BRON: Tomorrow's World, March - April 2005

Wat is de ware betekenis van het abortusgeschil?

In de laatste 40 jaar is het onderwerp abortus op het wereldtoneel losgebarsten en heeft internationale geschillen veroorzaakt - mensen gepolariseerd, landen verdeeld en kerken opgezet tegen staten. IJverige aanhangers van abortus noemen zichzelf "voor keuze", debatteren en demonstreren met hartstocht en ijver, weerlegd door even ijverige tegenstanders van abortus, die zichzelf "voor leven" noemen. Confrontaties tussen deze twee verhoudingen zijn vaak emotioneel en bitter en worden soms gewelddadig - of zelfs fataal! De grenslijnen van de strijd zijn getrokken. Een waarnemer merkt op dat "een paar geschilpunten de samenleving van deze tijd nog grondiger hebben verdeeld". (The Ethics of Abortion, [De Ethiek van Abortus], Baird & Rosenbaum, pag. 7)

Om dit door emotie geladen onderwerp te begrijpen is het nuttig om te wetenwaarom abortus als zo'n controversieel onderwerp opkomt in onze tijd en om te herkennen wat er uiteindelijk op het spel staat. Veel belangrijker is de vraag: waarleidt de acceptatie van abortus onze samenleving naar toe?

Waarom is abortus een controversieel onderwerp geworden in vele landen van de wereld van vandaag? Eeuwenlang werd abortus in vele landen van de wereld veracht of verboden. Toch werd in de laatste helft van de 20ste eeuw abortus niet alleen geaccepteerd - het werd omarmd! Met de afnemende invloed van de Joods-christelijke waarden en de daaruit voortvloeiende afwijzing van de bijbelse moraal, keerden velen zich tot liberaal seksueel gedrag; "voortplantingsrechten" werden een verzamelkreet toen vrouwen afstand deden van traditionele vrouwenrollen en mannen met willekeurige seksuele relaties genot zochten zonder enig respect voor de gevolgen. Tegelijkertijd begonnen regeringen - vanwege vrees voor overbevolking van de wereld - abortus te subsidiëren - en soms zelfs te eisen, zoals in China - als een middel voor "geboortebeperking".

Meer dan in de meeste landen zijn de Verenigde Staten verdeeld over de kwestie abortus, omdat velen de bijbelse morele normen nog respecteren. In Europa is abortus een veel minder gevoelige kwestie, omdat slechts ongeveer 10 procent van de bevolking regelmatig kerkdiensten bezoekt vergeleken met bijna de helft in de VS.

Een Wereldomvattende Aangelegenheid

In de VS. zijn pro-leven activisten gemotiveerd door de omvang van het abortus probleem, toch is het probleem wereldwijd zelfs groter. Sinds het hooggerechtshof van de VS. abortus heeft gelegaliseerd met de Roe v. Wade uitspraak in 1973, werden er elk jaar ongeveer 1,5 miljoen abortussen uitgevoerd - een totaal van meer dan 40 miljoen jonge levens vernietigd! Meer dan zes miljoen baby's werden in Brittannië vermoord sinds abortus daar in 1967 werd gelegaliseerd. In de vroegere Sovjet Unie en de Oostbloklanden werd het merendeel van de zwangerschappen beëindigd door abortus. In China, waar abortus in 1957 werd gelegaliseerd werden in de laatste veertig jaar meer dan 100 miljoen abortussen uitgevoerd. In 1979 nam China een "één kind"-beleid aan en beperkte ernstig de kans van de meeste ouders om een tweede kind te krijgen. Met de ontwikkeling van ultrasone golven technologie (waardoor de ouders het geslacht van een kind in de buik kunnen weten) is het fenomeen van "seks-selectieve" abortussen gekomen, waarbij gezinnen, die beperkt zijn tot één kind hun ongeboren dochters kunnen doden, zodat zij een jongen kunnen krijgen. Het is niet verrassend, dat waarnemers opmerken dat de huidige generatie jonge Chinezen in de stad opmerkelijk meer mannen dan vrouwen bevatten!

In vele landen, vooral door heel Afrika en Latijns Amerika heen - worden abortussen stelselmatig uitgevoerd, onder omstandigheden die zo onveilig zijn, dat de moeder onder ernstige risico staat van complicaties en lijden of zelfs de dood. Er is berekend dat jaarlijks in de wereld tussen de 40 en 50 miljoen abortussen plaatsvinden. (Zie The Abortion Debate, [Het Abortusdebat], Kulczycki, pag. 5) Dit betekent, dat één op elke vier zwangerschappen beëindigd wordt door teweeggebrachte abortus - vergiftigd, uiteengereten of uitgezogen en afgedankt!

Tijdens de Tweede Wereldoorlog vermoordde de Nazi beweging van Adolf Hitler in Duitsland naar schatting zes miljoen Joden, in wat bekend werd als de Holocaust. Na de oorlog werden degenen, die verantwoordelijk waren voor deze barbaarse daad van wreedheid berecht en veroordeeld voor misdaden tegen de menselijkheid en een wereld, die moreel geweld aangedaan was zag hen hangen voor hun misdaden. Tegenwoordig sterven elk jaar echter tientallen miljoenen ongeboren baby's - vele in dezelfde landen, die in Neurenberg op de rechterstoel zaten.

Geen wonder, dat velen de wijdverspreide abortus een moderne holocaustnoemen. De massamoorden van ongeboren baby's, legaal en sociaal in onze moderne landen geaccepteerd, hebben de aantallen ver overschreden die gedood werden in Duitsland onder de Nazi's, in Rusland onder Stalin, in China onder Mao Zedong en in Cambodja onder Pol Pot - toch zijn tegenwoordig slechts enkelen geschokt of verontwaardigd! In feite worden degenen, die zich tegen abortus uitspreken gewoonlijk bestempeld als achterlijk en rechts religieuze fanaten.

Vertroebeld door Argumenten

Maar hoe hebben wij een punt bereikt waarop moderne, ontwikkelde mensen - met een erfenis van Christelijke waarden, die abortus beschouwen als illegaal en immoreel - nu abortus accepteren en zelfs eisen, dat abortus erkend wordt als een legaal recht? Het antwoord ligt in de argumenten, die gebruikt worden door de voorstanders van abortus, die de ware essenties van de controverse eigenlijk vertroebelen. Als deze argumenten nader onderzocht worden - ofschoon bestempeld als "intellectueel" en "progressief" - worden zij geopenbaard als oppervlakkig en eenzijdig en het opzettelijk negeren van de basisfeiten van biologie.

Voorstanders van abortus argumenteren, dat in de vroege stadia van de zwangerschap een ontwikkelende embryo niet echt een menselijk leven is, omdat het slechts een "bobbel weefsel" is, dat meer op een kikkervisje lijkt dan op een menselijk wezen. In feite groeien deze, zich in verschillende ontwikkelende verzameling cellen, echter op een manier waaruit nooit een kikker of een boom of een aap zal komen! Met 10 tot 12 weken zal dit kleine mensje een herkenbaar menselijk gezicht hebben en armen, handen en vingers, benen, voeten en tenen. Het schijnt te lachen en zuigt op de duim en het reageert zelfs op geluid! Het is een miniatuur menselijk wezen. Omdat het in de eerste weken van de ontwikkeling niet menselijk lijkt, is het nog geen "ondergeschikt menselijk" schepsel!

Voorstanders van abortus houden ervan om de essentie van wanneer het leven begint, te vertroebelen. Zij hebben geargumenteerd, dat het leven niet begint totdat beweging wordt gevoeld of de eerste adem is geïnhaleerd of totdat de foetus levensvatbaar is om te rechtvaardigen, dat abortus vóór deze mijlpalen niet echt het afbreken van een menselijk leven is. Het biologische feit is echter, dat het leven begint op het moment van conceptie. Vanaf dat punt bevat elke cel in het groeiende embryo het exacte aantal chromosomen en alle genetische materiaal, dat dit nieuwe menselijke wezen onderscheidt van de ouders. Sommigen zeggen, dat de foetus slechts een orgaan is - een deel van het lichaam van de moeder zoals de appendix of een nijnagel - en dat de moeder moet beslissen of zij het wil verwijderen. Vanaf de conceptie heeft een foetus echter een afwijkende genetische samenstelling van elk andere orgaan in de buik van de moeder. Het beëindigen van dit leven door abortus neemt het leven van een genetisch uniek persoon. Biologisch is het onmogelijk om een lijn te trekken en te zeggen, dat het leven op enig ander punt begint dan bijde conceptie. De foetus beweegt al weken in de buik voordat de moeder enige beweging voelt. Een foetus kan buiten het lichaam van de moeder niet uit zichzelf overleven, noch kan een baby uit zichzelf overleven na de geboorte! Het moet ook jaren gevoed, verzorgd en onderhouden worden door anderen, voordat het uit zichzelf kan overleven.

Voorstanders van abortus hebben gesuggereerd dat legale abortussen door het aantal "ongewenste" zwangerschappen te verminderen, de frequentie van kindermishandeling vermindert omdat elk geboren kind gewenst en geliefd zal worden. Sinds abortus legaal werd is de frequentie van kindermishandeling echter toegenomen!

Het argument, dat abortus legaal moet zijn om te kunnen voorzien in gevallen als verkrachting, incest of ontdekte geboortegebreken veronachtzaamt het feit, dat deze redenen voor slechts een klein deel gelden voor abortussen, die tegenwoordig uitgevoerd worden. (Zie tabel) Vele abortussen worden uitgevoerd bij seksueel actieve tieners om puur persoonlijke (en vaak egoïstische) redenen. (Kulczyki, pag. 1) Abortussen op verzoek - "doden voor het gemak" - worden vaak gevraagd om verantwoordelijkheden of verlegenheid vanwege ongewenste zwangerschappen te vermijden. (Slouching Towards Gomorrah, [Zorgeloos richting Gomorra], Bork, pag.180)

De bekende jurist Robert Bork brengt naar voren, dat het Roe v. Wade besluitvan het Amerikaanse hooggerechtshof om abortus te legaliseren, werd gezien door feministen als een "mijlpaal voor de vrouwenmars naar gelijkheid..... de kwestie had niets te maken met de menselijkheid van de foetus, maar ging volledig over vrijheid voor vrouwen". (Bork, pag. 183) Het argument van de voorstanders van abortus lijkt zich te richten op vrouwenrechten - behalve wanneer de vrouw in de buik van haar moeder is!

Historische Standpunten

Voorstanders van abortus denken zelden na over de lessen uit de geschiedenis. In het oude heidense Griekenland en Rome werden ongewenste kinderen blootgesteld aan de elementen en achtergelaten om te sterven. Abortus was een algemeen aanvaarde praktijk en een verscheidenheid van methoden was beschikbaar. Plato en Aristoteles steunden abortus om de gezinsgrootte te beperken. Ofschoon de Romeinse wet vóór het gezin was, was het niet tegen abortus. Bij het verval van Rome was een toename in criminaliteit, vrij seksueel verkeer - en abortus te zien. In tegenstelling hiermee verbood het christendom het moorden en onderwees, dat het leven heilig was en betwistte heidense waarden en veroorzaakte, wat sommigen hebben genoemd de "eerste abortus oorlog". (Zie Christianity Today, [Hedendaags Christendom], 6 oktober 1989) Dit gevecht tussen Christelijke en heidense waarden (niet alleen zichtbaar in de Schrift, maar ook bij de vroege Kerkvaders) vormde eeuwenlang de antiabortus houdingen van de westerse beschaving.

Een andere "abortus oorlog" barste los in de jaren 1850 toen in de VS. abortus opnieuw aan populariteit won, aangespoord door nieuwe waarden, gevormd door de industriële revolutie. Medische artsen ondersteunden echter beperkende wetten om abortussen in te perken door niet gekwalificeerde beoefenaars, dat ook beperking van concurrentie tot gevolg had.

In de jaren 1930 werden in Nazi Duitsland wetten aangenomen voor het legaliseren van het doden van ouderen en zwakken. Dit principe werd later uitgebreid om Joden, zigeuners en andere "ongewenste" mensen uit de samenleving te mogen vermoorden. Nazi Duitsland beperkte abortus echter, maar alleen voor degenen van wie de genen als sociaal wenselijk werden beschouwd.

Het was pas in het midden van de 20ste eeuw, dat de "abortus oorlogen" hun top bereikten. In de jaren 1960 en 1970 volgden de VS. en Engeland de voorbeelden, die door China en de Sovjet Unie waren gezet; legalisering van abortus. Eeuwenoude waardestelsels werden nu in veel, slechts in naam, "Christelijke" landen in de wereld vervangen door oude heidense waarden van het leven.

Vijftig jaar geleden waren welvoeglijke mensen verontwaardigd toen zij vernamen, dat Nazi doctoren op levende mensen geëxperimenteerd hadden voor "wetenschappelijke" doelen en lichaamsdelen hadden verzameld voor commercieel gebruik. Tegenwoordig zijn er slechts enkelen bezorgd, dat menselijk weefsel van geaborteerde foetussen zelfs wordt gebruikt voor het maken van gezichtscrème! Wat is de samenleving veranderd! Sinds abortus en euthanasie in Nederland werd gelegaliseerd duiden schattingen aan, dat 8 procent van de zuigelingen die elk jaar in Nederland sterven, door artsen zijn gedood! Een waarnemer merkte op dat "het de Nederlanders bijna 30 jaar kostte om hun medische praktijken tot het punt te laten komen, dat Nederlandse artsen in staat waren om zich in te laten met het soort euthanasie activiteiten, waarvoor sommige Duitse artsen na Neurenberg werden opgehangen".

Het Bijbelse Aspect

Het historische aspect van het abortusgeschil is ontnuchterend.

  • Maar hoe zit het met de morele vraag?
  • Is abortus goed of verkeerd?
  • Wat zegt de Bijbel?

De Apostel Paulus schreef: "Doch zo iemand de zijnen, en voornamelijk zijnhuisgenoten, niet verzorgt, die heeft het geloof verloochend". (1 Timoteüs 5:8 ST. V.) Zou iemand tegenspreken, dat een Christen voor een gezinslid kan zorgen door het te doden? Denkt U er aan: één van de Tien Geboden verbiedt specifiek het doden. (Exodus 20:13) Met andere woorden, elke methode van geboortebeperking, die leidt tot abortus is verkeerd.

Mozes waarschuwde de Israëlieten om de goddeloze gewoonten van hun Kanaänitische buren niet te beoefenen - wat kindermoord inhield - het doden van kinderen. Hij onderwees: "dan zult gij niet leren doen naar de gruwelen van die volken. Onder u zal er niemand worden aangetroffen, die zijn zoon of zijn dochter door het vuur doet gaan..... zelfs hun zonen en hun dochters verbranden zij voor hun goden met vuur". (Deuteronomium 18:9-14; 12-31)

Koning David beschreef, dat de Israëlieten God vertoornden, omdat zij "hun zonen en hun dochters offerden aan de boze geesten [valse goden], ook vergoten zij onschuldig bloed, het bloed van hun zonen en dochters". (Psalm 106:32-39) De profeet Ezechiël bulderde Gods waarschuwing dat, door God te vergeten "gij Mijn kinderen geslacht hebt..... er is bloed aan hun handen; en zij hebben ook hun kinderen, die zij Mij gebaard hadden, voor hen door het vuur laten doorgaan, tot spijze". (Ezechiël 16:21; 23:37 ST. V.)

Door directe openbare ongehoorzaamheid aan Gods verordeningen had het oude Israël de barbaarse heidense praktijken van kindermoord overgenomen! Als antwoord waarschuwde de profeet Jeremia: "Zelfs is in uw slippen het bloed gevonden van onschuldige armen..... zie, Ik breng rampspoed over deze plaats, waardoor ieder die ervan hoort, de oren tuiten zullen, omdat zij Mij verlaten..... Daarom zie, de dagen komen, luidt het woord des HEREN, dat deze plaats niet meer zal genoemd worden Tofet en dal Ben-hinnom, [waar kinderen werden geofferd]maar Moorddal [als God vreemde naties gebruikt om Zijn volk te straffen voor het doden van hun eigen kinderen]". (Zie Jeremia 2:34; 19:3-7) Deze passages laten zien hoe God het doden van kinderen beschouwt, ongeacht of zij kinderen of ongeboren baby's zijn!

Moderne "ethici", zoals Peter Singer van de Princeton Universiteit hebben argumenten gegeven, dat een ongeboren foetus minder is dan menselijk. Dit denkbeeld is niet nieuw; het was ook gangbaar bij veel oude heidense filosofen. Deze benadering wordt echter in de Bijbel tegengesproken. God zei aan Jeremia: "Eer Ik u vormde in de moederschoot, heb Ik u gekend, en eer gij voortkwaamt uit de baarmoeder, heb Ik u geheiligd; tot een profeet voor de volkeren heb Ik u gesteld". (Jeremia 1:5) Een engel zei aan Zacharias, de vader van Johannes de Doper, dat Johannes: "met de Heilige Geest zal hij vervuld worden, reeds van de schoot zijner moeder aan". (Lucas 1:15) De Bijbel openbaart, dat God ongeboren baby's als menselijke wezens beschouwt en dat men zich met het doden van jonge kinderen, geboren of ongeboren, de wraak van de Almachtige God op de hals haalt! Onze moderne seculiere maatschappij is deze krachtige waarschuwingen vergeten!

Een Ernstig stemmende Toekomst

  • Maar waar leidt de drang om abortus te legaliseren de moderne naties heen?
  • Wat doet de aanvaarding van abortus met onze samenlevingen?

Rechter Robert Bork noemt het Roe v. Wade besluit van het hooggerechtshof van de VS., die abortus legaliseerde, een poging van liberale seculiere elites om hun waarden op de rest van de natie op te leggen. (Zie Bork, pag. 174) Hij merkte op: "Abortus heeft ons ruw gemaakt". (ibid. pag. 182) Hij verklaart: "Het systematisch doden van grote aantallen ongeboren kinderen maakt deel uit van een algemene minachting voor het menselijk leven, dat sinds enige tijd groeit. Abortus..... verdiept en legitimeert het nihilisme [minachting voor traditionele waarden], dat zich in onze cultuur verbreidt en het doden voor het gemak aanvaardbaar vindt. (ibid., pag. 192)

De Britse maatschappijcriticus Peter Hitchens geeft een zelfde commentaar, dat abortus "elke samenleving, die het vrijelijk toestaat ontaard. Het denkbeeld, dat onschuldig leven wettelijk beëindigd mag worden voor het gerief van anderen of voor het zogenaamde welzijn van de samenleving, vernietigt wanneer het eenmaal in het algemeen aanvaard is, de regel van de wet zelf". (The Spectator, 7 augustus 2004) De Britse columnist Bruce Anderson merkt op: "De laatste 40 jaar is de abortuskliniek een onmisbaar deel van het levens-instandhoudings-systeem geworden van de liberale samenleving. Het onbelemmerde plezier van seksuele vrijheid vereist niet alleen anticonceptie, maar anticonceptie met terugwerkende kracht [abortus] ". (The Spectator, 17 juli 2004)

Zelfs degenen, die het debat vorm trachten te geven in termen van "voortplanting rechten" kunnen eerlijkheidshalve de negatieve sociale trends niet ontkennen, die gepaard zijn gegaan met de acceptatie van abortus. Zij kunnen slechts zeggen, dat in hun waardesysteem deze negatieve trends een prijs zijn, die waard is betaald te worden. Uiteindelijk brengt het twee vragen met zich mee - 1) wiens waarden zullen het winnen en 2) wie zal de samenleving beheersen? Dr. Andrzej Kulczycki, een Verenigde Naties specialist heeft opgemerkt dat "het debat over abortus een conflict weerspiegelt over wie de samenleving leidt" - sociaal liberalen of religieuze en sociaal conservatieven - "hun meningsverschillen weerspiegelen zeer verschillende begrippen van de foetus, van de vrouw en zeker van hoe de wereld georganiseerd moet worden". (The Abortion Debate, [Het Abortus Debat], Kulczycki, pag. 157, 18) Deze botsende inzichten zijn de kern van de bittere culturele oorlogen, die tegenwoordig mensen polariseren en naties verdelen.

Het is veelzeggend, dat abortus nu in vele culturen, die zichzelf historisch "Christelijk" noemen, aanvaard is. Bijbelprofetie waarschuwt dat "in de laatste dagen de mensen zelfzuchtig zullen zijn [gericht op hun eigen rechten en lusten met uitsluiting van de bezorgdheid voor anderen] ..... liefdeloos [ongevoelig en zonder natuurlijke genegenheid - moeders voor hun eigen kinderen] ..... verraderlijk". (2 Timoteüs 3:1-5) Deze profetieën beschrijven nauwkeurig onze wereld van vandaag, toch zullen deze trends zich veel erger ontwikkelen in de komende jaren. Gelukkig zal de terugkeer van Jezus Christus spoedig het Koninkrijk van God inluiden en een terugkeer naar bijbelse waarden bewerkstelligen, hetgeen zal inhouden dat"Hij het hart der vaderen [en moeders] zal terugvoeren tot de kinderen". Maleachi 4:6) Dan zal uiteindelijk de tragische moderne holocaust van abortus iets uit het verleden worden!

Kinderen van Carthago

De landen van vandaag moeten een harde les leren van de manier waarop kinderen werden behandeld in het oude Carthago en van het lot, dat de stad overkwam. In 300 v. Chr. was Carthago het centrum van een rijk handelsimperium en een rivaal van Rome. Haar inwoners waren rijk, welopgevoed en ontwikkeld en toch opvallend ongevoelig voor het nemen van menselijk leven. Ongewenste wezen en weduwen werden gedood "om de hoeveelheid armoede en lijden in de stad te verminderen". (When Nations Die, [Als Naties Sterven], Black, pag. 164) Carthagers hebben duizenden eigen kinderen verbrand om hun patroongodin, Tanet te bevredigen. Schrijvers uit de oudheid melden, dat vaak voorkomende publieke offers "plaatsvonden voor een bronzen beeld, met de armen uitgespreid over een fel brandend vuur, van de afgod; het kind gleed over de armen en viel in de vlammen". (The Phoenicians and the West, [De Foeniciërs en het Westen], Aubet, pag. 211) De dodenstad bij Carthago bevat meer dan 20.000 urnen met verkoolde resten van kleuters en kinderen, deze gruwelijke praktijk eindigde uiteindelijk toen de Romeinen Carthago in 146 v. Chr. belegerden en vernietigden.

Historicus Jim Nelson Black vraagt zich af hoe het doden van ongeboren kinderen in de moderne samenleving verschilt van het vermoorden van kinderen in het oude Carthago?

Hij vroeg: "Is de rite van abortus onze culturele offer aan de goden van materialisme en hebzucht"?

De Foeniciërs vermoordden vele duizenden kinderen..... Maar in de hele geschiedenis van Carthago of van Rome hebben zij nooit 30 miljoen vermoord in naam van "een vrouwenrecht om haar eigen lichaam te beheren". (Black, pag. 166)

De media schenkt veel aandacht aan de bekende Rooms Katholieke non, moeder Theresa maar meldt slechts zelden haar scherpe afkeuringen op de hedendaagse samenleving.

Moeder Theresa vergeleek abortus met "een oorlog tegen het kind, een rechtstreekse moord op het onschuldige kind, vermoord door de moeder zelf.

En als wij accepteren, dat een moeder zelfs haar eigen kind kan doden, hoe kunnen wij aan andere mensen dan zeggen om elkaar niet te doden?.....

Elk land, dat abortus accepteert onderwijst haar volk niet om lief te hebben, maar gebruikt elk geweld om te krijgen wat zij wilt.

Daarom is abortus de grootste vernietiger van vrede en liefde". (ibid., pag. 214-215)

Carthago ging door met de barbaarse praktijk van kindermoord tot de dag, dat het werd vernietigd.

Zal onze tegenwoordige samenleving, die veel groter kwaad toelaat, hetzelfde doen?

Moorden voor het Gemak

Redenen, die gegeven worden voor abortus:

  • Een baby hebben zal mijn leven veranderen 76 %
  • Kan nu geen baby veroorloven68 %
  • Wil éénouderschap vermijden  51 %
  • Niet klaar voor verantwoordelijkheid 31 %
  • Wil niet dat anderen van zwangerschap afweten31 %
  • Niet volwassen genoeg om een kind te hebben 30 %
  • Foetus heeft een gezondheidsprobleem    7 %
  • De vrouw was slechtoffer van verkrachting of incest1 %

(Family Planning Perspectives, [Overzichten Familie Planning], juli/augustus 1988, pag. 169-170)

Voor meer informatie betreffende abortus zie ook: Is Abortus Moord?