Dit is de vertaling van het Engelstalige artikel “Marks of Regret” door Phil Sena, verschenen in het Tomorrow’s Worldmagazine van september-oktober 2023.
Ik herinner me dat ik halverwege de jaren zeventig toen ik een tiener was getuige was van een verbijsterend fenomeen. Gary Dahl, een reclamemaker uit Californië bracht op de markt en verkocht wat hij 'het perfecte huisdier' noemde: de Pet Rock [‘huisdiersteen’]. Verpakt in een kleine kartonnen doos, geperforeerd met 'ademgaten', lag een gewone steen genesteld in stro. Elke steen werd geleverd met een 'geboorteakte' voor de steen, evenals een trainingshandleiding – De verzorging en training van uw huisdiersteen – met instructies om de steen te leren te 'blijven', 'om te rollen' of 'zich dood te houden'. Pet Rocks werden enorm populair in de laatste maanden van 1975, waardoor Gary Dahl miljonair werd, maar de rage kwam begin 1976 ten einde, toen de verkopen dramatisch daalden.
Het patroon van een rage wordt door Merriam-Webster.com gedefinieerd als “een praktijk of interesse die een tijdlang met overdreven ijver gevolgd wordt.' Deze definitie beschrijft nauwkeurig vele andere praktijken die een golf van populariteit meemaken, maar uiteindelijk hun momentum verliezen. De waarheid is dat er altijd rages zijn. Hoe moeilijk het ook te geloven is, er zijn momenteel populaire entertainmentartiesten, modetrends en televisieshows die binnenkort allemaal uit de mode zullen zijn. Op het moment dat Pet Rocks in de verkoop waren, droeg ik platformschoenen van tien centimeter hoog en een polyester vrijetijdspak met een gouden ketting om mijn nek ̶ maar ik kan u verzekeren dat ik dergelijke kleding niet langer draag!
Een andere waarheid over rages en trends is dat sommige, zoals Pet Rocks en vrijetijdspakken, over het algemeen geen blijvende negatieve gevolgen hebben. Helaas hebben sommige rages echter langetermijneffecten die de rest van ons leven bij ons kunnen blijven, en zelfs blijvende spijt kunnen teweegbrengen bij degenen die de massa volgden.
Denk eens aan de moderne golf van belangstelling voor de eeuwenoude praktijk van het tatoeëren. Jarenlang hadden tatoeages een negatief stigma, omdat ze vaak werden geassocieerd met matrozen, motorrijders en bendeleden. Recenter echter, volgens een onderzoek uit 2021, heeft meer dan één op de vier volwassenen in de Verenigde Staten (26 procent) ten minste één tatoeage, en 17 procent meerdere tatoeages. Dat is een scherpe stijging ten opzichte van de 14 procent die in 2008 aangaf een tatoeage te hebben (Statista.com, september 2021; The Harris Poll, 23 februari 2012).
'Inkten' is zo gewoon geworden dat het niet ongewoon is om grootmoeders tatoeages te zien dragen! En in plaats van subtiele, gemakkelijk verborgen figuren, maken velen tegenwoordig meerdere uitstapjes naar de salon om grote delen van hun lichaam te bedekken met ingewikkelde en complexe 'lichaamskunst'. Het is veelzeggend dat er zelfs een groeiende industrie bestaat die zich toelegt op het verwijderen van tattoos, met een omzet van meer dan $4 miljard in 2021. Dat zou ons aan het denken moeten zetten voordat we inkt gaan gebruiken!
Uw stempel drukken?
Het tatoeëren van de huid is en wordt in veel verschillende beschavingen toegepast, en gaat ten minste terug tot 3000 voor Christus. De redenen van mensen om tatoeages te laten zetten lijken net zo gevarieerd te zijn als hun culturen, als een manier “om beschermende of therapeutische symbolen op het lichaam te plaatsen, en vervolgens als een middel om mensen in toepasselijke sociale, politieke of religieuze groepen te onderscheiden, of eenvoudigweg als een vorm van zelfexpressie of modestatement” (“Tattoos: The Ancient and Mysterious History”, Smithsonian.com, 1 januari 2007).
Volgens een artikel op AuthorityTattoo.com uit november 2020 nemen velen tegenwoordig tattoos om gebeurtenissen of mensen in hun leven te herdenken, om individualiteit uit te drukken, 'omdat ze er cool uitzien', of als een rebelse daad. Er blijft inderdaad een element van culturele opstandigheid verbonden aan tatoeages. In hetzelfde artikel staat: “Mensen laten zich vaak tatoeëren om zich te verzetten tegen culturele normen en verwachtingen in de familie, of om in een professionele omgeving de grenzen af te tasten”, en geeft toe dat 'tatoeages uit rebellie vaak spijt opleveren, soms maanden of jaren na het aanbrengen van de eerste daarvan.”
Ware christenen worden geïdentificeerd door de eeuwige Geest van God die in hen woont, waardoor het gehoorzame, trouwe leven van Jezus Christus in hun dagelijkse gedrag en keuzes kan worden geleefd. Zelfs religieuze tattoos zijn niet de kenmerken van het Christendom. Het is veeleer het gehoorzame geloof van Jezus Christus dat een ware christen identificeert.
Deze inzichten leiden tot een belangrijke persoonlijke vraag voor degenen die erover denken om onder de naald te gaan: 'Wat is mijn motivatie?' Mensen zijn goed in het rationaliseren van hun verlangens, en ze bieden veel redenen om tatoeages te willen. Maar zijn hun verlangens werkelijk hun eigen verlangens, of geven ze toe aan de druk van leeftijdsgenoten om 'bij de massa te passen' of 'cool te zijn' door een tatoeage te dragen?
Tattoo-artiest Song Jiayin uit Beijing valt meteen met de deur in huis als hij uitlegt waarom mensen over de hele wereld tatoeages hebben: “Als u ervoor kiest om getatoeëerd te worden en een andere afbeelding kiest om op uw lichaam te zetten, onderneemt u feitelijk actie om te zeggen: 'Ik beheers mijn lichaam', mijn lichaam is anders dan dat van andere mensen'” (“‘I control my body’: Tattoos as an act of empowerment in China”, South China Morning Post, YouTube.com, 3 maart 2023).
Ja, tatoeages zijn een krachtige persoonlijke statement, en ze verkondigen een 'ik eerst'-houding die het niet erg vindt om opzichtig' te zijn om zo te pronken dat iedereen het kan zien dat hij of zij trots is op zijn of haar eigen lichaam. Maar voor degenen die God volgen is de benadering van 'eerst mezelf behagen' precies het tegenovergestelde van de uitgaande zorg voor andere mensen die Gods liefde definieert. De apostel Paulus schreef: "De liefde is geduldig, zij is vriendelijk, de liefde is niet jaloers, de liefde pronkt niet, zij doet niet gewichtig, zij handelt niet ongepast, zij zoekt niet haar eigen belang, zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad," (1 Korinthe 13:4-5). Dat soort liefde wordt niet getoond door een tatoeage.
En dit is niet alleen een nieuwtestamentisch perspectief. Lang geleden gebood God Zijn volk: "U mag vanwege een dode geen inkerving in uw lichaam maken en geen tatoeages bij uzelf aanbrengen. Ik ben de HEERE." (Leviticus 19:28). Als ontwerper van het menselijk lichaam noemde God het "zeer goed" nadat hij man en vrouw had geschapen – zonder tatoeages (Genesis 1:31).
Meer dan huiddiep
Jaren geleden kwam een man in tranen naar me toe terwijl hij zijn spijt beschreef over de tatoeages die zijn beide armen bedekten. Hij droeg een hemd met lange mouwen en schaamde zich om mij te laten zien wat hij de 'boze markeringen’ noemde waarvan hij eens gedacht had dat ze 'geweldig' waren. Hij was aanzienlijk jonger geweest toen hij zijn tattoos kreeg, en was onlangs van gedachten veranderd. Hij had onderzoek gedaan naar methodes voor tatoeageverwijdering, maar de kosten zouden duizenden dollars bedragen en niet helemaal effectief zijn. Dit dilemma was de reden voor zijn tranen.
Velen die op jonge leeftijd tatoeages laten zetten, komen er later achter dat ze niet zo gemakkelijk een goede baan kunnen vinden, daar veel werkgevers nog steeds geen werknemers met opvallende tatoeages willen aannemen. Sommige mensen kunnen zich de kosten en de pijn van het verwijderen van een tatoeage veroorloven, maar anderen hebben geen andere keuze dan te leven met het zichtbare bewijs van een beslissing waar ze spijt van hebben gekregen. Hoe dan ook, ze gaan wensen dat ze de gevolgen ervan zorgvuldiger hadden overwogen.
Velen van u die dit artikel lezen, hebben misschien al tatoeages, en dit is zeker geen poging om u te schande te maken. Geen van ons kan ons verleden veranderen, en als u tatoeages hebt, is het niet essentieel dat u ze laat verwijderen. God is barmhartig en vergevingsgezind, en zal u geen enkele tatoeage kwalijk nemen als u oprecht om Zijn vergeving vraagt en in het vervolg eenvoudigweg de juiste beslissingen neemt. Of u nu spijt hebt van uw inkt of die nooit hebt gehad, u kunt toekomstig berouw vermijden door voorbij de huidige populariteit van een rage te kijken en de toekomst in gedachten te houden. "Een schrandere ziet het kwaad en verbergt zich, maar onverstandigen gaan voort en zullen daarvoor boeten." (Spreuken 22:3).