Duitsland in de Profetieën

BRON: Tomorrow's World/ mei-juni 1999

• Wat is de toekomst van Duitsland?

• Bijbelprofetie en de geschiedenis van Duitsland geven belangrijke aanwijzingen!

Duitsland is een land van mysteries - en wonderen! Eén van de meest opmerkelijke aspecten van het Duitse volk is hun verbazingwekkend herstel en sociale verandering na het einde van de Tweede Wereldoorlog. In 1945 lag het hele land - dat zich slechts 12 jaar eerder had voorgenomen om Europa en de wereld te regeren - machteloos verslagen. Duitse steden waren gereduceerd tot puin. De industrie en de economie waren vernietigd. Echter, "net zoals de Duitsers richtlijnen van wereldklasse hadden uitgezet voor vernietiging en zelfvernietiging, bewezen zijdezelfde deskundigheid in het uitgraven en schoonmaken". (The German Question and Other German Questions, Schoenbaum, pag. 12) Tegenwoordig herbouwen de Duitsers, gonzend van bedrijvigheid, hun steden. De Duitse economie is één van de grootste en sterkste ter wereld. Lonen en levensstandaard behoren tot de hoogste in de wereld. Het gemilitariseerde Duitsland van de Nazi's is een vredelievende democratie geworden. Dit zou 50 jaar geleden ondenkbaar zijn geweest.

Een andere ongelooflijke ontwikkeling was de plotselinge en onverwachte hereniging van Oost en West Duitsland, beginnend in de herfst van 1989. Deze verrassende gebeurtenis bracht 80 miljoen Duitsers samen in het hart van Europa. Ofschoon sceptici er niet mee eens zullen zijn, berichtte een Duitse krant "een jaar geleden streefde geen enkele Duitse politicus dit doel na en geen enkele buitenlandse politicus wilde dit. Het was Gods werk". (The German Comedy, Schneider, pag. ix)

Aan het einde van de 20e eeuw komt Duitsland weer te voorschijn als het meest machtige land in Europa - dezelfde plaats, die het had aan het begin van deze eeuw! Het is niet verwonderlijk, dat de tegenwoordige Duitsers zich, net als hun voorvaders in 1900 bewust zijn, dat "de komende eeuw van hun is". (t.z.p. pag. 10)

• Maar wie zijn deze opmerkelijke mensen - de Duitsers?
• Wat zit achter hun wonderbaarlijk herstel en ongelooflijke verandering?

De meeste wetenschappers erkennen, dat "Duitsland één van de grootste culturele centra van Europa is en dat Duitse prestaties in architectuur, muziek, literatuur en filosofie tot de historische monumenten van de beschaving horen". (The New Germans, Radice, p. xvi) De grote componisten - Bach, Beethoven, Mozart en Strauss - waren Duitsers.

Rond 1456 drukte Gutenberg in Mainz het eerste boek, de Bijbel, met losse lettervormen. De ideeën van Martin Luther bracht de Protestantse Reformatie voort. Duitse filosofen en theologen hebben het intellectuele klimaat van het Westen gevormd. Op academisch gebied "hebben de Duitsers, van landbouwkunde tot dierkunde de natuurwetenschap niet alleen geavanceerd, maar praktisch gedefinieerd". (Schoenbaum, pag. 11)

Duitsgemaakte producten zijn in de wereld synoniem met precisie en kwaliteit. De bijdrage van Duitsland aan de ontwikkeling van de Westerse beschaving is bijna zonder weerga!

Welke weg slaat Duitsland in?

• Welke rol zal Duitsland spelen in de 21e eeuw?

• Zullen wij een "Europees" Duitsland zien, één geheel vormend met de structuur van een verenigd continent of zal Duitsland opnieuw proberen Europa over te nemen?

• Zal een machtiger en assertiever Duitsland een vriend of een vijand van Amerika en andere Westerse landen zijn?

De terugkeer van Duitsland op een machtspositie in Europa heeft opnieuw de Duitse Kwestie opgeworpen!

• Wie zijn de Duitsers?

• Hoe hebben zij hun opvallende nationale karakteristieken verworven?

• Wat houdt de toekomst in voor Duitsland?

Dergelijke vragen lijken niet ter zake doende voor de generaties, die vanaf 1945 werden geboren. Per slot van rekening is Duitsland al meer dan 50 jaar een stabiele democratie, een goede nabuur en een betrouwbare bondgenoot. Uitgaande van wat Duitsland in de laatste halve eeuw heeft bereikt, beweren sommigen, dat "vooruitzichten voor een groter in vrede levend, mogelijk machtiger Duitsland,veelbelovend zijn". (Radice, pag. 207) Naar alle waarschijnlijkheid koesteren Duitsers niet langer grote machtsambities, omdat "de les van twee wereldoorlogen volledig is begrepen". (Germany's New Position in Europe, Baring, pag. 29)

Deze optimistische opvattingen kunnen kortzichtig en gevaarlijk verkeerd zijn. Scherpzinnige waarnemers met een langer geheugen zijn bezorgd. Kan het herenigde Duistland "een bevrijde reus, een Vierde Reich - een Duits Rijk" worden? (Germany and Europe [Duitsland en Europa], Marsh, pag. 167) Een voormalige bureauchef van de Washington Post in Bonn en Berlijn ziet Duitsland als "het meest strijdige, machtige, veelbelovende en gevaarlijke land in Europa". (After the Wall [Na de Muur],Fischer, jacket)

De Italiaanse journalist Luigi Barzini heeft de Duitse neiging tot het maken van plotselinge en onverwachte veranderingen beschreven. Hij waarschuwde, dat het "belangrijk is de Duitse Proteus in de gaten te houden [een Griekse zeegod, die in staat is verschillende gedaanten aan te nemen] in een poging de vermoedelijke gedaante te peilen van de komende dingen... Zijn beslissingen kunnen Europa en de wereld opnieuw overweldigen". (The Europeans, Barzini, pag.107)

Hoewel velen aannemen, dat het onmogelijk is de toekomst te voorspellen op het ingewikkelde gebied van de internationale relaties, is dat eenvoudig niet waar! De Bijbel schetst de toekomstige loop van de wereldgeschiedenis door de daden van specifieke landen te voorspellen. Een sleutel tot begrip van Bijbelprofetie is, in staat te zijn de betrokken landen te identificeren. Nationale karakteristieken, die door de eeuwen heen constant zijn gebleven verschaffen belangrijke aanwijzingen.Zoals wij in dit artikel zullen zien kan Duitsland in de profetieën van de Bijbelgeïdentificeerd worden en haar toekomstige weg kan bekend zijn. De identiteit is verrassend en de toekomst is - op korte termijn - ontnuchterend maar opwindend door de uiteindelijke uitweg van Gods plan voor de mensheid.

Reden tot bezorgdheid

Wat vele geharde waarnemers ongerust maakt is, dat deze opmerkelijk begaafde natie andere unieke en onheilspellende neigingen heeft. Duitsland wordt omschreven als een "land met een veelbelovend begin, dramatische veranderingen en abrupte mankementen" en "een land met een voortdurende reeks van verrassende aanvangsmomenten en in dezelfde mate verrassende finales". (Baring, pag. 2) Vele hedendaagse Duitsers zijn bang, dat een zich ontwikkelende crisis hun pas herenigd land "terugwerpt in de continuïteit van de Duitse geschiedenis". (t.z.p. pag. 10-11)

Die geschiedenis, gezien vanuit het overzicht van eeuwen, openbaart een duidelijke neiging om periodieke en dramatische veranderingen in het nationale karakter te ondergaan. Bezoekers in het ene tijdperk beschrijven een land van dichters, filosofen en panoramische ansichtkaarten, dat plotseling in een ander tijdperk een "land van strijders en meedogenloos efficiënte veroveraars" wordt. (Schoenbaum, pag. 7)

Dit ontnuchterende fenomeen van "de wispelturige Duitsers" is door talrijke schrijvers beschreven. Toen Barzini in het begin van de jaren 1930 als een oorlogsverslaggever Berlijn bezocht, zag hij een stad, die de "artistieke hoofdstad van Europa was, vol met avant-garde kunsttentoonstellingen, baanbrekende films en verschillende soorten experimenten". (Barzini, pag. 75)

Enkele jaren later, nadat de Nazi's aan de macht waren, zag hij een heel ander Berlijn, vol met "stugge mannen in vlekkeloze uniformen", gewichtige zakenmensen, chique vrouwen en gezinnen. (t.z.p. pag. 78) Barzini merkt op: "Ik zag een vreemd buigzaam land, dat door de Nazi's een nieuwe vorm werd gegeven". (t.z.p. pag.78) Hij vervolgt: "Vooral de jonge, gezonde, goedgewassen gezichten van de soldaten, hun ogen stralend met een fanatiek geloof, waren angstaanjagend toen zij langs marcheerden, krijgsliederen zingend" waaronder "vandaag hebben wij Duitsland, morgen de hele wereld". (Schoenbaum, pag.73)

Het is deze neiging tot militaristische transformatie wat het meest zorgwekkende aspect van het Duitse volk is. Vele malen in de geschiedenis zijn Duitse soldaten uit Duitsland over Europa gemarcheerd als "een meedogenloze onstuitbare oorlogsmachine". De Tweede Wereldoorlog, "de meest Duitse van alle oorlogen", eiste 50 miljoen levens. (t.z.p. pag. 5)

Het begon in 1939 toen Hitler openlijk verdragen met naburige landen verbrak. Elite pantsereenheden voerden de Duitse blitzkrieg aan. U-boten waren in aanvalseenheden op jacht in de Atlantische oceaan en het regende dood en verderf op Engeland door nieuw ontworpen V-2 raketten. Miljoenen Joden, Tsjechen en Polen werden gedeporteerd om als slavenarbeiders in Duitse fabrieken te werken en werden geconfronteerd met genocide doden in concentratiekampen - met hun stapels lijken!

De Duitse oorlogsmachine van de Tweede Wereldoorlog is in de moderne Westerse beschaving zonder weerga vanwege doeltreffendheid, vernielzucht en wreedheid. Vanuit historisch oogpunt bekeken, "werd het Derde Rijk het toppunt van barbaarse wreedheden van de mens" (The Neo-Nazis and German Reunification [De Neo-Nazi's en Duitse Hereniging], Lewis, pag. I), hetgeen nog meer vragen opwerpt:

• Waarom degenereerde Duitsland in tirannie?
• Waar komen deze neigingen vandaan?
• Kan dit weer gebeuren?

Duitse Oorsprong Versluierd

Niet alleen de naburen van Duistland en nationale veiligheidsadviseurs stellen zich deze vragen. Vele hedendaagse Duitsers, die het turbulente verleden van Duitsland proberen te begrijpen hebben "fundamentele vragen over hun identiteit...wie zijn wij"? (Fisher, pag. 11) Een politieke wetenschapper verklaarde, "Wij weten niet wie wij zijn, dat is het Duitse Vraagstuk". (Baring, pag.2) Toch zijn antwoorden beschikbaar - opgetekend in de kronieken van de geschiedenis, vastgelegd in legenden, die doorlopen vanaf de oudheid en verwerkt inbijbelprofetieën, die zich concentreren op onze tijd.

De Duitse historicus Hagen Schulze schrijft: "Onze identiteit wordt voldoende uitgelegd als wij maar met onze geschiedenis bekend zijn". (The Unmasterable Past [Het Onbekende Verleden] Maier, pag. 150) Helaas werd de Duitse geschiedenis - door Duitsers en de wereld - gemanipuleerd om kritische stukjes informatie te verbergen met betrekking tot de Duitse herkomst en nationale karaktertrekken. één historicus merkt op: "De moderne benadering van het probleem van de Duitse herkomst werd in grote mate bepaald door veranderingen in politiekegevoelens". (The Early Germans [de Vroegere Duitsers] Todd. Pag.9)

Schrijvers, die het denkbeeld van puur raciale afkomst ondersteunen, hebben belangrijke invloeden van buitenaf op de ontwikkeling van de Duitse cultuur,genegeerd of versluierd. Dit was in het bijzonder het geval in de laatste jaren van 1800, gedurende de opkomst van het Duitse nationalisme en in het Nazi tijdperk. (t.z.p. pag.263) Echter, de geschiedenis verschaft enkele opmerkelijke inzichten in de oorsprong en nationale karaktertrekken van de Duitsers. Geassocieerd met bijbelprofetie geven deze inzichten ons een goddelijk geopenbaard venster op de toekomst van Duitsland.

Historische bronnen geven aan, dat Duitse stammen hun oorsprong ontlenen aan Indo-europeanen, die vanuit landen rond de Zwarte of Kaspische Zee migreerden, waar zij "naburen van de Hebreeërs" zijn geweest. (Natural History [Natuurlijke Historie] Pliny, Bk. 4,12; Germany: Her People and their Story[Duitsland: Haar volk en hun Geschiedenis] pag. 10) Julius Caesar (60 v. Chr.) en de Romeinse historicus, Tacitus (98 n. Chr.) verwijzen naar stammen, die langs de Rijn leefden, als Germani. (Encyclopedia Britannica, 11e editie, pag. 830; Todd. Pag. 2-5) Tacitus verklaart, dat Duitse mannen "geen gevoel voor vrede" hadden en hun tijd gebruikten voor oorlogszuchtige bezigheden. Volgens vroegere verslagen, "was de Duitse samenleving een krijgers samenleving, een samenleving, die berekend was op oorlogvoering" en zij vormden een serieuze bedreiging voor het Romeinse leger. (Todd, pag.36)

De geschiedenis laat duidelijk zien, dat Duitse stammen de Romeinse manier van leven geheel absorbeerden (expansiedrang, totalitaire regime en de religie van een "gekerstend" Rijk) en met de opkomst van het Heilig Roomse Rijk onder Karel de Grote en de Duitse koningen, de "erfgenamen van Rome" werden. (Germany: 2000 years [Duitsland: 2000 jaar] Reinhardt, pag. xxiii, 43) Het is geen verrassing om te zien hoe Duitsland tegenwoordig de inspanningen leidt om Europa te verenigen. Dit denkbeeld maakt al meer dan duizend jaar deel uit van de Duitse culturele erfenis.

De Kracht van Denkbeelden

• Maar wat verklaart de Duitse neiging om dramatische veranderingen te ondergaan in het nationale karakter?

• Waarom vonden zoveel Duitsers zich in het concept van "superieur ras" en het vernietigend beleid van Hitlers Derde Rijk?

Een deel van het antwoord vinden wij in de Culturele geschiedenis van Duitsland.Er wordt gezegd, dat het karakter van personen en volken hun doel bepalen. Het karakter van een volk wordt gevormd door religie en filosofische denkbeeldenvan haar mensen. (zie Reinhardt, pag. xxiv - xxvii) Denkbeelden en ideologieën hebben de culturele en politieke gebeurtenissen in Duitsland, "meer dan enig ander land van Europa" beïnvloed. (t.z.p. pag. xxvi)

In de Duitse mythologie vertonen de voornaamste goden, Thor en Odin/Wodin opvallende karaktertrekken. Thor is een vreedzame god van de jaargetijden en weilanden, maar ook een oorlogsgod. Thor verenigt in zichzelf twee verschillende personaliteiten - de "contrasterende elementen van vriendelijke bescherming en duistere en gevaarlijke onberekenbaarheid". (t.z.p. pag.15) Odin is een god van de dood, storm en slagveld, maar ook van wijsheid en tovenarij. Odin vertoont ook dezelfde "onvoorspelbare en onpeilbare onberekenbaarheid. Hij vernietigt helden en beschermt lafaards; hij zaait onenigheid tussen vrienden.... Hij verandert zijn genegenheid en banden en verlaat zijn vrienden, wanneer zij hem het meeste nodig hebben". (t.z.p. pag.15)

Door de eeuwen heen heeft Duitsland dezelfde neigingen tot dramatische en onberekenbare veranderingen in het nationale karakter vertoond. Het is ook interessant om op te merken, dat de Duitse mythologie geen echt doel of betekenis voor het leven biedt (t.z.p. pag.12-13) - waardoor de mensen blijven zoeken naar een oorzaak.

Als wij de filosofische oriëntatie van de oude Duitsers onderzoeken vinden wij een "zucht naar avontuur en genoegen in oorlogvoering, wat hen vaak onnadenkend maakt in menselijke overwegingen en remmingen. Zij martelden criminelen en verbraken zonder scrupules plechtig gezworen verdragen". (t.z.p. pag. 10) Het Duitse eergevoel is verheven tot wraak. In de Germaanse traditie waren loyaliteit, eer en heldendom veel belangrijker dan de nederigheid, medeleven en liefdadigheid, die door het Christendom worden benadrukt.

Deze fundamentele conflicten tussen traditionele culturele invloeden en Joods-christelijke waarden beginnen te verklaren, waarom Pruissisch-Germaanse strijdkrachten totaal verschillende wegen hebben bewandeld dan die door andere volken van de Westerse samenleving genomen werden.

Leiders Maken een Volk

Deze krachtige mengeling van denkbeelden, tradities en mogelijkheden blijken zich te hebben verenigd in de levens van personen, die de Duitse geschiedenis hebben gevormd. De Duitse deelstaten waren een deel van de gebieden, die Karel de Grote veroverde in zijn poging het Romeinse Rijk te herenigen. Karel de Grote was een machtige krijgsman met een krachtig denkbeeld. Dat zelfde denkbeeld om Europa te verenigen onder de banier van het Christendom brandde in de harten van de eerste Duitse keizers van het Heilige Roomse Rijk, Otto de Grote en Frederick Barbarossa. (Frederick I van Hohenstauffen - uitgeroepen tot "hoofd van de wereld")

Onder deze sterke strijders werden de Duitsers het meest machtige koninkrijk van heel Europa. (960-1150 v. Chr.) De veelbelovende Hohenstauffen dynastie stuntelde echter bij een poging om Italië te veroveren (één van de "meest briljante mislukkingen van de Middeleeuwen") en Duitsland werd verscheidene eeuwen het gebied van strijdende vorsten. (Basic History of modern Germany, Basis Geschiedenis van het moderne Duitsland, Snyder)

In de vroege jaren 1700 vernieuwde Frederick William I van Pruisen de militaire koers van het moderne Duitsland. Naar zijn familietraditie van de Hohenzollern, dat land en militaire kracht de sleutels waren tot nationale macht, stelde hij zich ten doel om het sterkste en best getrainde leger in Europa op te bouwen. Toen hij stierf werd Pruisen erkend als de meest gedegen gemilitariseerde macht in Europa en één van de meest onafhankelijke en welvarende. Zijn zoon, Frederick de Grote, veranderde Pruisen in de "oefentuin" van Europa en in een eersteklas mogendheid. (Jackboot[Kaplaars], Laffin, pag. 6-7) Frederick was een vooruitziende bestuurder, die een gecentraliseerde regering instelde en een professionele civiele ambtenarij om zijn uitgroeiende rijk te regeren.

Frederick de Grote was ook een opportunist, die van zijn fouten leerde. Als koning "moest hij niets hebben van voorgeschreven internationale wetten", voerde invasies uit zonder oorlogsverklaring, om een voorwendsel te scheppen voor zijn begeerde avonturen. (t.z.p. pag. 15) Voor Frederick was oorlog een serieuze zaak, die zo snel en efficient als mogelijk moest zijn. Hij gaf de voorkeur aan tactieken waarmee verrassing, sluwheid en dapperheid gemoeid waren om vijanden in overmacht aan te vallen. Hij verbaasde zijn tegenstanders door zijn "vermogen om zich voortdurend opnieuw te herstellen en op te staan". (pag.18) Frederick begon zijn regering als een sociaal voelend persoon maar veranderde in een meedogenloze "hamer van de wereld" - die vroegere Duitse Fredericken naar de kroon stak. (zie Jeremia 50:23)

De Pruisische Invloed

De Pruisische militaristische traditie begon toen de Hohenzollerns zich uiteindelijk door heel Duitsland hadden verspreid. Na de nederlaag van Pruisen door Napoleon, werd het Pruisische leger gereorganiseerd. Gerhard von Scharnhorst, een briljante theoreticus en organisator richtte militaire academies op, bouwde een nieuw soort leger op en legde de basis voor wat de grote Duitse Generale Staf werd. Deze groep professionele soldaten maakte oorlogsplannen, zelfs in vredestijd en trainde toekomstige generaties officieren - een idee, dat door landen in de wereld overgenomen werd. Onder leiding van Scharnhorst werd de hele bevolking van Pruisen geïndoctrineerd in het doel en de glorie van oorlog. Het waren echter de invloedrijke geschriften van zijn meest toegewijde leerling, Karl von Clausewitz, die "een aureool om de militaire loopbaan" plaatsten en Pruisen en Duitsland in de voorbereiding voor totale oorlog leidden.

Volgens Clausewitz was oorlog slechts een voortzetting van de politiek door een andere middel en zal er geen overwinning zijn zonder bloedvergieten. Dezen denkbeelden werden wijd en zijd in Duitsland aanvaard en werden weerspiegeld in de politiek van Bismarck, dat "de grote vraagstukken van de dag niet opgelost zullen worden door resoluties of door meerderheid van stemmen, maar door bloed en ijzer". (t.z.p. pag. 71) Het doel van het nieuwe leger, ontworpen door Scharnhorst, Clausewitz en anderen, was het zo snel en efficiënt mogelijk vernietigen van een vijand door buitengewoon getrainde en gedisciplineerde troepen, die voor hunnationale doel vochten.

Het was deze Pruisische traditie - autoritair, antidemocratisch, militaristisch en expansionistisch - die de weg bereidde voor de opkomst van Keizerlijk Duitsland, de Nazi's en de militaire avonturen, wreedheden en onheil van het Derde Rijk. Hoewel Hitlers opkomst in macht geholpen werd door een wereldwijde depressie, waren zijn denkbeelden afkomstig van al lang bestaande Duitse denkbeelden en tradities. Het militaire gedrag en verheerlijking van strijd, algemeen erkend door de Romeinen,komt steeds opnieuw tevoorschijn in de Duitse geschiedenis.

• Maar waar ontwikkelden de Duitsers hun fixatie voor precisie en krijgshaftig gedrag, dat hun nationale aard zo karakteriseert?

• Wie waren de voorouders van de Duitse stammen, die vanaf de oevers van de Zwarte Zee en de Kaspische Zee migreerden?

Opvallende Parallellen

Als U op een kaart de Zwarte Zee en de Kaspische Zee opzoekt en diverse geschiedenisboeken nakijkt, om na te gaan welke volken dit gebied van de wereld bewoonden in het eerste en tweede millennium v. Chr. en dezelfde militaristische trekken als de Duitsers vertoonden, zult U spoedig enige zeer interessante feiten ontdekken. Dat deel van de wereld werd gedomineerd door Assyrië en een naburig koninkrijk, de Hettieten. Lees wat historici en archeologen over deze oude volken aan de weet zijn gekomen. Let op hun kenmerkende nationale karaktertrekken. Vergelijk die eigenschappen met die, waar de Duitsers al bijna 2000 jaar om bekend staan. Het zal niet lang duren voordat U zich realiseert, dat U iets heeft gevonden!

Het meest opmerkelijke hoofdkenmerk van Assyrië en Hittieten (zoals in Pruisen en regelmatig in Duitsland) was de totale gemilitariseerde structuur van hun culturen. Historici verklaren: "Het unieke kenmerk van het Assyrische rijk, in tegenstelling tot de tijdgenoten, was het militarisme, dat een sterke eigenschap was om een keizerrijk op te bouwen en te leiden. Het Assyrische leger was hetmachtigste, dat de oude wereld ooit heeft gekend en geen ander volk kon zich er, althans lang, tegen verzetten". (Civilization of the Ancient Near East [Beschavingen in het Oude Nabije Oosten], Sasson, ed. pag.916) De kracht van de Hittieten steunde ook op militaire bekwaamheid. (The Barbarian Tides [de Stromingen van de Barbaren], Time/Life, pag. 14) Zoals Pruisen en Duitsland, werd Assyrië beschreven als een volk van strijders en de Assyrische regering was hoofdzakelijk een werktuig voor de strijd. De Assyriërs ontwikkelden een sterk gecentraliseerde vorm van regeren onder een absolute vorst, de "koning van de wereld". (History of the Ancient World [Geschiedenis van de Oude Wereld], Starr, pag. 132) In het begin waren de Assyrische veroveringen om de belangrijke handelsroutes onder controle te krijgen en te verdedigen. Hun doel was de opkomende economische eenheid van het Nabije Oosten om te zetten in politieke eenheid. (Zoals het nu in Europa gebeurt!)

De militaire tactieken van de Assyriërs en de Hittieten leggen, net als van de Duitsers en de Pruisen, de nadruk op snelle troepenbewegingen en verrassingsaanvallen. Elk volk ontwikkelde een reputatie voor het ontwikkelen van oorlogstechnologie - wagens, cavalerie, tanks, onderzeeboten en raketten. De Hittieten waren de eerste, die ijzer maakten en de Assyriërs waren "het eerste grote leger, die ijzeren wapens gebruikten". (Starr, pag. 183) Karel de Grote was beroemd om het dragen van ijzeren wapenuitrusting, wapens en een ijzeren kroon. (Gifford, pag. 34-35) De Duitsers kennen een IJzeren Kruis toe aan lofwaardige verdienste in de oorlog.

De Assyriërs waren, net als de Duitsers op verschillende momenten in hun geschiedenis, berucht voor het gebruik van extreme wreedheden - blind maken, verminking, het opstapelen van afgehakte hoofden en lijken - om overwonnen volken te intimideren en onder controle te houden. Beide naties deporteerden op grote schaal veroverde volken naar verschillende lokacties om dwangarbeid te verwerven en de moraal te breken. Ook genocide werd door beide volken toegepast. Assyrische kunst en literatuur verheerlijkten de vernielzuchtigheid en wreedheid van de oorlog. Praktisch hetzelfde kan gezegd worden van de geschriften van Clausewitz en andere Pruisische en Duitse schrijvers.

Assyrië was een "rijk, dat in militaire macht voor niemand onder wilde doen... Zij schreven een bloedig hoofdstuk in de geschiedenis van de mensheid - één, die des te afschuwelijker was, omdat het doelbewust terreur en wreedheid beschreef als middelen voor de buitenlandse politiek". (Barbarian Tides [Barbaarse stromingen], pag. 17) Tenslotte "heeft het afschuwelijke gedrag van Assyrië het tot voorwerp van blinde haat gemaakt". (t.z.p. pag. 29) Uiteindelijk hebben omringende landen zich verenigd en de Assyriërs overwonnen - zoals Geallieerde naties dit tweemaal in de afgelopen eeuw tegen Duitsland hebben gedaan. Voor Assyrië "kwam het einde zo snel en was zo totaal, dat er weinig details bekend zijn". (t.z.p. pag. 28)

Deze plotselinge ondergang stelde de historici voor problemen. Er wordt gezegd, dat de Assyriërs in de nevelen van de geschiedenis lijken verdwenen te zijn - in het gebied van de Zwarte Zee. Men laat ons ook geloven, dat de voorouders van de Duitsers in hetzelfde gebied tevoorschijn komen. Hoewel de meeste historici met tegenzin of nalaten enig verband te leggen tussen de verdwijning van de Assyriërs en het verschijnen van de Germaanse stammen, blijft het feit bestaan, dat van geen ander volk de geschiedenis en nationale karakter meer lijkt op Duitsland, dan dat van Assyrië.

Om precies dezelfde redenen zijn Assyrië en Duitsland uniek in de geschiedenis; totaal gemilitariseerde samenlevingen, de verheerlijking van oorlog, meedogenloze efficiënte legers, doelbewust beraamde extreme wreedheden, massa deportaties, kampen voor slavenarbeid en volkerenmoord - alles werd met ongelooflijke doeltreffendheid centraal bestuurd. De geschiedenissen van beide volken laten perioden zien van machtige militaire heropleving na perioden van verval. Deze overeenkomsten zijn opvallend en uniek in de geschiedenis van de menselijke beschaving!

Meer Connecties

Het Assyrische Rijk ontwikkelde zich uit de stadstaat Asur. (genoemd naar Assur, een zoon van Sem - één van de drie zonen van Noach - zie Genesis 10:1, 22) Assur was een broer van Arpaksad - een voorvader van Abraham, die de vader van de Hebreeën was. (Genesis 11:10-26) Echte Assyriërs en de afstammelingen van Abraham (de Israëlieten) zijn dus verwante volken. De naam Assur betekent "leider" of "succesvol". Josephus, die in de eerste eeuw n. Chr. schreef, verklaarde dat de Assyriërs "meer dan anderen, het meest welvarende van alle volken werd". (Antiquities of the Jews, Antiquiteiten van de Joden 1:6:6) In het licht van hun bekwaamheden en bijdragen aan de Westerse beschaving geldt dit ook voor de Duitsers.

Assur werd vereerd als "de oppergod van Assyrië ...de oorlogsgod" en voorgesteld als een "zonnegodheid met een gevleugelde discus". (Encyclopedia Britannica, 11e ed. pag. 788) Zowel de gevleugelde discus als de swastika(hakenkruis) werden ook gebruikt door de Hittieten. (Collier's Encyclopedia, "Hittieten") De Swastika is een symbool voor de zon, macht, energie, de hamer van Thor en de god van het weer en de storm. (Dictionary of symbols [woordenboek voor symbolen], Liungman, pag.48-49, 178-179) De Hittieten en Assyriërs gebruikten ook een tweekoppige adelaar om de hemelgoden - storm, donder en de zon te symboliseren. Deze symbolen komen opnieuw tevoorschijn in de cultuur van Duitsland, Pruisen en vooral het Derde Rijk. De Hittieten (die door de Assyriërs werden overwonnen en opgenomen) tonen duidelijk taalkundige en culturele verbanden met twee Duitse stammen - Hessen en Pruisen.

Nog interessanter zijn de legenden, dat Trier, de oudste stad in Duitsland, gesticht werd door Trebeta, de zoon van een Assyrische koning, genaamd Ninus, in ± 1300 jaar vóórdat Rome werd gesticht. Arabische schrijvers uit de Middeleeuwen vermelden de Duitsers ook als Assyriërs. De schakels tussen Duitsland en Assyrië kunnen gevonden worden en zijn niet vergezocht noch denkbeeldig.

Duitsland in de profetieën

Wat is het belang van deze opvallende parallellen tussen het Oude Assyrië en Duitsland? Eenvoudig dit - talrijke bijbelprofetieën geven duidelijk aan, dat aan het einde van dit tijdperk, net voor de terugkomst van Jezus Christus, Assyrië nogmaals een centrale rol zal spelen in wereldaangelegenheden. ( zie Jesaja 10; 11) Hoewel de Bijbel verklaart, dat de naam en de identiteit van Assyrië zouden verdwijnen (Nahum 1:1, 14), hetgeen de geschiedenis bevestigt, geven talrijke profetische verwijzingen naar Assyrië duidelijk aan in de context van de eindtijd, dat de culturele, intellectuele en ideologische erfenis van de Assyriërs zouden overleven.

De annalen van de geschiedenis wijzen er sterk op, dat de Duitsers de dragers van die oude erfenis zijn. Het staat geschreven in hun nationale aard. Het is verbonden met hun oorsprong. Als de Bijbel in het einde der tijden over Assyrië spreekt, spreekt het over Duitsland. Op geen ander modern volk past de beschrijving zo compleet.

De opkomst van Duitsland tot macht in de jaren sinds de Tweede Wereldoorlog is geen toeval. God profeteerde meer dan 2500 jaar geleden, dat Hij bepaalde gebeurtenissen zou laten gebeuren om Zijn doel te bereiken. (Jesaja 46:9-10; Openbaring 17:17) Duitsland is de hoofdrolspeler bij de pogingen om een Europese Unie te vormen. Deze unie kan de lang-geprofeteerde, tien landen beestmacht, worden die opnieuw uit de as van het Romeinse ( en Heilig Roomse) Rijk zal herrijzen. (Openbaring 17:9-14)

Duitsland speelde deze rol vele malen tevoren. Deze opkomende formatie zal een economische wereldmacht worden. (Openbaring 18:2-3, 9-14) en zal die macht gebruiken voor politieke doeleinden. In het begin zal het vreedzaam lijken, maar het zal getransformeerd worden in een verslindend, oorlogvoerend beest. (Daniël 11:21; Openbaring 13:2-3; Openbaring 17:12-14) Daniël beschrijft dit eindtijd koninkrijk als een sterk en meedogenloos beest met "ijzeren tanden". (Daniël 2:40-45; 7:7, 19-23) Verbazingwekkend als het mag lijken, geeft bijbelprofetie ook aan, dat God uiteindelijk gebruik zal maken van het opmerkelijke Duitse volk (Assyrië) als een leidende natie voor vrede in het komende Koninkrijk van God. (Jesaja 19:23-25)

God zal de voortreffelijke intellectuele en culturele vermogens van het Duitse volk gebruiken om de wereld gedurende de komende duizendjarige regering van Jezus Christus te verrijken. Zoals alle mensen op aarde hebben de Duitsers in hun nationale aard zowel sterke als zwakke punten. In de Wereld van Morgen zal God de opmerkelijke sterke punten van de Duitsers gebruiken om hun medemens tedienen !