Dit is de vertaling van het Engelstalige artikel “To the Ends of the Earth” (A personal message from the Editor in Chief) door Gerald E. Weston, verschenen in het Tomorrow’s World magazine van november-december 2024.
Afgelopen februari reisden mijn vrouw en ik naar Vuurland, het zuidelijkste puntje van Argentinië, waar het adembenemend mooie Ushuaia, de hoofdstad van de provincie, claimt de meest zuidelijke stad ter wereld te zijn en zichzelf aanprijst als ‘het einde van de aarde’. Het naburige Chili claimt dezelfde onderscheiding voor zijn Puerto Williams, waar we ongeveer een jaar lang het Tomorrow’s World programma hebben uitgezonden, en we laten het aan deze twee naties over om het uit te vechten (hopelijk zonder oorlog te gaan voeren, wat ze bij gelegenheid bijna hebben gedaan).
Dit was een ‘zakenreis’ – Kerkelijke zaken – maar het was ook een van de ervaringen van ons leven en erg leerzaam. In Ushuaia bezochten we een klein park met gedenkplaten die het Argentijnse standpunt over de oorlog met Groot-Brittannië over de Falklands/Malvinas weergaven en we maakten een boottocht over het Beaglekanaal langs Puerto Williams.
Chili gaf logistieke steun aan Groot-Brittannië tijdens die oorlog, wat de vaak gespannen relaties met buurland Argentinië niet ten goede kwam. Weinigen buiten Zuid-Amerika zijn zich ervan bewust dat het Beaglekanaal, dat de twee landen scheidt, aan het eind van de negentiende eeuw een bron van conflict werd, toen beide naties het eigendom van eilanden in het kanaal opeisten. Aan het begin van de jaren tachtig waren beide partijen klaar om oorlog te gaan voeren, toen internationale pogingen om het conflict te bemiddelen allemaal mislukten ̶ tot de nieuw gekozen paus Johannes Paulus II tussenbeide kwam. “Op [29 november 1984] tekenden de staatshoofden van Chili en Argentinië een Verdrag van Vrede en Vriendschap in het Vaticaan. De eilanden in het noordelijke deel van het kanaal werden toegekend aan Argentinië en de eilanden in de zuidelijke helft aan Chili. Bovendien konden beide landen door het kanaal varen, hoewel het zeegebied aan Argentinië toebehoort”, (“How John Paul II helped Chile and Argentina avoid going to war”, Rome Reports, 30 november 2009).
Dit alles terzijde, onze belangrijkste reden voor ons bezoek aan ‘het einde van de aarde’ was om onze gemeenschap van de Levende Kerk van God, drie uur verderop in het zuiden van Argentinië, te zien – ja, er zijn leden en supporters van Tomorrow’s World helemaal aan het einde van de aarde. Deze leden zijn voornamelijk Spaanstalig, maar met de hulp van vertalers hadden we een schitterend bezoek met hen, genietend van oprechte broederschap tijdens een fantastische barbecue. Er zijn altijd knuffels en kussen (op de wang) wanneer we onze broeders en zusters in de Spaanstalige wereld bezoeken.
Zoals u misschien weet, steunen de leden en medewerkers van de Levende Kerk van God de verkondiging van het ware Evangelie van Jezus Christus aan de hele mensheid. Zij maken het mogelijk om op televisie en radio uit te zenden en dit tijdschrift – samen met al onze andere hulpmiddelen – gratis te distribueren aan meer dan 500.000 abonnees. Wij achter Tomorrow’s World zijn met weinigen, maar de reikwijdte van onze invloed is verder en breder dan getallen doen vermoeden. We zijn over de aarde verspreid zoals zout wordt gestrooid op een bord gastronomisch eten, en in dit korte bericht zal ik met u enkele details hierover delen.
EEN LICHT VOOR BEHOUD
De apostel Paulus citeerde de profeet Jesaja en zei: “… Ik heb u tot een licht voor de heidenen gesteld, opdat u tot zaligheid [of: behoud] zou zijn tot aan het uiterste van de aarde” (Handelingen 13:47). Zoals ik tijdens onze reis naar Vuurland heb gezien, bereikt onze invloed de uiteinden van de aarde ̶ en ontelbare plaatsen tussen de twee poolgebieden. We hebben abonnees verspreid over dorpen in het uiterste noorden van Canada, waaronder gemeenschappen waar u waarschijnlijk nog nooit van hebt gehoord in het territorium Nunavut: Pangnirtung, Gjoa Haven, Pond Inlet, Cambridge Bay, Baker Lake, Sanikiluaq, Arviat en Whale Cove.
Enkele jaren geleden bezocht een van mijn collega’s een man in Kugluktuk, boven de poolcirkel. Deze toegewijde man vroeg om gedoopt te worden en onze dienaar kon aan zijn verzoek voldoen. Ja, we zijn een kleine kudde, maar ons bereik is groot. Het Tomorrow’s World magazine bereikt 176 landen, we hebben actieve gemeenten van de Levende Kerk van God in 67 landen en we hebben gedoopte leden in nog eens 31 landen – waar we in de nabije toekomst gemeenten hopen te vormen. We hebben abonnees in Rusland, China en het Midden-Oosten. We hebben abonnees in Scandinavië, Zuid-Afrika en landen daartussenin. We hebben gemeenten in Vanuatu en zijn onlangs een gemeente van ongeveer 35 mensen in Fiji gestart. Onze leden in Myanmar hebben hun huizen en bedrijven moeten ontvluchten vanwege de burgeroorlog daar.
Jezus gaf de apostelen de opdracht om Zijn ware Evangelie naar de wereld te brengen, discipelen te maken van alle volken en hen te dopen. De doop symboliseert onze aanvaarding van Jezus Christus als onze Verlosser, die stierf, werd begraven en drie dagen en drie nachten later herrees. Door de doop te ondergaan, laten we zien dat we Zijn offer voor ons aanvaarden en tonen we onze volledige intentie om ons vorige leven af te leggen en tot een nieuwe manier van leven te komen (Romeinen 6:1-7).
GERECHTIGHEID PREDIKEN
Natuurlijk beseffen we dat we op dit moment niet de hele wereld zullen bekeren. We leven vandaag de dag in de wereld van Satan, zoals Jezus duidelijk maakte (Johannes 12:31; 14:30; 16:11). De apostel Paulus sprak ook rechtstreeks over dit feit. “Maar in het geval dat ons Evangelie nog bedekt is, dan is het bedekt in hen die verloren gaan. Van hen, de ongelovigen, geldt dat de god van deze eeuw hun gedachten heeft verblind, opdat de verlichting met het Evangelie van de heerlijkheid van Christus, Die het beeld van God is, hen niet zou bestralen” (2 Korinthe 4:3-4). “Ook u heeft Hij met Hem levend gemaakt, u die dood was door de overtredingen en de zonden, waarin u voorheen gewandeld hebt, overeenkomstig het tijdperk van deze wereld, overeenkomstig de wil van de aanvoerder van de macht in de lucht, van de geest die nu werkzaam is in de kinderen van de ongehoorzaamheid” (Efeze 2:1-2).
Waarom onderwijzen de meeste traditionele kerken deze belangrijke waarheid niet? We vinden het antwoord in deze passages: Satan is nu de god van deze wereld en hij heeft haar misleid (Openbaring 12:9) – en dit omvat de overweldigende meerderheid van hen die zichzelf christen noemen. Daarom waarschuwde Jezus ons voor het valse christendom (Mattheüs 24:3-5; zie ook Openbaring 6:1-2).
Wij prediken de ware Jezus van de Bijbel en de boodschap die Hij verkondigde toen Hij in het vlees was, en zijn ons bewust van de tijd waarin wij leven. Net zoals Noach gerechtigheid predikte en de wereld van voor de zondvloed waarschuwde, zijn wij verplicht om hetzelfde te doen nu we het hoogtepunt naderen van Satans 6.000 jaar durende heerschappij over de mensheid (2 Petrus 2:5).
Om die boodschap te verkondigen, moeten we ook weten wie het huis van Israël zijn. De Joden zijn één van de twaalf stammen van Israël, maar ze zijn niet alles wat er over is van de Israëlieten. Dit wordt duidelijk gezien in Ezechiël 37:15-28, waar wordt geprofeteerd dat het huis van Juda en het huis van Israël (twee naties die in de tiende eeuw voor Christus uit elkaar gingen) na de terugkeer van Christus weer samengebracht zullen worden. Als u deze verbazingwekkende waarheid niet begrijpt, bestel dan een gratis exemplaar van De Verenigde Staten en Groot-Brittannië in de profetieën, of lees het online op WereldvanMorgen.nl. U kunt de gebeurtenissen die nu in onze wereld plaatsvinden niet plaatsen zonder dit begrip.
Omdat we weten wie het huis van Israël zijn, zijn we verantwoordelijk voor het waarschuwen van de mensen die ertoe behoren (Ezechiël 33:1-7). Maar God legt ook de verantwoordelijkheid op ons om allen te waarschuwen die gevaar lopen: “Red hen die ten dode gegrepen zijn, wend u niet af van hen die ter slachting wankelen. Wanneer gij zegt: Zie, wij wisten dit niet, zal Hij die de harten doorzoekt, het niet merken, en Hij, die op uw ziel let, het niet weten, en de mens naar zijn doen vergelden?” (Spreuken 24:11-12, NBG’51).
God heeft Zijn dienaren de verantwoordelijkheid gegeven om het ware Evangelie te verkondigen, de wereld te waarschuwen voor wat komen gaat, discipelen te maken van alle volken en hen die Hij roept geestelijk te voeden. Ja, we zijn een kleine kudde, maar we blijven deze opdrachten serieus nemen – helemaal ‘tot aan de uiteinden van de aarde’.