ZULT U HET MERKTEKEN VAN HET BEEST NEMEN?

Dit is de vertaling van het Engelstalige artikel “Will You Take the Mark of the Beast?” door Rod McNair, verschenen in het Tomorrow’s World magazine van augustus 2022.

Wat is het geprofeteerde ‘merkteken van het beest’ dat in uw Bijbel wordt genoemd? Is het een ‘biochip’ die geïmplanteerd zal worden onder de huid van mensen? Of een papierdunne ‘data tattoo’ op het voorhoofd van mensen? Is het voor burgers van de Verenigde Staten, is het hun sociale zekerheidsnummer? Is het een opsporingsapparaat, of misschien een implantaat voor gedachtencontrole? Theorieën in overvloed over wat dit sinistere merkteken zal zijn.

Het laatste boek in uw Bijbel – het boek Openbaring – beschrijft een mysterieus ‘beest’ dat dit merkteken aan de mensheid oplegt: “En het maakt dat men aan allen, kleinen en groten, rijken en armen, vrijen en slaven een merkteken geeft op hun rechterhand of op hun voorhoofd, en het maakt dat niemand kan kopen of verkopen, behalve hij die dat merkteken heeft, of de naam van het beest of het getal van zijn naam” (Openbaring 13:16-17).

De Schrift waarschuwt dat dit beest grote wonderen zal verrichten om de mensheid te misleiden en dat het zal samenwerken met een machtig militair en politiek systeem. Maar iedereen die het merkteken van het beest accepteert, zal God tarten. De apostel Johannes schrijft dat degenen met het merkteken zullen “… drinken van de wijn van de toorn van God, die onvermengd is ingeschonken in de drinkbeker van Zijn toorn …” (Openbaring 14:9-10). Die waarschuwing moeten we zeker serieus nemen.

Dus, wat is dit merkteken? En hoe zal het van invloed zijn op u en uw gezin? Nu we de zware dagen aan het einde van dit huidige tijdperk ingaan, zijn dit wezenlijke vragen.

EEN VALSE KERK MET OEROUDE WORTELS

Uw Bijbel beschrijft een religieus systeem met de naam “… Geheimenis, het grote Babylon, de moeder van de hoeren en van de gruwelen van de aarde” (Openbaring 17:5). Dit systeem heeft zijn wortels in de oude Babylonische mysteriegodsdienst. Het wordt beschreven als een prostituee – een afvallige kerk – en staat lijnrecht tegenover God. De Schrift beschrijft dit systeem dat grote politieke invloed uitoefent op wereldleiders en gunsten verwerft en verleent (vv. 1-2).

Johannes identificeert dit Babylon verder als een zeer rijke en welvarende kerk, “… getooid met goud, edelgesteente en parels, en zij had een gouden drinkbeker in haar hand, vol van gruwelen en van onreinheid van haar hoererij” (Openbaring 17:4). Jezus Christus waarschuwt Zijn volk streng om dit systeem te verlaten en te mijden: “… Ga uit haar weg, Mijn volk, opdat u geen deelhebt aan haar zonden, en opdat u niet van haar plagen zult ontvangen” (Openbaring 18:4).

Maar waarom zou welke kerk dan ook vandaag de dag met zo’n naam worden aangeduid? Omdat die kerk vandaag de dag leringen heeft die rechtstreeks afkomstig zijn uit de oude Babylonische mysteriën, die de voorlopers waren van veel van de heidense praktijken in de wereld (vgl. J. Garnier, The Worship of the Dead, pp. 8-11). Wat was een van de hoofdbestanddelen van deze oude heidense godsdiensten? De verering van de zon.

EEN GESCHIEDENIS VAN ZONAANBIDDING

In de dagen van de oude Israëlieten was zonaanbidding “wijdverspreid over de landen die grenzen aan Palestina” (Unger’s Bible Dictionary, p. 1049). God waarschuwde de Hebreeën uitdrukkelijk tegen deze vorm van afgoderij, omdat Hij wist dat het een sterke verleiding voor hen zou zijn: “Pas er ook voor op dat u uw ogen niet opslaat naar de hemel, en de zon, de maan en de sterren ziet, heel het leger aan de hemel, en u laat verleiden om u voor hen neer te buigen en hen te dienen” (Deuteronomium 4:19). God is een onzichtbare Geest (Johannes 4:24). Hij maakte de zon om de aarde en haar bewoners van fysiek licht en warmte te voorzien, niet om aanbeden te worden. God moet aanbeden worden – niet Zijn schepping (Romeinen 1:25).

Toch beschreef de profeet Ezechiël in een bovennatuurlijk visioen van God de afvalligheid van de Israëlieten en de aanbidding van de zon: “Daarop bracht Hij mij naar de binnenste voorhof van het huis van de HEERE. En zie, bij de deur van de tempel van de HEERE, tussen de voorhal en het altaar, bevonden zich ongeveer vijfentwintig mannen, met hun rug naar de tempel van de HEERE en hun gezichten naar het oosten. Die bogen zich neer naar het oosten, voor de zon” (Ezechiël 8:16). De 24 groepen van Gods priesters, plus de hogepriester, bogen in de richting van de opgaande zon. Beschouwde God dit als een onbeduidende zaak? Absoluut niet – Hij zei in het volgende vers dat deze en andere gruwelen Hem tot toorn verwekten. Wat is de les voor ons, vandaag? Zou God tevreden met ons zijn als we deze gruwelijke praktijken zouden voortzetten? Natuurlijk niet.

In elke generatie heeft Gods volk moeten strijden om Gods waarheid geen geweld aan te doen – en dat moeten wij vandaag nog steeds. Dus, zijn uw overtuigingen werkelijk in overeenstemming met Gods instructies? De apostel Paulus instrueerde Christenen “Beproef alle dingen; behoud het goede” (1 Thessalonicenzen 5:21). Om Christus te volgen, moeten wij Zijn geboden gehoorzamen. Wij kunnen niet zomaar de tradities en voorstellingen van mensen volgen. Dus, vraag uzelf af: Waar hebt u uw overtuigingen vandaan?

DE ZONNECULTUS IN DE CHRISTELIJKE ERA

De wortels van veel moderne religieuze tradities kunnen worden herleid tot het oude Babylon. De oude Babylonische zonnegod Sjamasj was in het oude Rome bekend onder zijn Perzische naam Mithra, en zijn cultus groeide in aanzien rond de tijd van Christus. Auteur Samuel Dill observeerde: “Van alle oosterse godsdiensten die in de laatste drie eeuwen van het Keizerrijk de aandacht van het Westen trokken, was die van Mithra het machtigst” (Roman Society from Nero to Marcus Aurelius, p. 585). Geleerden hebben opgemerkt hoe sterk het verhaal van de god Mithra lijkt op het verhaal van Jezus. Kijk eens naar een paar voorbeelden: Mithra werd een koning en een herder genoemd, zoals Christus. Hij zou naar verluidt leven en genezing hebben gegeven aan de zieken en zelfs de doden hebben opgewekt. Hij zou de banden van de gevangenen hebben losgemaakt, een eind hebben gemaakt aan verdorvenheid, en zijn vijanden hebben vernietigd (Morris Jastrow, Religion of Babylonia and Assyria, pp. 71-72).

Mithraïsme leek oppervlakkig gezien op sommige aspecten van het Christendom. Maar in de basis was het zonaanbidding – wat God een gruwel noemt. Hoe kon dit gebeuren? Het antwoord is dat er een grote misleider is, Satan de duivel, die “… werkzaam is in de kinderen van de ongehoorzaamheid” en “… de hele wereld misleidt …” (Efeze 2:2; Openbaring 12:9). Zijn meesterzet is het creëren van een vals christendom geweest dat, terwijl het zich voordoet als de ware godsdienst van God, gekenmerkt wordt door heidendom.

Vraag uzelf eens af: Wat is de beste manier voor een oplichter om nietsvermoedende slachtoffers te misleiden – door zijn product er drastisch anders uit te laten zien dan het echte artikel, of door het bijna als het echte te laten lijken? Dit laatste is precies wat Satan de duivel heeft gedaan in een poging om de grens tussen heidense verering en het ware Christendom te doen vervagen.

Mithra was een ‘god van het licht’ die aanbeden werd door eerbied te betonen aan de zon, de bron van het licht. Jezus Christus noemde Zichzelf “… het Licht der wereld” en zei: “wie Mij volgt, zal beslist niet in de duisternis wandelen, maar zal het licht van het leven hebben” (Johannes 8:12). Jezus Christus was “… het waarachtige licht, dat in de wereld komt en ieder mens verlicht” (Johannes 1:9). Toch leerde Jezus Zijn discipelen niet om Hem te aanbidden door de zon te eren.

Sommigen proberen een vermenging van zonaanbidding en de ware godsdienst te rechtvaardigen door te zeggen dat Christus werd geprofeteerd als de “… Zon der gerechtigheid …” die zal opkomen met “… onder Zijn vleugels… genezing…” (Maleachi 4:2). Maar ware aanbidders van God erkennen dat het “licht” van Christus geestelijke waarheid is. De “duisternis” waarover Christus sprak is geestelijke dwaling en misleiding.

Dus, heeft uw godsdienst als kenmerk of ‘merkteken’ gehoorzaamheid aan Gods instructies om de Schepper te aanbidden en niet de schepping? Of houdt deze vast aan de oude tradities die God duizenden jaren geleden afschuwelijk noemde?

‘CHRISTELIJKE’ ZONAANBIDDING?

Veel belijdende christenen nemen aan dat hun traditie van verering van God op zondag uit de Bijbel komt. Maar de Bijbel gebiedt duidelijk het vieren van de Sabbat op de zevende dag, niet op zondag, de eerste dag van de week. Daniël voorspelde dat een ketterse religieuze macht “… de heiligen van de Allerhoogste… te gronde [zal] richten. Hij zal erop uit zijn bepaalde tijden en de wet te veranderen” (Daniël 7:25). Dat is precies wat er gebeurde in de beginjaren van de nieuwtestamentische Kerk, toen de leiders hun Sabbatviering verplaatsten naar de zondag.

Zelfs geleerden die de zondag houden, geven toe dat het Nieuwe Testament geen ‘sabbat’ op zondag voorschrijft – “Wij vinden niet het minste spoor van een wet of apostolisch decreet dat de inachtneming van de ‘dag des Heren’ instelt; noch is er in de Bijbel een aanwijzing te vinden dat deze dag in de plaats komt van de Joodse Sabbat” (“Sunday”, Unger's Bible Dictionary, p. 1050). Geen enkele Bijbelse of apostolische autoriteit gebood de nieuwtestamentische Kerk om haar dag van aanbidding te veranderen in zondag.

Maar als de Schrift de zondag niet gebiedt, waarom is het dan tegenwoordig de praktijk van honderden miljoenen belijdende christenen? Zou het kunnen zijn dat een grote misleider de aanbidding op zondag in de tradities van nietsvermoedende mensen heeft ingebracht?

De auteurs George Barna en Frank Viola wijzen erop dat het populaire christendom vol zit met vele niet-Bijbelse elementen. Zij constateren dat de zondagviering tot stand kwam door een compromis tussen het Mithraïsme en het christendom dat door de heidense keizer Constantijn werd nagestreefd. Deze auteurs melden dat “in 321 n. Chr. Constantijn verordende dat de zondag een rustdag zou worden – een wettelijke feestdag. Het lijkt erop dat Constantijn hiermee de god Mithras, de Onoverwonnen Zon wilde eren…. Verder wordt Constantijns affiniteit met zonverering aangetoond door opgravingen in de St. Pieter in Rome waarbij een mozaïek van Christus als de Onoverwonnen Zon werd blootgelegd” (Pagan Christianity?, p. 19).

Dus, als u de zondag viert, op wiens gezag doet u dat dan? Dat van een politiek gewiekste Romeinse keizer.

H. G. Wells merkte in zijn Outline of History op dat “uit de [Mithraïsche cultus] het erop zou lijken dat de christenen de zon-dag als hun voornaamste dag van aanbidding overnamen in plaats van de Joodse Sabbat” (p. 539). Unger's Bible Dictionary meldt: “Zondag is de eerste dag van de week, door de eerste Christenen overgenomen van de Romeinse kalender (Lat. Dies Solis, Dag van de Zon), omdat deze gewijd was aan de aanbidding van de zon” (p. 1050).

Sommigen nemen aan dat Johannes met zijn verwijzing naar de “dag des Heeren” in Openbaring 1:10 de zondag bedoelt. In feite is dit echter een verwijzing naar zijn visioenen over de komende Dag des Heeren – het profetische jaar vóór de terugkomst van Christus. Vergeet niet dat de Sabbathoudende Jezus Christus duidelijk zei dat Hij “… Heere… van de sabbat” was (Markus 2:28), waarmee de zevende dag werd bedoeld, niet de eerste!

ANDERE KENMERKEN VAN HET MITHRAÏSME

Het traditionele christendom leende meer dan alleen de aanbidding op zondag van het Mithraïsme. Hebt u zich ooit afgevraagd waar de datum voor Kerstmis, 25 december, vandaan komt? Is er enig bewijs dat het de geboortedatum van Christus was? Absoluut niet! Jezus Christus werd niet in december geboren, omdat de herders hun kudden niet in het open veld hielden in het midden van de winter (“Lukas 2:8”, Adam Clarke Commentary). Maar 25 december werd geëerd als de geboortedag van Mithra: “25 december... werd beschouwd als de Natalis invicti solis, ‘de geboortedag van de onoverwonnen Zon’”(Alexander Hislop, The Two Babylons, pp. 159-160).

Als u en uw familie Kerstmis vieren, welke god aanbidt u dan? Zeker niet Jezus Christus. Hoe kan de ware God iets te maken hebben met een feest dat gehouden wordt ter ere van de geboorte van een heidense zonnegod?

De dienst bij zonsopgang met Pasen is ook een van de kenmerken van de reguliere christelijke kalender. Zeker, velen proberen oprecht Jezus Christus te eren door middel van die traditie. Maar is Christus werkelijk bij zonsopgang opgestaan? De Schrift laat zien dat, toen de vrouwen zondagmorgen naar Zijn graf kwamen terwijl het nog donker was, Hij al was opgestaan (Johannes 20:1).

Waar komt dan de gewoonte vandaan om naar het oosten te bidden? Overweeg wat de historicus F.A. Regan te zeggen heeft: “Een geschikt voorbeeld van de heidense invloed [op het belijdende christendom] kan worden gevonden in een onderzoek naar de christelijke gewoonte om zich naar het oosten te wenden, het land van de rijzende zon, terwijl zij hun gebeden opzeggen” (Dies Dominica, p. 196). Het is duidelijk dat de sporen van de oude zonaanbidding overal te vinden zijn in de tradities die zich in het reguliere christendom ontwikkelden.

De Bijbel laat zien dat de apostel Paulus de Christenen vraagt om op de eerste dag van de week goederen opzij te leggen om naar Jeruzalem te worden gezonden (1 Korinthe 16:2), maar niets wijst erop dat dit een dag van aanbidding was. En Paulus sprak met de discipelen “… op de eerste dag van de week …” in Handelingen 20:7-12, maar een zorgvuldige lezing onthult dat dit een avondmaaltijd was (er waren “veel lampen” en hij sprak tot middernacht) ter voorbereiding van Paulus’ reis de volgende dag, niet een eredienst. In feite vond dit waarschijnlijk plaats nadat de Sabbat van de zevende dag voorbij was bij zonsondergang, het begin van de ‘eerste dag’.

Het boek Handelingen geeft ons een van de duidelijkste Bijbelse verwijzingen naar Christenen uit de eerste eeuw die de Sabbat van de zevende dag hielden. Paulus preekte zowel voor Joden als heidenen in de synagoge op de zevende dag van de week, de Sabbat (Handelingen 13:14-41). Veel Joden wezen hem af, maar de heidenen smeekten hem om hen “… op de volgende Sabbat …” te onderwijzen – wat hij deed (vv. 42-44). Dit is een duidelijke aanwijzing dat zelfs onder de heidenen de apostel Paulus de Sabbat niet verwaarloosde; in feite aanbad en onderwees hij op de Sabbat en hield hij de naleving ervan in stand.

WELK MERKTEKEN NEEMT U?

Sommigen zeggen dat zolang u God aanbidt het niet uitmaakt hoe u dat doet. Maar is dat wat God zegt? Het is duidelijk dat Hij Zijn volk gebood om niet de methoden van verering van de mensen om hen heen over te nemen – “… U mag u de weg van de heidenvolken niet aanleren …” (Jeremia 10:2) – maar om in plaats daarvan oprecht te zijn en toegewijd aan het volgen van Zijn instructies.

Het merkteken van het beest uit Openbaring 13 is eigenlijk helemaal geen mysterie. Het heeft te maken met de hand en het voorhoofd – praktijk en geloof (Openbaring 13:16). Het traditionele christendom heeft de merktekens van de oude zonaanbidding.

God daarentegen geeft Zijn eigen merktekens waarmee Hij Zijn ware volgelingen identificeert. Hij zegt dat een van de merktekens van Zijn volk zal zijn het houden van de Sabbat op de zevende dag. Sprekend over de Israëlieten, zei God door Ezechiël: “Ook heb Ik hun Mijn sabbatten gegeven, om een teken te zijn tussen Mij en hen, zodat zij zouden weten dat Ik de HEERE ben Die hen heiligt” (Ezechiël 20:12). Wat kan er in de komende dagen van wraak en toorn belangrijker zijn dan geheiligd – apart gezet  ̶  te zijn door God voor speciale bescherming? Die belofte is vandaag beschikbaar voor Gods volk.

De Sabbat van de zevende dag is één wezenlijk kenmerk van het ware Christendom – het onderwerp van het vierde gebod, waarin ons wordt gezegd God te dienen door te rusten van ons werk (Exodus 20:8-11, Leviticus 23:3). Zondagswetten die het houden van de Sabbat op de zevende dag verbieden, zullen in de komende jaren zeker een zware test worden voor ware, Sabbathoudende Christenen. Zullen zij kiezen voor het merkteken van ongehoorzaamheid en zonaanbidding, en Gods toorn over zich afroepen? Of zullen zij de tradities van de mens weerstaan en trouw blijven aan de God van de Bijbel – door hun Verlosser Jezus Christus in alle opzichten te gehoorzamen, met inbegrip van het houden van de zevendedags Sabbat – om Hem te behagen en eeuwig leven te verkrijgen?

Hoe zit het met u? Zult u de toewijding hebben om God en Zijn geboden te gehoorzamen? Zult u de moed hebben om voor de waarheid uit te komen, ongeacht wat uw vrienden of naasten denken? Zult u een ware volgeling van Christus zijn, bereid om alles op te geven, indien nodig (Lukas 18:22)? Soms betekent alles het opgeven van vooropgezette ideeën over wie God is en hoe Hem te dienen.

Onderzoek de Bijbel. Zoek het voor uzelf uit. Verwerp het merkteken van ongehoorzaamheid aan God. Aanvaard Zijn merkteken van gehoorzaamheid, inclusief het vieren van de Sabbat op de zevende dag, en neem de beslissing om Hem te gehoorzamen, wat er ook gebeurt. “Nader tot God en Hij zal tot u naderen …” (Jakobus 4:8). Als u God moedig en gehoorzaam dient met heel uw hart, dan kunt u er zeker van zijn dat u bij de spoedige terugkeer van Christus het juiste merkteken zult hebben.