Dit is de vertaling van het Engelstalige artikel “Can There Be Peace on Earth” door Douglas S. Winnail, verschenen in het Tomorrow’s World magazine van januari 2023.
In een door oorlog geteisterde wereld kunnen we ons afvragen: ‘Is wereldvrede echt mogelijk?’ De zoektocht naar vrede lijkt eindeloos. Van Afghanistan tot Oekraïne, oorlog lijkt bijna elke dag in het nieuws te zijn. In plaats van vrede te vinden, wordt onze wereld dag in dag uit wreder! De twee wereldoorlogen in de twintigste eeuw brachten geen vrede, evenmin als het einde van de Koude Oorlog; ze brachten alleen maar een meer verdeelde en onrustige planeet.
Elk jaar met Kerstmis spreken religieuze leiders over het Christuskind en vrede op aarde ̶ toch blijven geweld en oorlog heviger worden! Religieuze mensen steken kaarsen aan en bidden voor vrede. Idealisten ondertekenen petities, organiseren marsen en conferenties om dit na te streven. 'Haviken' dringen er bij hun naties op aan om grotere wapens te ontwikkelen om vrede af te dwingen. En toch zijn al deze pogingen mislukt.
Is vrede een luchtspiegeling – een onrealistisch, onbereikbaar doel – een onmogelijke droom? Waarom is het vredesproces zo frustrerend en moeilijk? Velen in onze moderne wereld realiseren zich niet dat Bijbelse profetieën tot leven komen in de krantenkoppen van vandaag. De Bijbel voorspelt niet alleen de grote uitdagingen van onze tijd maar laat ook zien waarom menselijke inspanningen geen vrede opgeleverd hebben. De Schrift legt ook de weg naar vrede uit, en hoe er uiteindelijk vrede op aarde komen zal.
De echte boodschap van Jezus Christus
Predikers zeggen ons vaak dat de boodschap van Kerstmis is: 'Vrede op aarde voor alle mensen'. Dit verwijst naar de aankondiging van een engel bij de geboorte van Christus: "Eer zij aan God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in mensen een welbehagen." (Lukas 2:14). Maar de Bijbel geeft niet aan dat vrede voortkomt uit de goede bedoelingen van de mensheid of doordat iedereen samenwerkt voor vrede. Sterker nog, de Bijbel zegt precies het tegenovergestelde!
We horen vaak dat de 'evangelieboodschap' over liefde, vrede en harmonie gaat. Toch zei Jezus ronduit: "Denk niet dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard." (Mattheüs 10:34). Christus gaf aan dat politieke, religieuze en filosofische verschillen tot het einde der tijden mensen zouden verdelen en tot strijd zouden leiden.
Jezus zei ook dat een van de tekenen van Zijn aanstaande tweede komst het constante nieuws zou zijn "… van oorlogen en geruchten van oorlogen... Want het ene volk zal tegen het andere volk opstaan, en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk... Maar al die dingen zijn nog maar een begin van de weeën." (Mattheüs 24:6-8). Jezus zei niet dat gebeden, kaarsen aansteken, onderhandelingen of kernwapens vrede zouden brengen. Hij waarschuwde dat de toestand in de wereld steeds erger zou worden, met als climax een periode van grote verdrukking die het einde van het tijdperk zou markeren (Mattheüs 24:9-22).
Veel religieuze leiders verdoezelen – of negeren – dit ontnuchterende aspect van de boodschap van Christus. En toch is de Schrift doordrenkt met deze boodschap! De apostel Paulus schreef dat "… in de laatste dagen zware tijden zullen aanbreken." Deze tijden zouden gekenmerkt worden door zelfzuchtig materialisme, scepticisme, godslastering, ongehoorzaamheid, wreedheid en het dwaze najagen van plezier, waarbij velen een schijn van godsvrucht hebben, maar ontkennen dat religie enige werkelijke autoriteit in hun leven heeft (2 Timotheüs 3:1-5). Wat een nauwkeurige beschrijving van onze tijd!
De Hebreeuwse profeten voorspelden een tijd waarin goedbedoelende maar misleide burgerlijke en religieuze leiders "… Vrede, vrede!" zouden uitroepen, "Maar er is geen vrede" (Jeremia 6:14). Zij zullen zeggen: "Wij zien uit naar vrede, maar er is niets goeds …," (Jeremia 8:15). Jesaja waarschuwde, in de context van de eindtijd: "… de vredeboden wenen bitter." wanneer ze zien dat hun plannen en inspanningen op niets uitlopen (Jesaja 33:7). Ezechiël profeteerde: "… Zij zullen vrede zoeken, maar die zal er niet zijn. Ramp op ramp zal er komen …" (Ezechiël 7:25-26).
Jezus verkondigde dat, naarmate we het einde van dit tijdperk naderen, de menselijke beschaving geconfronteerd zal worden met de dreiging van vernietiging en dat "… als die dagen niet ingekort werden, … er geen vlees behouden [zou] worden; maar ter wille van de uitverkorenen… die dagen ingekort zullen worden" (Mattheüs 24:22). Bijbelse profetieën die vandaag tot leven komen onthullen dat menselijke inspanningen om vrede te vinden uiteindelijk zullen mislukken. De Schrift onthult ook waarom!
Gods weg naar vrede
Als de Bijbel het heeft over menselijke inspanningen om vrede te vinden, laat hij ons de ontnuchterende waarheid weten: "De weg van de vrede kennen zij niet …" (Jesaja 59:8). Menselijke inspanningen mislukken omdat de wereld grotendeels genegeerd of verworpen heeft wat de Bijbel over vrede leert.
Koning David schreef: "Wie Uw wet liefhebben, hebben diepe vrede …" (Psalm 119:165), maar de meeste belijdende christenen van tegenwoordig geloven dat Gods wet achterhaald is! David schreef ook: "Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad" (Psalm 119:105). De wetten van God wijzen de weg naar vrede.
Jezus zei tegen Zijn discipelen: "Als u Mij liefhebt, neem dan Mijn geboden in acht" (Johannes 14:15), maar toch geloven velen ̶ zelfs velen die zichzelf ‘christen’ noemen en zeggen volgelingen van Christus te zijn ̶ dat zulke gehoorzaamheid niet meer nodig is! Als we de geboden van God houden, zullen we niet doden, stelen, begeren, liegen, overspel plegen, hoererij bedrijven, noch een respectloze houding aannemen tegenover ouders of anderen in gezagsposities. Dit is hoe we werkelijk onze naaste liefhebben en conflicten vermijden!
Als we God liefhebben, zullen we de afgodische aanbidding van andere goden – of wat dan ook dat los van Hem staat – vermijden. We zullen geen religieuze praktijken volgen die door de Bijbel veroordeeld worden. We zullen de Sabbatten houden die God heeft aangeduid, in plaats van feestdagen die ondergedompeld zijn in heidendom en materialisme. Om de weg naar vrede te vinden, moeten we leren de wetten van God te gehoorzamen en ernaar te leven. Om de geboden heen redeneren, het aansteken van kaarsen, tot heiligen bidden, deelnemen aan marsen of interventie van de Verenigde Naties verlangen, zullen geen blijvende vrede brengen. Jezus Christus wordt de "… Vredevorst." genoemd (Jesaja 9:5), en Hij zei: "… Ik ben de Weg …" (Johannes 14:6). Er is geen andere weg naar vrede!
De toekomst van vrede
Jezus Christus predikte een evangelie over het komende Koninkrijk van God (Markus 1:14-15). Dat Evangelie, dat 'goede nieuws', gaat niet over een baby in een kribbe die geduldig wacht tot mensen hun hart aan Hem geven. Het Koninkrijk van God is meer dan een warm, vaag gevoel in uw hart. Het is niet een semi-vreedzame oecumenische gemeenschap die de kerk op aarde tot stand zal brengen door middel van compromissen en consensus.
Bijbelse profetie voorspelt dat Jezus Christus zal terugkeren om de koninkrijken van deze wereld over te nemen, en dat Hij met grote macht zal regeren (Openbaring 11:15-18). Hij zal een wereldoverheersende regering opzetten, met hoofdkwartier in Jeruzalem, die vrede op deze aarde zal brengen (Jesaja 2:2-4; 9:5-6). De heiligen – de echte, getrouwe Christenen van vandaag die als "eerstelingen" aan het begin van het zevende millennium van de menselijke geschiedenis opgewekt zullen worden – zullen met Christus regeren (Openbaring 1:6; 5:10) en de wereld leren de wetten van God te volgen (Jesaja 30:20-21).
Naarmate mensen een nieuwe manier van leven leren, "… zullen [zij] hun zwaarden omsmeden tot ploegscharen en hun speren tot snoeimessen. Geen volk zal tegen een ander volk het zwaard opheffen. Oorlog voeren zullen zij niet meer leren" (Jesaja 2:4). Zo komt er eindelijk vrede op aarde! Deze profetieën zullen in de nabije komende jaren tot leven komen. Dit is de echte Bijbelse boodschap van vrede waar het ware Evangelie in essentie over gaat.