen basis hebt om de zondag in acht te nemen. De Schrift, zoals hij zegt, stelt als dwingende regel de religieuze inachtneming van zaterdag '. Wij zijn het eens met deze stelling. En u? De roomse kerk ging ervan uit de autoriteit te hebben om Gods heilige feestdag van zaterdag naar zondag te verplaatsen! Maar als christenen wordt ons in de Schrift gezegd Christus te volgen, en de apostelen te volgen zoals zij Christus volgden. Dus, zult u doen wat Jezus deed? Zult u Zijn voorbeeld als "… Heere, ook van de sabbat" volgen? (Markus 2:28)?

Jaarlijkse feestdagen

Jezus hield niet alleen de zevendedags Sabbat getrouw, maar ook de zeven jaarlijkse feestdagen die God de Vader voor geheel Zijn volk had ingesteld. Deze jaarlijkse feestdagen werden ook door de vroege nieuwtestamentische Kerk gehouden. De Bijbel laat ons niet zien dat Jezus of Zijn discipelen de feesten van vreemde volkeren vierden, maar wel dat Zij de feestdagen die in Leviticus 23 vermeld worden  ̶ zowel de wekelijkse sabbat (vers 3) als de jaarlijkse feestdagen (vv.4-43) hielden.

Velen die zichzelf christenen noemen, realiseren zich niet dat de apostel Paulus christenen uit de heidenen bijbracht de dagen van de Ongezuurde Broden in acht te nemen  ̶ het jaarlijkse feest dat direct na de jaarlijkse Paschaviering komt  ̶ dat Jezus ook hield evenals christenen in onze tijd dat ook behoren te doen. Paulus gebood: "Laten wij dus feestvieren, niet met oud zuurdeeg, ook niet met zuurdeeg van slechtheid en boosaardigheid, maar met ongezuurde broden van oprechtheid en waarheid" (1 Korinthe 5:8). Het tweede hoofdstuk van het boek Handelingen laat zien dat de discipelen na Jezus' dood en opstanding nog steeds de heilige dag van Pinksteren in acht namen. Een andere bevestiging dat Jezus de jaarlijkse feestdagen hield, is in Johannes 7 te vinden, waar Jezus tegen zijn broers zei naar Jeruzalem te gaan voor het Loofhuttenfeest (vers 8) en kort daarna zelf ging (vers 14).

Kunt u Christus in Kerstmis terugvinden?

We verheugen ons in de opstanding van onze Heiland, Jezus Christus. En we verheugen ons in de vervulling van Bijbelprofetieën over de geboorte van de Messias  ̶ gedocumenteerd in de evangeliën, de eerste vier boeken van het Nieuwe Testament. Maar is het 'Kerstmis' feest wel een accurate viering van die geweldige gebeurtenis? Elke gerenommeerde historicus zal zeggen: nee! Bekijk in plaats daarvan wat het artikel “Saturnus” in de Encyclopaedia Britannica- ons over de rol van de voorchristelijke Saturnalia zegt dat

… het populairste van de Romeinse festivals werd, en waarvan de invloed nog steeds in de hele westerse wereld voelbaar is. Oorspronkelijk viel het op 17 december, maar werd later verlengd tot zeven dagen. Het was het vrolijkste festival van het jaar: alle werk en zaken werden opgeschort; slaven kregen tijdelijke vrijheid om te zeggen en te doen wat ze wilden; bepaalde morele beperkingen werden versoepeld; en cadeaus werden vrijelijk uitgewisseld. De invloed van de Saturnalia op de vieringen van Kerstmis en Nieuwjaar is rechtstreeks geweest (Micropaedia, 1974, vol. 8, p. 916).

Niet alleen aanbaden de Romeinen de god Saturnus; ze eerden ook een zonnegod genaamd Mithras, die als de beschermheer van het Romeinse Rijk geëerd werd. U kunt dat vinden in het artikel over mithraïsme [onder: “Mythraism”] in de Encyclopaedia Britannica (Britannica.com, 5 februari 2020). Romeinen vierden de geboorte van de zonnegod  ̶ maar wanneer? Lees dit ook in de Encyclopaedia Britannica: “25 december  ̶ de geboortedag van Mithra, de Iraanse god van het licht, en een dag gewijd aan de onoverwinnelijke zon, precies de dag na de Saturnalia  ̶ werd door de kerk aangenomen als Kerstmis, de geboorte van Christus' (“Feast”, Britannica.com, 7 februari 2019).

In de vierde eeuw n.Chr. concurreerde de roomse kerk met de heidense feesten en gebruiken van de Saturnalia en de aanbidding van Mithras op 25 december. De kerk probeerde bekeerlingen te maken door een heidens feest 'christelijk' te verklaren  ̶ en bekeerlingen maken deed ze. Lees dit ook, nogmaals in de Encyclopaedia Britannica:

Christendom... was de heersende religie in de Romeinse wereld. Het bevredigde de impulsieve behoefte van keizer Constantijn aan goddelijke steun, en vanaf het jaar 312 n.Chr. werd het, door een complex en geleidelijk proces, de officiële religie van het rijk.... Een tijdlang bleven munten en andere monumenten christelijke leerstellingen verbinden met de verering van de zon, waaraan Constantijn eerder verslaafd was geweest. Maar zelfs toen deze fase ten einde kwam, bleef het Romeinse heidendom andere, permanente invloeden uitoefenen, groot en klein…. De kerkelijke kalender bevat talrijke overblijfselen van voorchristelijke festivals  ̶ met name Kerstmis, dat elementen combineert van zowel het feest van de Saturnalia als de geboortedag van Mithra (“Roman-religion”, Britannica.com, 2 mei 2016).

Ja, de geschiedenis is er getuige van dat het Romeinse heidendom de kerkelijke kalender gevormd heeft, in het bijzonder Kerstmis. En dit lang geleden compromis met het heidendom duurt vandaag voort onder honderden miljoenen gelovigen!

Konijnen en hazen die eieren leggen?

Vieringen van paaszondag variëren rond de wereld. Maar niet alleen is er geen sprake van paasviering in uw Bijbel, ook stond Jezus op de zevende dag van de week uit de dood op, niet op de eerste! We weten dat Jezus drie dagen en drie nachten  ̶ 72 uur  ̶ in het graf heeft doorgebracht. Hij voorspelde dit zelf, en dit teken van Jona was het enige bewijs van Zijn Messiasschap dat Hij Zijn tegenstanders van tevoren gaf!

Toen antwoordden sommigen van de schriftgeleerden en Farizeeën: Meester, wij zouden van U een teken willen zien. Maar Hij antwoordde en zei tegen hen: Een verdorven en overspelig geslacht verlangt een teken, maar het zal geen teken gegeven worden dan het teken van Jona, de profeet. Want zoals Jona drie dagen en drie nachten in de buik van de grote vis was, zo zal de Zoon des mensen drie dagen en drie nachten in het hart van de aarde zijn (Mattheüs 12:38–40).

Op geen enkele manier kan de kruisiging op 'Goede Vrijdag' en de opstanding op zondag met het 72 uur durende "teken van Jona, de profeet", dat Jezus gaf, verenigd worden. En dat is in feite ook niet nodig! Onze Heiland werd gekruisigd op de dag vóór een Sabbat  ̶ maar het was op de woensdag vóór een jaarlijkse sabbat, de eerste dag van Ongezuurde Broden, en niet de dag vóór de wekelijkse Sabbat! We lezen: "Opdat de lichamen niet aan het kruis zouden blijven op de sabbat, omdat het de voorbereiding was (want de dag van die sabbat was een grote dag), vroegen de Joden dan aan Pilatus of hun benen gebroken en zij weggenomen mochten worden" (Johannes 19:31). De term "grote dag" duidt op een jaarlijkse sabbat die van de wekelijkse sabbat op de zevende dag verschilt, en we weten dat in 31 n.Chr. de eerste dag van Ongezuurde Broden bij zonsondergang op een woensdag begon.

Daarna, op zondag, wat zag Maria toen ze bij het graf van Jezus kwam?

En op de eerste dag van de week ging Maria Magdalena vroeg, toen het nog donker was, naar het graf, en zij zag dat de steen van het graf afgenomen was. Daarom snelde zij terug en ging naar Simon Petrus en naar de andere discipel, die Jezus liefhad, en zei tegen hen: Ze hebben de Heere uit het graf weggenomen, en wij weten niet waar zij Hem neergelegd hebben (Johannes 20:1-2).

Merk op dat het nog donker was op zondagmorgen en dat Jezus het graf reeds had verlaten! Volgens uw Bijbel werd hij niet in de ochtend van 'paaszondag' opgewekt!

Wat erger is, is dat veel gebruiken en symbolen die deze verzonnen, onbijbelse viering omringen, rechtstreeks uit heidense riten gehaald zijn! Wat hebben konijnen en hazen [in Ned.] en eieren met elkaar te maken? Niets, behalve dat ze allebei vruchtbaarheid vertegenwoordigen  ̶ een algemeen thema van heidense lentefeesten! Gerald E. Weston schrijft in zijn krachtige werk Pasen: het nooit vertelde verhaal (p.2):

Het Engelse Easter [voor Pasen] is niets anders dan een andere spelling van de naam van de Angelsaksische godin Eostre. Maar waar komt deze godin vandaan? De New World Encyclopedia legt een verband tussen Eostre en Easter met de zeer populaire oude godin Isjtar: ‘Geleerden speculeren eveneens dat Eostre, de Angelsaksische lentegodin, wier naam later het moderne Engelse 'Easter' deed ontstaan, etymologisch met Isjtar verbonden kan zijn' (artikel “Ishtar”).

Het is interessant dat de Melkitische Grieks-katholieke kerk dit over de oorsprong van de naam Easter erkent, maar een iets andere spelling geeft dan Isjtar. Het huidige Engelse woord Easter komt uit het Oudengels en verwees oorspronkelijk naar de noordse godin van de vruchtbaarheid Istra  ̶ die werd gesymboliseerd door een konijn.

Waarom zouden mensen die zichzelf 'christen' noemen de opstanding van Christus in de naam van een heidense godin vieren? Zelfs sommige protestantse kerken hebben het wereldse verband met de veronderstelde opstanding van Christus opgemerkt en vieren niet langer paaszondag; ze noemen het nu 'Opstandingszondag'. Maar door dat te doen, vermijden ze slechts een deel van het heidense verhaal, daar ze nog steeds de opstanding van Christus op de verkeerde dag blijven herdenken, aangezien Hij niet op een zondag werd opgewekt!

Maakt het wat uit?

Historicus Will Durant gaf deze analyse in zijn werk The Story of Civilization:

Het christendom heeft het heidendom niet vernietigd, het heeft het geadopteerd. De Griekse geest, die stervende was, kwam tot getransmigreerd leven in de theologie en liturgie van de Kerk; de Griekse taal, die eeuwenlang de filosofie geregeerd heeft, werd het voertuig van christelijke literatuur en ritueel; de Griekse mysteries gingen over in het indrukwekkende mysterie van de mis. Andere heidense culturen droegen bij tot het syncretistische resultaat…. [orthodox] christendom was de laatste grote schepping van de oude heidense wereld (1944, vol. 3, Caesar and Christ, p. 595).

Beste lezers, bent u heidense tradities aan het praktiseren in naam van christendom? Denk aan de waarschuwing van Jezus aan de Farizeeën en schriftgeleerden met betrekking tot bepaalde religieuze gebruiken: "… U stelt op een mooie manier Gods gebod terzijde om u aan uw overlevering te houden!" (Markus 7:9).

Sommige mensen vragen zich misschien af: wat maakt het uit? Wat dan als er een beetje heidendom in onze viering zit? Het antwoord ligt in een heel belangrijk Bijbels principe, waarvoor religies, kerken en individuen verantwoordelijk gehouden zullen worden: "wees dan op uw hoede dat u niet... in dezelfde valstrik komt, en dat u niet vraagt naar hun goden, door te zeggen: Zoals deze volken hun goden gediend hebben, zo zal ik het ook doen. U mag ten aanzien van de HEERE, uw God, niet doen zoals zij!..." (Deuteronomium 12:30–31).

Er is een nog belangrijkere reden waarom God wil dat christenen Zijn jaarlijkse feestdagen in acht nemen. Niet alleen volgen zij het voorbeeld van hun Heiland en gehoorzamen zij God de Vader door dit te doen, zij brengen ook een reeks dagen tot leven die Gods wonderbaarlijke plan voor de hele mensheid uitbeelden.

De jaarlijkse feestdagen, opgesomd in Leviticus 23 , beginnen een dag na de viering van het Pascha op de veertiende dag van Nisan, de eerste maand in Gods heilige jaar. Het zijn:

De eerste en laatste dagen van Ongezuurde Broden. Worden op 15 en 21 Nisan (28 maart en 3 april 2021) gevierd. Deze heilige dagen beginnen en eindigen het jaarlijkse festival dat christenen herinnert aan hun doel om zonde uit hun leven te verwijderen.

Pinksteren. Wordt 50 dagen na het brengen van de ‘ garf als beweegoffer’ (16 mei 2021) gehouden. Deze dag beeldt Christus uit die een kleine groep ‘eerstelingen’ verzamelt , geroepen in dit huidige tijdperk, die met Hem in het Millennium zullen regeren.

Het Bazuinenfeest. Wordt op Tishri 1 (7 september 2021) gehouden. Het representeert de zeven bazuinplagen van de Dag des Heren; terwijl de laatste trompet de terugkeer van Christus aankondigt om Gods Koninkrijk op aarde te vestigen en de opstanding van de heiligen.

De Verzoendag. Wordt op 10 Tishri (16 september 2021) in acht genomen. Deze dag verbeeldt het einde van de 6.000-jarige heerschappij van Satan als de god van dit huidige tijdperk.

Het Loofhuttenfeest. Begint op 15 Tishri (21 september 2021). Dit is de eerste dag van het zevendaagse festival dat staat voor de duizendjarige heerschappij van Christus, de periode van duizend jaar waarin de hele wereld geroepen zal worden om Gods levenswijze te leren kennen en in praktijk te brengen.

De Laatste Grote Dag. Wordt op 22 Tishri (28 september 2021) gevierd. Beeldt het oordeel van de “grote witte troon” (Openbaring 20:11–13) uit, de tijd waarin de miljarden mensen die leefden en stierven zonder ooit de gelegenheid gehad te hebben om de ware boodschap van Jezus Christus te horen  ̶ waaronder velen die zelfs nooit Zijn naam gehoord hebben  ̶ eindelijk hun gelegenheid voor behoud krijgen.

(Let op dat, terwijl de dagen van de Gregoriaanse kalender om middernacht beginnen, de dagen van Gods kalender bij zonsondergang beginnen. Gods feestdagen beginnen elk bij zonsondergang op de avond vóór de vermelde Gregoriaanse kalenderdag.)

De jaarlijkse feestdagen zijn een onderwerp dat rijk is aan betekenis voor volgelingen van Jezus Christus. Als u het nog niet gedaan hebt, lees dan ons boekje ’De Heilige Dagen: Gods Meesterplan. U kunt het online lezen op wereldvanmorgen.nl of online een gratis gedrukt exemplaar aanvragen.

Ja, Gods jaarlijkse feestdagen zijn vol betekenis en waarheid  ̶ kenmerken die we niet terugvinden in de door mensen gemaakte kerst- en paastradities. Dus, wat viert u  ̶ de door de mensheid verzonnen, heidense, vals-religieuze dagen van aanbidding, of Gods eigen wekelijkse en jaarlijkse heilige feestdagen, dezelfde dagen die door Jezus Christus, door de apostelen en door Zijn trouwe discipelen, vanaf de eerste eeuw tot op heden, gehouden worden? Wij van ’de Wereld van Morgen bidden dat u de juiste keuze zult maken!