Wij moeten Christus-gezind zijn; niet dubbelhartig!

BRON: LCN/ July - Augustus 2011

Vele jaren geleden zag ik een film, die het dubbelleven van haar hoofdpersoon toonde. Deze persoon ging van tijd tot tijd naar de kerk en vervulde verschillende rituelen van zijn religie om zijn familie en gezin tevreden te stellen. In feite was hij een gevaarlijke gangster, die - zonder enig bezwaar - zijn vijanden doodde, verminkte en martelde. Hij was zo "minzaam" in het omgaan met zijn gezin, dat zij zich helemaal niet bewust waren van zijn ontaarding. Zeker, er zijn weinig mensen, die tot dat uiterste gaan. Maar, helaas leven zelfs veel van Gods volk, tot op zekere hoogte, een "dubbel leven".

Wij weten allemaal, dat de meeste mensen hun "kerk gezicht" opzetten als zij de deur van de vergaderzaal op de Sabbat binnen gaan. Een stel kan kibbelen of zelfs intens oneens zijn, maar zo gauw zij uit de auto stappen of de zaal binnengaan, beginnen zij te glimlachen en praten hartelijk met anderen. Dat kan verwacht worden. Wij zijn allen menselijk. Wij willen allen "ons beste beentje voor zetten" als wij in publiek zijn. Maar het "dubbel leven" waar ik over spreek gaat veel dieper dan dat. Het betreft onze dagelijkse prioriteiten - wat wij werkelijk als eerste in ons leven moeten plaatsen. Het betekent hoe wij anderen werkelijk behandelen - niet alleen in woorden, maar zelfs in onze gedachten. Het betekent of wij totaal verbonden zijn met God en onderworpen zijn aan God en Zijn Weg van Leven. Of zijn wij in feite constant "back-up systemen" aan het ontwikkelen, waarin wij ons vertrouwen plaatsen, voor het geval dat God "faalt".

Broeders, elk jaar vieren wij het Pascha nadat wij diepgaand en oprecht hebben geëvalueerd waar wij zijn - persoonlijk en als een lid van een gezin en een Kerk. Maar wij moeten ook bezig zijn met een soort zelfonderzoek - het hele jaar doorlopend - niet alleen op de speciale manier, die wij benadrukken vóór het Pascha. In Zijn geïnspireerde Woord zegt God ons dit te doen. Hij inspireerde de Apostel Paulus te schrijven: "Onderzoek uzelf of u in het geloof bent, beproef uzelf. Of weet u niet van uzelf dat Jezus Christus in u is? Of het moet zijn dat u op enigerlei wijze verwerpelijk bent". (2 Korintiërs 13:5) Wij moeten onszelf eerlijk en volledig onderzoeken of Christus werkelijk onze gedachten, onze woorden, onze daden - en ons hele leven overheerst. Want ik denk dat vrijwel wij allen oprecht in Gods Werk mee willen doen en een belangrijk deel willen hebben in de voorbereiding voor Gods Koninkrijk. Wij verlangen vurig om door Christus gebruikt te worden als koningen en priesters in Zijn komend Koninkrijk om de warboel op deze aarde op orde te brengen. Wij willen het doel vervullen waar God ons voor geschapen heeft en ons gemaakt heeft naar Zijn beeld.

Omdat wij mens zijn en omdat Satan de duivel altijd probeert om ons geloof en onze verbintenis te ondermijnen, neigen wij toch vaak om "terughoudend te zijn" en niet de totale verbintenis te maken om het soort Christenen te worden, die wij zouden moeten zijn.

Denkt U aan Lukas 14:31, "of welke koning die een oorlog in gaat om te strijden met een andere koning, gaat niet eerst zitten om te beraadslagen of hij bij machte is met tienduizend man tegemoet te gaan die met twintigduizend man tegen hem optrekt"? Hebt U Uw leven zo toegewijd - Uw geloof en vertrouwen en "hele wezen" in Gods handen gegeven - dat U "alles wilt geven" om bereid te zijn een leger te bestrijden, waarvan U weet dat het tweemaal Uw omvang is?

• Of, stellen U en ik soms - geestelijk, tenminste - bepaalde "back-up systemen" in, zodat wij kunnen proberen om onszelf op het laatste moment doormenselijke middelen "te beschermen", omdat wij niet volledig voorbereid zijn om ons absolute vertrouwen op God te stellen?

Broeders, wij moeten "reëel" worden over al deze kwesties nu het einde van dit tijdperk nadert!

Jezus Christus zei: "maar zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden". (Matteüs 6:33)

• Plaatst U God op de eerste plaats als U 's morgens uit bed komt?
• Gaat U op Uw knieën en bidt U vroeg op de dag tot Uw Schepper - voordat er ook maar iets kan storen om Uw gedachten af te leiden of Uw tijd in beslag neemt?
• Is God belangrijk genoeg voor U om Hem op deze manier als eerste te plaatsen?
• Zorgt U er voor, dat U Zijn geïnspireerd Woord werkelijk regelmatigbestudeert, zodat U voortdurend Zijn verstand, Zijn gedachten, Zijn wegen "in U opneemt"?

• Mediteert U oprecht over Gods Woord en over Zijn weg - de tijd neemt om zorgvuldig in detail door te denken hoe Zijn wet, Zijn Woord en Zijn wegen toe te passen in elke fase en facet van Uw leven?
• Mediteert U erover waar U verkeerd bent gegaan en hoe U het beter moet doen?
• Neemt U regelmatig de tijd - door het jaar heen - om te vasten voor Uw Schepper en God oprecht te zoeken tijdens een dag van vasten, bidden en meditatie?
• Is eeuwig leven in het Gezin van God belangrijk genoeg voor U om deze dingen te doen?
• Is het belangrijk genoeg dat U eerst Gods Koninkrijk zoekt?

De Heer Herbert Armstrong zei, dat hij de indruk kreeg, dat het grootste gebrek bij Gods volk in hun gebedsleven was, dat zij niet hun "harten" in hun gebeden leggen. Heer Armstrong haalde Hosea 7:13-14 aan - een profetie, die dit gebrek beschrijft bij Gods volk, Israël: "Ík zou hen wel willen verlossen, maar zij spreken leugens tegen Mij. Zij roepen ook niet tot Mij met hun hart".

Beste broeders, de meesten van U zijn diepgaand oprecht en groeien in genade en kennis. Ik ben er zeker van dat God zeer tevreden daarover is - hoewel U en ik het altijd beter kunnen doen. Ik weet dat ik het voor mijzelf beter wil doen en voortdurend beter moet doen. Maar er zijn nogal een aantal van U, die "terughoudend" zijn in Uw totale verbintenis met God en met Jezus Christus, Uw Heer. U heeft zich niet volledig overgegeven om Christus Zijn leven in U te laten leven. En, misschien zonder het zelfs te beseffen, "drijft" U af met één voet in de Kerk en één voet in de wereld! God zegt aan ons allen: "daarom, mijn geliefden, zoals u altijd gehoorzaam geweest bent, niet alleen zoals in mijn aanwezigheid, maar nu veelmeer in mijn afwezigheid, werk aan uw eigen zaligheid met vrees en beven". (Filippenzen 2:12) Ieder van ons moet een bewuste inspanning maken om zich diepgaand over te geven, zelfs in onze gedachten - alsook in onze woorden en daden - aan de God, die ons schiep - aan de Jezus Christus, die voor ons stierf en "in Hem leven wij, bewegen wij ons en bestaan wij". (Handelingen 17:28) Zelfs al werden wij door problemen in het verleden gekwetst of gedesillusioneerd - soms zelfs werkelijkeproblemen in Gods Kerk - wij moeten "doorgaan naar perfectie" en ons ertoe zetten om tot het uiterste te gaan om het mogelijk te maken Gods Koninkrijk in te gaan. Dat is niet zich overgeven aan de mens - of zelfs aan de Kerk - maar aan God Zelf!

Ieder van ons moet dus "serieus worden" over het meer en meer lijken - op elke manier - op Jezus Christus. Laat ieder van ons zich meer dan ooit tevoren richten op Hem, om Zijn leven werkelijk te laten leven in ons door Zijn Heilige Geest. Wijmoeten daarom beginnen om de "gereedschappen" van de Christelijke levenswijze fervent te gebruiken, die ik bovenstaand heb beschreven - fervente Bijbelstudie, diepgaande meditatie, hartstochtelijk gebed en regelmatig vasten, om werkelijk dichter tot God te komen. Zelfs dan kunnen U en ik dit echter niet alleen doen, zoals Paulus uitlegt in het volgende vers van bovenstaande passage van Filippenzen: "want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen". (Filippenzen 2:13)

Wij kunnen niet gewoon zeggen: "Ik zal mijzelf dwingen om meer te bidden, meer te groeien en te overwinnen, wat er ook gebeurt"! Onze eigen wilskracht kan een korte verandering voortbrengen. Maar wij mensen, hebben niet de geestelijke kracht van onszelf om als Christus te worden - om oprecht te overwinnen en God te eren op de manier, die wij moeten doen - zonder de krachtige aanvullende hulp van Gods Heilige Geest. Denkt U aan Gods belofte, "want God heeft ons niet gegeven een geest van vreesachtigheid, maar van kracht en liefde en bezonnenheid". (2 Timoteüs 1:7)

Wij moeten daarom werkelijk "onze bruggen verbranden" met de heidense afleiding, die ons hebben tegengehouden en God vurig zoeken - en besluiten om ons leven aan God te geven op een manier, die wij nooit tevoren gedaan hebben! Ik ben er zeker van, dat het voor de meeste van ons duidelijk is, dat deze huidige maatschappij tot een einde komt. In ieder geval moeten wij persoonlijk voorbereid zijn om God op elk moment te ontmoeten, omdat wij de dag van onze dood niet kennen. Wij moeten onze Schepper nu laten zien, dat Hij volledig op ons kan rekenen om precies te doen zoals Hij zegt in het "heersen over tien steden" - of misschien zelfs een hele planeet later - als volledige leden van Zijn Gezin.

Denk aan het voorbeeld van de vroegere koning Saul. Hij was eerst erg nederig, maar nam zaken gaandeweg in eigen handen en dreef weg van de oprechte vrees voor God en toewijding, die hij aan het begin van zijn regering had betuigd. In een vertoning van ijdelheid en eigenwijsheid weigerde Saul uiteindelijk om Gods gebod te gehoorzamen; deze werd gegeven door Zijn menselijke dienaar Samuel, om Amalek en ook zijn dieren volledig te vernietigen. Zelfs toen hij geconfronteerd werd met zijn duidelijke rebellie probeerde Saul te "argumenteren" met Samuel. "Maar Samuel zei: Heeft de HEERE evenveel behagen in brandoffers en slachtoffers als in het gehoorzamen aan de stem van de HEERE? Zie, gehoorzamen is beter dan slachtoffer, opmerkzaam zijn beter dan het vet van rammen. Want opstandigheid is een zonde van waarzeggerij en tegenstreven is afgoderij en beeldendienst. Omdat u het woord van de HEERE verworpen hebt, heeft Hij u verworpen, zodat u geen koning meer zult zijn". (1 Samuel 15:22-23)

Wij allen in Gods Kerk weten en moeten volledig begrijpen, dat wij nu "in training" zijn om "koningen en priesters" te worden onder Jezus Christus en om de wereld te oordelen. (1 Korintiërs 6:1-3) Denkt U eerlijk dat Jezus Christus U over een stad aanstelt of een heel volk als U "argumenteert" over het gehoorzamen van enkele van Zijn wetten en leerstellingen, die nu van toepassing moeten zijn? Als U terugdrijft naar de wereld in bepaalde gebieden van Uw leven en weigert om Uwvertrouwen in God te stellen - weigert om Hem en Zijn volk te dienen en weigert om Zijn Werk volledig te steunen in de voorbereiding voor de komende regering van God op deze aarde - wat zou Uw beloning zijn?

Wij moeten deze vragen eerlijk en openhartig onder ogen zien, broeders! Zoals Paulus alle ware Christenen gebiedt: "Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst. En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word innerlijk veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is". (Romeinen 12:1-2) Ieder van ons moet oprecht "getransformeerd" worden - of veranderd - van de persoon, die wij waren vóór onze bekering. Ieder van ons moet zichzelf afvragen: "hoeveel ben ik werkelijk "veranderd" sinds mijn doop"?

Door de jaren heen heb ik gezien, dat zelfs vele broeders in Gods Kerk "verborgen hoeken" in hun leven hebben. Zij willen niet, dat God "Zijn neus steekt" in hun seksleven of in hun financiële zaken of hoe zij hun zaak regelen of hoe zij hun kinderen opvoeden of hoe zij omgaan met de buitenwereld en soms "goden" maken van hun maatschappij, hun carrières, hun vrienden en kennissen, hun familie - of wat dan ook. Wij weten, dat God zich zelfs bewust is van de gedachten, die door ons verstand gaan. Hij is er niet op uit om ons te "vangen" - ik wil dat niet suggereren. Maar Hij houdt zich oprecht en ernstig met ons bezig, zodat wij - zelfs in onze gedachten en motivaties - leren om volledig op Hem en in Zijn wegen tevertrouwen!

In Filippenzen 2:5 wordt ons gezegd: "Laat daarom die gezindheid in u zijn die ook in Christus Jezus was". Broeders, ik heb U lief en wil U helpen. Leert U alstublieft - in het belang van Uw eigen eeuwig leven - om niet bang te zijn om Uwvertrouwen volledig in God te stellen, in Zijn Wegen en in het leiderschap van Jezus Christus, zoals U weet dat U zou moeten doen! Zelfs toen Hij tegenover verschrikkelijk lijden en dood stond zei Jezus, "Vader, als U wilt, neem deze drinkbeker van Mij weg; maar laat niet Mijn wil, maar de Uwe geschieden". (Lukas 22:42)

Broeders, wij in de Levende Kerk van God moeten "in vuur en vlam" staan voor de levende God, Zijn Wegen en Zijn Werk! Ieder van ons moet ophouden met het "inhouden" en bang zijn om een totale verbondenheid met onze Schepper aan te gaan. Ik weet niet wat sommige van U terughoudt. Misschien weet U niet wat mijterughoudt - of anderen - om ons totaal te geven aan God, zoals Hij zou wensen. Maar wat het ook is, wij moeten ons erover heen zetten! De Schepper God kijkt naar de aarde om te zien wie van Zijn volk zich waarlijk tot Hem heeft gekeerd, zoals Jezus deed. Hij wil totaal toegewijde mensen in Zijn handen hebben om Zijn Werk te voltooien. Hij wil een volk, dat zich oprecht realiseert, "U bent immers duur gekocht" (1 Korintiërs 6:19-20) en daarom hun leven onvoorwaardelijk wil gevenaan God, door Jezus Christus!

Laat ons vurig voor elkaar bidden, zodat wij instrumenten kunnen worden, die God kan gebruiken om Zijn Werk te voltooien! Als wij het niet zijn, wie dan wel? Als wij het nu niet doen, wanneer dan?

Wij moeten nooit onze ogen afhouden van het grote Plan van God - het besef, dat God ons werkelijk geroepen heeft om te worden zoals Hij is - volledige zonen en dochters van God, die onuitsprekelijke glorie en macht erven in Zijn eeuwig Koninkrijk.

• Moge God elk van ons helpen om onze roeping met geestdrift te vervullen!
• Moge Hij helpen dat elk van ons denkt aan de ontzagwekkende beloning, die deze totale verbondenheid - die ik heb beschreven - zal brengen.

Want Gods geïnspireerde Woord zegt ons dat bij de opstanding "de verstandigen zullen blinken als de glans van het hemelgewelf, en zij die er velen rechtvaardigen, als de sterren, voor eeuwig en altijd". (Daniël 12:3)