- Waartoe bent U geboren?
- Waarom laat God toe, dat zelfs toegewijde Christenen door tientallen jaren van beproevingen, testen en vervolging moeten gaan?
- Waarom is het zo belangrijk, dat wij allen "overwinnen"?
- Wat is het prachtige DOEL voor het leven van ons allen hier op deze aarde?
Voorwoord
De meeste mensen staan nooit stil om over het werkelijke doel in hun leven na te denken. In feite nemen de meesten aan dat er geen echt doel is. Hoe zit het met u? Is er enige transcendente reden voor u dat u leeft? Kan er een opmerkelijk interessante en voldoening gevende bestemming vóór u liggen, ongeacht uw huidige situatie? Kunt u 100 procent zeker zijn van een toekomstig rendez-vous met geluk, vreugde en vrede?
Of leeft u een vluchtig, teleurstellend bestaan op planeet Aarde met een doel voor uw leven niet groter dan dat van de vogels, de bijen of misschien zelfs de wormen die in de modder kruipen? Als mens heeft u onmiskenbaar een veel hogere intelligentie dan deze wezens. U kunt de toekomst visualiseren; u heeft verwachtingen, dromen en creatieve verbeeldingskracht ver boven enige andere vorm van fysiek leven op deze aarde. Maar zullen al deze gaven, vermogens en dromen vergaan nadat u sterft en ‘stof tot stof terugkeert’?
Dit is het echt waard om bij stil te staan en erover na te denken! Natuurlijk, sommige religieuze mensen hebben misschien het gevoel dat ze naar de hemel zullen opstijgen om daar voor eeuwig te blijven met niets anders te doen dan de hele dag ‘een beetje door de hemel rond te struinen’. Maar u moet niets aannemen. Wees niet goedgelovig – ga zelf op ontdekking uit en bewijs wat uw uiteindelijke bestemming is!
De echte waarheid hierover is in de handleiding van de Schepper voor de mensheid , de Heilige Bijbel, onthuld. In de Bijbel bepaalt God het lot van naties en rijken. Hij profeteert over wereldschokkende, toekomstige gebeurtenissen die plaats zullen vinden. En deze profetieën ontvouwen zich voor de ogen van deze generatie!
Op een wat rustigere maar meer diepgaande wijze onthult uw Schepper echter ook de uiteindelijke bestemming van de mensheid – het echte doel van uw leven en mijn leven. Op een aantal plaatsen wordt dit het ‘mysterie’ van God genoemd. Inderdaad is het voor de overgrote meerderheid van de mensen een mysterie – zelfs voor het grootste deel van de vermeende ‘christelijke’ wereld. Want het gaat veel verder dan de meeste mensen ooit gevisualiseerd of zich voorgesteld hebben. Toch is het zo logisch, zo eenvoudig, zo krachtig in de logica ervan dat u zich misschien zult afvragen waarom u het niet altijd al begrepen hebt.
Dus nogmaals, wat is uw uiteindelijke bestemming? Waarom bent u geboren?
Een doel met de schepping van de mensheid
U bent er niet zomaar ’gekomen’. Mensen zijn niet het gevolg van blind toeval. Door het gebruik van het gezonde verstand beseffen de meeste mensen dat een mooi Zwitsers horloge niet het resultaat is van langzame, evolutionaire processen die zich gedurende miljoenen jaren afgespeeld hebben in een mineraalrijke oerzee, waar silicium en metaalachtige elementen heen en weer spoelden terwijl ze door blikseminslagen geladen werden. Hoewel het zand en de elementen miljarden jaren heen en weer spoelden, zou een fijn gevormd, nauwkeurig Zwitsers horloge nooit het resultaat zijn van ongepland, blind toeval.
Maar sommige intelligente, ‘ontwikkelde’ individuen geven er de voorkeur aan ‘politiek correct’ te zijn en onderschrijven de evolutietheorie die zegt dat uw verstand – met een complexiteit die elk horloge of computer die ooit ontworpen en geproduceerd werden ver te boven gaat – op de een of andere manier met uw lichaam samenkwam als een ‘incident’ in het evolutieproces.
Als u dat gelooft, kunt u beter hier ophouden met lezen, aangezien u, totdat God Zelf u wakker schudt, niets zult begrijpen van uw uiteindelijke bestemming of welke andere geestelijke aangelegenheid dan ook. Zoals geschreven is: “… de dingen die men ziet, [zijn] niet ontstaan… uit wat zichtbaar is” (Hebreeën 11:3).
Het geopenbaarde woord van de Schepper laat ons zien dat de mens doelbewust geschapen werd. In het eerste boek van de Bijbel, Genesis, beschrijft God hoe Hij alle schepselen “… naar hun soort …” ontwierp (Genesis 1:21, 24-25). Toen zei God: “… Laten Wij mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis …” (vs. 26).
Hier ontdekken we twee essentiële punten. Ten eerste zei God: “Laten Wij mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis”. Er waren hier dus twee verschillende persoonlijkheden die de schepping van de mens naar Hun beeld met elkaar bespraken. Dit waren kennelijk God de Vader en de logos of “Woord” (Woordvoerder) die later in het menselijk vlees geboren werd als Jezus van Nazareth (Johannes 1:1-2, 14).
Het tweede essentiële punt wordt overgebracht door de rest van het vers, “en laten zij heersen over de vissen... vogels... vee ....” Dus vanaf het begin werd de mensheid bevolen heerschappij te hebben, te regeren, de leiding te hebben over de gehele fysieke schepping hier op aarde. Hem werd onmiddellijk de verantwoordelijkheid en de gelegenheid gegeven om creatieve verbeeldingskracht en oordeel te gebruiken.
Let op deze geïnspireerde woorden van David: “… wat is dan de sterveling, dat U aan hem denkt, en het mensenkind, dat U naar hem omziet? Toch hebt U hem weinig minder gemaakt dan de engelen (Hebreeuws: Elohim) en hem met eer en glorie gekroond. U doet hem heersen over de werken van Uw handen, U hebt alles onder zijn voeten gelegd” (Psalm 8:5–7). Hier zien we dat God een speciaal doel voor de mens heeft. De mens wordt “weinig minder” dan de ‘Elohim’ gemaakt – een Hebreeuwse term die God aanduidt! Toch wordt de mens gekroond met glorie en eer en krijgt hij ‘heerschappij’ over het werk van Gods handen (v. 7).
Opmerkelijk unieke vaardigheden
Vanaf het begin kreeg de mens een geest, die opmerkelijk verschilt van elk dierlijk brein. Anders dan elk ander wezen op aarde heeft de mens een creatieve verbeeldingskracht en het vermogen om zichzelf te analyseren. Hij kan om zichzelf lachen of beredeneren wat goed en kwaad is, waarmee hij – in beperkte mate – in staat is oordelen te vormen als God Zelf!
Ten tijde van de bouw van de toren van Babel zei God: “… Zie, zij vormen één volk en hebben allen één taal. Dit is het begin van wat zij gaan doen, en nu zal niets van wat zij zich voornemen te doen, voor hen onmogelijk zijn” (Genesis 11:6). De duidelijke indicatie hier is dat, tenzij de mens door God teruggehouden werd, zijn ‘vooruitgang’, zelfs in die tijd, geleid zou kunnen hebben tot het punt dat hij in staat zou zijn zichzelf van de aardbodem te vernietigen!
Tegenwoordig, nu de capaciteiten van verschillende landen en rassen opnieuw in een wereldwijde wetenschappelijke gemeenschap aangewend worden, heeft de mensheid inderdaad dermate vooruitgang geboekt dat we onszelf zouden kunnen vernietigen. De mens is in staat enorme, gecompliceerde raketten de ruimte in te lanceren. Hij heeft ruimtevaartuigen buiten ons zonnestelsel gebracht en ruimtevaartuigen op de maan, Mars en zelfs op passerende asteroïden doen landen. Hij is in staat om miljarden stukjes informatie op te slaan in en dan direct weer op te vragen uit prachtige computersystemen. En hij is ook in staat om materie tot de kleinste bestanddelen te ontleden, en het waterstofatoom in een verblindende, verschroeiende explosie tot ontploffing te brengen.
Bijna 2.000 jaar geleden profeteerde Jezus Christus specifiek deze situatie toen Hij waarschuwde: “Want dan [wanneer bepaalde voorziene gebeurtenissen plaatsvinden] zal er een grote verdrukking zijn, zoals er niet geweest is vanaf het begin van de wereld, tot nu toe, en zoals er ook nooit meer zijn zal. En als die dagen niet ingekort werden, zou er geen vlees behouden worden; maar ter wille van de uitverkorenen zullen die dagen ingekort worden” (Mattheüs 24:21–22).
Ja, tenzij de Schepper ingrijpt om Zijn eigen schepping van zelfvernietiging te redden, zou de mensheid al het menselijk leven van planeet Aarde uitwissen! Maar, zoals we zullen zien, heeft God de mens deze grote intelligentie gegeven met een doel – en Gods doel zal standhouden.
Geschapen om te regeren
Vanaf het begin heeft de mens het gezag over de fysieke schepping op aarde gekregen. Hem werd de capaciteit en verantwoordelijkheid gegeven om te helpen zijn medemens onder God te leiden en recht te spreken over hem (vgl. Exodus 18:13–26). De mensheid kreeg vanaf het begin ‘Godgelijke’ verantwoordelijkheid.
Toen Jezus Christus in menselijk vlees naar de aarde kwam om het Evangelie te brengen, predikte Hij voortdurend over de komende regering van God: “En nadat Johannes overgeleverd was, ging Jezus naar Galilea en predikte het Evangelie van het Koninkrijk van God, en Hij zei: De tijd is vervuld en het Koninkrijk van God is nabijgekomen; bekeer u en geloof het Evangelie’’ (Markus 1:14-15). Deze komende wereldbeheersende regering is door de meeste profeten uit het Oude Testament voorspeld, evenals door Jezus Christus, Petrus, Paulus en Johannes.
Na de beschrijving van de vier grote wereldbeheersende koninkrijken die de wereld tot het einde van dit tijdperk zouden regeren, verklaarde de profeet Daniël: “In de dagen van die koningen zal de God van de hemel echter een Koninkrijk doen opkomen dat voor eeuwig niet te gronde zal gaan en waarvan de heerschappij niet op een ander volk zal overgaan. Het zal al die andere koninkrijken verbrijzelen en tenietdoen, maar zelf zal het voor eeuwig standhouden” (Daniël 2:44).
De meeste gelijkenissen van Jezus gaan over het Koninkrijk van God. In Markus 4:30–32 vergelijkt Jezus het koninkrijk van God met een mosterdzaadje. Jezus laat zien dat het Koninkrijk van God, hoewel het extreem klein begint, uiteindelijk enorm groot zal worden. In de gelijkenis van de man van hoge geboorte (Lukas 19:12–19) stelt Jezus duidelijk dat zij die ‘overwinnen’ en hun talenten gebruiken, zoals Gods bedoeling is, autoriteit zullen ontvangen in de spoedig komende regering van Christus om over steden te regeren. Tegen de dienaar die zijn geld tien keer had vermeerderd, zei Jezus: “… Goed gedaan, goede slaaf! Wees, omdat u in het minste trouw bent geweest, machthebber over tien steden” (vs. 17). Tegen de dienaar die zijn geld vijf keer had vermeerderd, zei Jezus: “… En u, wees machthebber over vijf steden” (vs. 19).
Dan, in de nacht vlak voor Zijn dood, beloofde Jezus de apostelen: “En Ik beschik u het Koninkrijk, zoals Mijn Vader dat aan Mij beschikt heeft, opdat u eet en drinkt aan Mijn tafel in Mijn Koninkrijk en op tronen zit en de twaalf stammen van Israël oordeelt” (Lukas 22:29–30). Als we geloven dat Jezus meende wat Hij zei, dan weten we dat de Zoon van God specifiek beloofde dat ‘overwinnende’ christenen zich bij Zijn tweede komst bij Hem zullen aansluiten om over de steden en volken op deze aarde te regeren!
Let op deze rechtstreekse uitspraken van Jezus, de Christus, zoals in het boek Openbaring opgetekend: “En wie overwint en wie Mijn werken tot het einde toe in acht neemt, hem zal Ik macht geven over de heidenvolken. En hij zal hen hoeden met een ijzeren staf – zij zullen als kruiken van een pottenbakker verbrijzeld worden – zoals ook Ik die macht van Mijn Vader heb ontvangen” (Openbaring 2:26–27). “Wie overwint, zal Ik geven met Mij te zitten op Mijn troon, zoals ook Ik overwonnen heb, en Mij met Mijn Vader op Zijn troon gezet heb” (Openbaring 3:21). Let vervolgens op het gebed van de heiligen in Openbaring 5:10: “En U hebt ons voor onze God gemaakt tot koningen en priesters, en wij zullen als koningen regeren over de aarde”
Let ten slotte op Openbaring 20:6: “Zalig en heilig is hij die deel heeft aan de eerste opstanding. Over hen heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van Christus zijn, en zij zullen met Hem als koningen regeren, duizend jaar lang” Ja, de ware heiligen worden door God geroepen en worden gedurende een heel leven van overwinnen getraind om zich bij Jezus Christus te voegen om over de steden en volken op deze aarde te regeren! Zou er iets duidelijker kunnen zijn dan dat?
Maar toch, op de een of andere manier geloven veel misleide mensen, zelfs theologen, nog steeds in het idee van het ‘niets doen’ in alle eeuwigheid. Zij beseffen niet in het minst dat ware christenen voor een schitterend, opwindend, ontzagwekkend doel geroepen zijn.
Alleen overwinnaars hoeven te solliciteren
God zegt dat alleen overwinnaars in Zijn Koninkrijk zullen zijn. Alleen overwinnaars zullen zich bij Christus voegen om deze aarde te regeren. In het Nieuwe Testament wordt ons gezegd om te worden als God. Jezus zei: “… De mens zal niet van brood alleen leven, maar van elk woord dat uit de mond van God komt” (Mattheüs 4:4). Verder onderwees Jezus: “Weest u dan volmaakt, zoals uw Vader, Die in de hemelen is, volmaakt is” (Mattheüs 5:48).
De apostel Petrus onderwees christenen: “Maar zoals Hij Die u geroepen heeft, heilig is, word zo ook zelf heilig in heel uw levenswandel, want er staat geschreven: Wees heilig, want Ik ben heilig’’ (1 Petrus 1:15–16). De apostel Johannes spoorde Gods gelovigen aan: “Heb de wereld niet lief en ook niet wat in de wereld is. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem” (1 Johannes 2:15). De apostel Jakobus schreef: “… Bied weerstand aan de duivel en hij zal van u wegvluchten” (Jakobus 4:7).
Daar is het dan! Ware christenen moeten hun eigen menselijke ijdelheden en hartstochten overwinnen, de wereld en haar verleidingen overwinnen en uiteindelijk Satan zelf weerstaan. Petrus sluit zijn laatste brief af met deze diepgaande aansporing, “Maar groei in de genade en kennis van onze Heere en Zaligmaker Jezus Christus. Hem zij de heerlijkheid, zowel nu als in de dag van de eeuwigheid. Amen” (2 Petrus 3:18).
Nu, in het menselijk vlees, zijn we behept met allerlei zwakheden en zonde. Maar door regelmatige, ijverige studie van de Bijbel, door constant, vurig gebed op onze knieën, en door ons voortdurend en actief aan God over te geven, moeten we onze zondige wegen overwinnen en God, door Zijn heilige Geest, Zijn heilige, rechtvaardige karakter in ons laten bouwen.
We weten dat we in dit leven de volmaaktheid niet zullen bereiken, maar we moeten toch echt vooruitgang boeken. Want we moeten groeien in de natuur en het karakter van God Zelf. Daarom kunnen ware christenen zeker voortdurende testen, beproevingen en vervolging verwachten.
De apostel Paulus voorspelde: “En ook allen die godvruchtig willen leven in Christus Jezus, zullen vervolgd worden” (2 Timotheüs 3:12). Jezus zei: “Denk niet dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. Want Ik ben gekomen om tweedracht te brengen tussen een man en zijn vader, en tussen een dochter en haar moeder, en tussen een schoondochter en haar schoonmoeder; en iemands huisgenoten zullen zijn vijanden zijn” (Mattheüs 10:34–36). De apostel Petrus waarschuwde: “Geliefden, laat de hitte van de verdrukking onder u, die tot uw beproeving dient, u niet bevreemden, alsof u iets vreemds overkwam” (1 Petrus 4:12).
Het is duidelijk dat van de ware christen vereist wordt zichzelf, de wereld en de aanvallen van Satan te overwinnen. Hij zal lastiggevallen worden, vervolgd en misschien zelfs gemarteld worden door de vijanden van God.
Waarom we rechtvaardig karakter moeten ontwikkelen
Moet een christen door de moeilijkheden van het leven gaan, zodat hij gewoon een heel lange hemelse vakantie kan nemen om niets anders te doen dan ‘de hele dag door de hemel rond te struinen’ en zich te vervelen terwijl hij de wolken voorbij ziet gaan en de snaren van een harp aan het tokkelen is? Of moet hij misschien God dienen als een boodschapper, zoals de engelen? Is na alle opmerkelijke testen, beproevingen, tranen en misschien zelfs de lijdensweg van het overwinnen van lichamelijk lijden onze beloning niet groter dan die van de vele miljoenen geschapen engelen? Absoluut niet!
Het werkelijk ontzagwekkende doel van het menselijk bestaan gaat ver boven wat de rechtvaardige engelen en aartsengelen zullen ervaren! Waarom gaan we door beproevingen? Waarom worden we keer op keer getest? God wil zien of we bereid zijn ons volledig aan Hem over te geven. Zijn uiteindelijke doel is om in ons Zijn geest, Zijn liefde en Zijn karakter te reproduceren. God is Zichzelf aan het reproduceren!
Ja, u hebt het goed gelezen. Op dit punt zou ik iedereen die dit leest willen aansporen om niet af te haken. Vraag God om een open, onderzoekende geest – doe geen aannames. Geestelijke veiligheid berust op een oprecht verlangen om ‘alle dingen te bewijzen’ in overeenstemming met de woorden in uw Bijbel. Want het grote doel van het menselijk leven, dat echt van werkelijke betekenis is, is duidelijk geïnspireerd en heeft al eeuwenlang een plaats in de bladzijden van de Bijbel!
Ga nu terug naar Genesis en bekijk opnieuw wat God in het begin deed. Elk dier werd “… naar zijn soort …” geschapen (Genesis 1:24). Dus vee reproduceert vee. Leeuwen reproduceren leeuwen, enzovoort. Dit was Gods bedoeling of patroon toen Hij elk schepsel schiep. Toen zei God: “… Laten Wij mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis” (Genesis 1:26). In gewone taal, God gaf aan dat Zij – ‘de Godfamilie’, nu bestaande uit de Vader en Zijn Zoon Jezus Christus – Zichzelf zouden gaan reproduceren om zo meer leden aan de Godfamilie toe te voegen! Klinkt het u godslasterlijk in de oren om te denken dat het Gods plan was Zich ‘naar Zijn soort’ te reproduceren?
Sommige zelfbenoemde religieuze leiders in de tijd van Jezus dachten van wel. Het zal u misschien verbazen te vernemen dat deze kwestie dat God een gezin heeft een groot discussiepunt was tussen Jezus en de religieuze autoriteiten van die dag. Want Jezus had tegen hen gezegd: “… Ik en de Vader zijn één” (Johannes 10:30). Deze uitspraak van Jezus maakte de religieuze leiders zo boos dat ze Hem als een ketter beschouwden die de dood verdiende.
Toen Jezus hen vroeg waarom ze Hem probeerden te doden, antwoordden deze geëerde religieuze autoriteiten vinnig: “… Wij stenigen U niet vanwege een goed werk, maar vanwege godslastering, namelijk omdat U, Die een Mens bent, Uzelf God maakt” (vs. 33).
Let goed op wat Jezus zei om Zichzelf tegen deze beschuldiging van godslastering te verdedigen: “… Is er niet geschreven in uw wet: Ik heb gezegd: U bent goden? Als de wet [beter: ‘Hij’, d.w.z. God] hén goden noemde tot wie het woord van God kwam, en aangezien de Schrift niet gebroken kan worden, zegt u dan tegen Mij, Die de Vader geheiligd en in de wereld gezonden heeft: U lastert God, omdat Ik gezegd heb: Ik ben Gods Zoon?” (vv. 34–36).
De versregel waarnaar Jezus verwees is Psalm 82:6. Het Hebreeuwse woord vertaald als “goden” is Elohim. Het is hetzelfde woord dat in Genesis 1:1 met “God” vertaald is en honderden malen in het hele Oude Testament gebruikt wordt om het goddelijke Wezen aan te duiden. Veel moderne godsdienstwetenschappers beweren dat dit woord gewoon ‘machtige rechters’ betekent. Maar dit is geen juist begrip van het gebruik van het Hebreeuwse woord Elohim. Anders zou Jezus deze versregel niet zo snel in een situatie van leven of dood gekozen hebben. Jezus gebruikte deze versregel in de Psalmen om duidelijk te laten zien dat de mens wel degelijk Goddelijk potentieel heeft, dat de mensheid werkelijk ‘naar het beeld van God gemaakt’ is. Het is duidelijk dat die verbolgen religieuze autoriteiten beseften dat Jezus evenals zij van vlees en bloed was. Bovendien lasterde Jezus, aangezien Hij de “Zoon van God” was, niet door Zichzelf aan God gelijk te stellen toen Hij God Zijn Vader noemde!
In feite kwam deze kwestie eerder in het evangelie van Johannes aan de orde toen diezelfde religieuze autoriteiten Jezus probeerden te doden omdat ze hem beschuldigden van het overtreden van de Sabbat, en ook omdat Hij “… zei dat God Zijn eigen Vader was, en daarmee Zichzelf aan God gelijk maakte” (Johannes 5:18). Ze beseften uiteraard dat een echte zoon in feite gelijk is aan zijn vader.
Ik ben zelf vader. Ik heb het voorrecht om vier zoons en twee dochters te hebben. Zoals God bepaald heeft, heb ik ‘naar mijn soort’ gereproduceerd. Mijn zoons en dochters zijn volledig mens, net zoals ik mens ben. Hoewel ik misschien meer ervaring en wijsheid heb, en de patriarch van mijn gezin ben, behoren mijn kinderen net zo volledig tot de menselijke familie als ik, en hebben ze volledig dezelfde menselijke capaciteit, potentieel en waardigheid als ik.
Hoe zit het met Gods zonen? Zijn we zo gewend aan de moderne gelovigen die religieus klinkende ‘pluizige woorden’ gebruiken dat we de betekenis van de woorden die we gebruiken niet echt meer begrijpen? Zien we niet meer in dat een letterlijke ‘zoon’ van God werkelijk ’(soort)gelijk’ aan God moet zijn?
De Bijbelse betekenis van “Elohim”
De allereerste naam die God in het Oude Testament aan Zichzelf geeft is “Elohim”. “In het begin schiep God [Hebreeuws Elohim] de hemel en de aarde” (Genesis 1:1). Elohim wordt in het eerste hoofdstuk van Genesis 31 keer gebruikt – en identificeert “God” nadrukkelijk als de Schepper. Maar wat betekent Elohim?
Alle autoriteiten zijn het erover eens dat deze Hebreeuwse naam (Elohim) voor “God” qua vorm meervoudig is. Sommigen denken dat deze meervoudsnaam van God bewijst dat de “God” van het Oude Testament uit meer dan ‘één Wezen’ bestaat. Anderen ontkennen dit, maar er kan geen twijfel over bestaan dat het meervoud eindigend op -im van dit Hebreeuwse woord duidelijk een ‘meervoudigheid van Wezens’ toestaat binnen het begrip van de Hebreeuwse God zoals dat in het Oude Testament voorkomt.
Grammaticaal gezien bevat de vorm ‘Elohim’ het meervoud eindigend op -im. De functie van ‘Elohim’ als een echt meervoud (‘goden’) is in talloze Bijbelse teksten te zien (b.v. Exodus 12:12: “… al de goden van Egyptenaren …”). In deze functie kan ‘Elohim’ voorafgegaan worden door een bepaald lidwoord (‘de goden’, Exodus 18:11, “Nu weet ik dat de HEERE groter is dan alle goden [letterlijk: ‘al de goden”). In het Hebreeuws kan ‘Elohim’ vergezeld gaan van meervoudige bijvoeglijke naamwoorden (b.v. heel vaak in Deuteronomium: “andere goden”) en weergegeven worden met meervoudige verbale vormen (Psalm 97:7: “… Buig [meervoudsvorm in het Hebreeuws] u voor Hem [Yahweh] neer, alle goden”). Het opvallende kenmerk van de tekst van het Oude Testament ligt in het gebruik van deze meervoudsvorm ‘Elohim’ om de ene God van Israël aan te duiden (“Names of God in the Old Testament”, The Anchor Bible Dictionary, deel 4, p. 1006)).
Er is onweerlegbaar Bijbels bewijs dat dit meervoud (Elohim) opgevat moet worden als het overbrengen van de betekenis, niet van een tweevoudige of een drie-enige God, maar van een ‘Godfamilie’ met meer dan één lid. Als God voor altijd beperkt zou blijven tot alleen Vader en Zoon, dan zouden Zij vermoedelijk een ander Hebreeuws woord gebruikt hebben om zo’n beperkte, uit twee leden bestaande Godheid weer te geven. Het Hebreeuwse woord Elohaim duidt dualiteit aan; God (Hebreeuws Elohim) gebruikte echter het woord Elohaim niet, maar het woord Elohim, wat pluraliteit of meervoudigheid aangeeft. Waarom gebruikte God Elohim? Eenvoudig omdat Elohim een goddelijke familie van Wezens is – een familie waaraan later vele goddelijke zonen en dochters toegevoegd zullen worden, zoals in het Nieuwe Testament onthuld wordt (2 Korinthe 6:18).
Een van de grootste bewijzen dat Elohim in de werkelijke betekenis als meervoud opgevat moet worden, is het onbetwistbare feit van hoe de Schepper dat woord in de Bijbel gebruikte: “En God zei: Laten Wij mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis” (Genesis 1:26). Het is duidelijk dat God niet zei: ‘Laat Mij de mens maken naar Mijn beeld, naar Mijn gelijkenis’. God zegt nergens dat de engelen scheppers zijn, maar Hij spreekt altijd dusdanig dat alleen Hij, God, de Schepper is.
Het bewijs dat Elohim in meervoudige betekenis begrepen dient te worden, wordt in tal van andere Bijbelverzen gevonden:
1) Christus zei: “… Mijn Vader is meer dan Ik” (Johannes 14:28). Het is duidelijk dat, hoewel er slechts ‘één God’ is, dat het niet Bijbels is te zeggen dat God ‘één Wezen’ of ‘één Entiteit’ is. Als de Vader en Zijn Zoon niet twee verschillende Personen (Wezens/Entiteiten) waren, zou Christus niet gezegd kunnen hebben dat Zijn Vader “meer” was dan Hij.
2) In Mattheüs 22:41–46 openbaarde Jezus dat Psalm 110:1 naar Zichzelf en Zijn Vader verwijst: “De HEERE [Hebreeuws Jahweh, de Vader] heeft tot mijn HEERE [Hebreeuws Adonai, de Zoon] gesproken: Zit aan Mijn [de Vaders] rechterhand, totdat Ik Uw [de Zoons] vijanden gemaakt zal hebben tot een voetbank voor Uw voeten.” Veel Bijbelgedeelten onthullen dat enkel twee Personen – de Vader en Zijn Zoon – het goddelijke Gezin uitmaken. De Drie-eenheid wordt nergens in de Bijbel onderwezen – het wordt zelfs geen enkele maal in het Oude of het Nieuwe Testament genoemd. Integendeel, God de Almachtige openbaart dat allen die Zijn zonen en dochters worden (2 Korinthe 6:18) door een nieuwe geestelijke verwekking – bij de opstanding van de rechtvaardigen – uit Geest geboren zullen worden als onsterfelijke, verheerlijkte geestwezens in de Godfamilie zelf (1 Thessalonicenzen 4:13–18; 1 Korinthe 15:50–57).
Zulke verheerlijkte heiligen zullen dan veranderd worden van menselijk in goddelijk – van sterfelijke tot onsterfelijke wezens. Als onsterfelijke zonen en dochters van God zullen zij dan hoger zijn dan de engelen (over wie zij dan zullen oordelen – 1 Korinthe 6:3), en zullen zij vanaf dat moment waardig zijn de aanbidding van sterfelijke mensen te ontvangen (Openbaring 3:9)!
Elohim is een meervoudig zelfstandig naamwoord, dat aangeeft dat God een Familie van goddelijke Wezens is – geen gesloten Drie-eenheid, die nooit andere zonen en dochters van God tot de Familie van goddelijke wezens op het God-niveau zou kunnen toelaten. Elohim kan een veelheid van goddelijke Wezens in de Familie van God toelaten en doet dat ook; de Hebreeuwse Geschriften bewijzen duidelijk dat dit woord, Elohim, heel letterlijk opgevat moet worden. Kunnen we het duidelijke woord van God geloven? God meende wat Hij zei: “Laten Wij mensen maken naar Ons beeld”!
‘Geboren’ in de opstanding
In dit leven worden we ‘verwekt’ of geregenereerd door bekering en de bevruchting door Gods Geest. Deze Geest is de Geest “… van kracht en liefde en bezonnenheid” (2 Timotheüs 1:7). De Geest van God verleent ons de aard van God Zelf.
Naarmate we onze wil aan God overgeven, ons laten leiden door Zijn heilige Geest en ervan drinken door regelmatige Bijbelstudie en gebed, groeien we in geestelijke volwassenheid totdat het tijd is om volledig ‘uit God geboren’ te worden bij de opstanding van de doden!
Jezus Christus is ons voorbeeld en voorloper. “Wat de Geest van heiliging betreft, is Hij met kracht bewezen te zijn de Zoon van God, door Zijn opstanding uit de doden” (Romeinen 1:4). Later, in Romeinen, werd Paulus geïnspireerd om te schrijven dat ware christenen “… Hij er ook van tevoren toe bestemd [heeft] om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn, opdat Hij de Eerstgeborene zou zijn onder vele broeders” (Romeinen 8:29).
Merk op! Allen die zich echt aan God overgeven, zullen als Christus worden, zodat Hij dan de Eerstgeborene van vele andere zonen van God zal worden – letterlijke zonen, net als Jezus Christus, de Eerstgeborene en Kapitein van onze verlossing.
Verder zegt Paulus ook: “En Hij is het hoofd van het lichaam, namelijk van de gemeente, Hij, Die het begin is, de Eerstgeborene uit de doden, opdat Hij in allen de Eerste zou zijn” (Kolossenzen 1:18).
Dus, voor de tweede keer laat God op heldere wijze zien dat om uiteindelijk ‘wedergeboren’ te worden zoals Christus, de Eerstgeborene uit de doden, wij uiteindelijk ‘geboren’ moeten worden in het gezin van God Zelf door de opstanding uit de doden!
In Openbaring 1:5 werd de apostel Johannes ook door God geïnspireerd om Christus te beschrijven als “… de Eerstgeborene uit de doden ....” Als Christus de “Eerstgeborene” is, dan moeten er ook anderen zijn. Als de “Eerstgeborene” van God God is, dan moeten degenen die later uit dezelfde Vader geboren worden ook volledige leden van de Godfamilie worden!
De hele Bijbel is helder over het feit dat men de staat van dood niet verlaat anders dan door de opstanding. We hebben zojuist drie Bijbelverzen besproken die duidelijk laten zien dat zij die werkelijk ‘wedergeboren’ worden door de opstanding uit de doden geboren worden, en dat ze volwaardige leden van de Godfamilie worden – op het niveau van Gods bestaan – evenals Jezus.
Wie zal altijd de leiding hebben?
De Bijbel geeft aan dat de Vader altijd groter zal zijn in kracht en autoriteit. Het is vanzelfsprekend dat God de Vader nooit oud zal worden, met pensioen zal gaan of zal sterven. Hij zal dus altijd het onbetwiste Hoofd van de Godfamilie zijn. Jezus Christus zei het al: “… Mijn Vader is meer dan Ik” (Johannes 14:28).
Evenzo laat de Bijbel duidelijk zien dat Jezus Christus altijd groter zal zijn dan de andere zonen die in de Godfamilie geboren zullen worden. Hij zal aan de rechterhand van de Vader zitten (Hebreeën 8:1). Hij zal “Koning der koningen” zijn (Openbaring 19:16). Hij zal altijd onze Hogepriester zijn (Hebreeën 6:20).
Het is duidelijk dat het hoofddoel van het christelijke leven is de mens met God te verzoenen. De heilige Geest leidt een persoon door een heel proces van totale overgave aan God en aan de Heiland, Jezus Christus. Door middel van de Geest groeit een persoon in de genade en kennis – het karakter – van Jezus Christus (2 Petrus 3:18). Met Gods hulp houdt dit proces in: overwinnen en leren “… leven... van elk woord van God” (Lukas 4:4). Om tot God te naderen, moet hij de Bijbel diepgaand bestuderen, van het geestelijke brood des levens ‘eten’ (Johannes 6:56–63), zodat het letterlijk de manier wordt waarop hij denkt en handelt. Overwinnen omvat regelmatig, welgemeend gebed tot God, elke dag van iemands leven – vaak meerdere keren per dag – en altijd in een innerlijke houding van gebed zijn. Het omvat voortdurend nadenken over Gods woord en doel, en af en toe vasten om dichter dan ooit tot God te naderen.
In dit alles, en dan in dagelijkse, actieve overgave om Christus Zijn eigen leven in ons te laten leven door de heilige Geest (Galaten 2:20), leert de ware christen met God te wandelen. Maand na maand en jaar na jaar wordt de christen die zich volledig aan God heeft overgegeven steeds meer als God. Inderdaad, een persoon met oprecht geloof zou op deze manier moeten leven, want Jezus instrueerde ons: “Weest u dan volmaakt, zoals uw Vader, Die in de hemelen is, volmaakt is” (Mattheüs 5:48). De apostel Petrus spoorde christenen aan: “Maar zoals Hij Die u geroepen heeft, heilig is, word zo ook zelf heilig in heel uw levenswandel” (1 Petrus 1:15).
In zijn laatste brief beschreef Petrus hoe Gods “… Goddelijke kracht… ons alles geschonken [heeft] wat tot het leven en de godsvrucht behoort... Hij ons de grootste en kostbare beloften geschonken [heeft], opdat u daardoor deel zou krijgen aan de Goddelijke natuur, nadat u het verderf, dat er door de begeerte in de wereld is, ontvlucht bent” (2 Petrus 1:3-4).
Betekenen al deze verzen wat ze zeggen? Kunnen we oprecht de vele, vele geïnspireerde verzen ‘wegvergeestelijken’ die ons vertellen om heilig te zijn, als God te zijn en ons aan Hem over te geven zodat Hij in ons Zijn eigen goddelijke natuur kan plaatsen? Daarom is het ook logisch het idee te overwegen dat het altijd Gods plan geweest is om Zichzelf te reproduceren. Dit is wat de Godfamilie (Elohim) in gedachten had toen Zij zeiden: “… Laten Wij mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis …” (Genesis 1:26).
‘Wedergeboren’ – maar zullen we minderwaardige zonen zijn?
We hebben al gezien dat Jezus Christus “… de Eerstgeborene… onder vele broeders” (Romeinen 8:29) was. Zullen de jongere broers die nog geboren moeten worden veel minder glorie hebben dan Christus?
Hoewel, zoals zojuist uitgelegd, Christus altijd groter zal zijn in macht en autoriteit, geeft de Bijbel toch duidelijk aan dat de uit de Geest geboren zonen van God hetzelfde niveau van glorie en majesteit zullen delen als hun Oudere Broer Jezus Christus. Kijk naar Romeinen 8:18: “Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden” Door de hele Bijbel heen zijn er letterlijk tientallen verzen die aangeven dat onze verschillende vormen van lijden, onze beproevingen en testen – het hele proces van overwinnen – moeten helpen ons te vormen en te kneden naar Gods beeld. Ze bereiden ons voor om geboren te worden bij de opstanding uit de doden en om verheerlijkt te worden zoals Christus verheerlijkt werd.
Natuurlijk, in dit huidige leven wordt de werkelijk bekeerde christen door God geregenereerd of ‘verwekt’. Maar de laatste, uiteindelijke geboorte is geboren te worden in het Gezin van God Zelf bij de opstanding.
Het is zoals de apostel Paulus schreef:
Maar nu, Christus ís opgewekt uit de doden en is de Eersteling geworden van hen die ontslapen zijn. Want omdat de dood er is door een mens, is ook de opstanding van de doden er door een Mens. Want zoals allen in Adam sterven, zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden. [v.45] Zo staat er ook geschreven: De eerste mens Adam is geworden tot een levend wezen, de laatste Adam tot een levendmakende Geest. Het geestelijke is echter niet eerst, maar het natuurlijke en daarna komt het geestelijke. De eerste mens is uit de aarde, stoffelijk; de tweede mens is de Heere uit de hemel. [v.49] En zoals wij het beeld van de stoffelijke gedragen hebben, zo zullen wij ook het beeld van de Hemelse dragen (1 Korinthe 15:20–22, 45–47, 49).
Ja, we zullen zonen van de opstanding zijn – niet onecht ‘wedergeboren’ vóór een emotionele menigte mensen in een ‘opwekkingsbijeenkomst’! De ware ervaring van ‘wedergeboorte’ zal deze namaak emotionele uitingen die de religieuze wereld van vandaag verwarren zo ver overtreffen dat er geen sprake van een vergelijking kan zijn! Want bij de “laatste bazuin” zal Christus naar deze aarde terugkeren als Koning der koningen, en zij die waardig bevonden worden, zullen opstijgen naar de wolken om Hem in de lucht te ontmoeten (1 Thessalonicenzen 4:16–17). Ze zullen geestelijke lichamen hebben en zullen verheerlijkt worden als nieuw “geboren” leden van de goddelijke Familie! Ze zullen niet als ‘geadopteerde’ of louter ‘geschapen’ wezens beschouwd worden. Integendeel, deze uit de Geest geboren zonen zullen rechtstreeks vanuit God komen en Zijn eigen goddelijke natuur hebben, net zo zeker als wij in dit menselijke leven de menselijke natuur hebben en de kenmerken die wij door onze menselijke ouders gekregen hebben.
Gebruikmakend van een menselijke analogie zijn wij nu ‘verwekte’ kinderen van God, nog steeds in de baarmoeder van onze moeder (“… het Jeruzalem dat boven is …”, Galaten 4:26), maar groeiend in genade en kennis zodat we bij de opstanding uit God geboren kunnen worden (vgl. Romeinen 1:4; 8:29). De apostel Johannes schreef: “Geliefden, nu zijn wij kinderen van God, en het is nog niet geopenbaard wat wij zullen zijn. Maar wij weten dat, als Hij geopenbaard zal worden, wij Hem gelijk zullen zijn; want wij zullen Hem zien zoals Hij is“ (1 Johannes 3:2). Ja, we zullen er in die tijd uitzien “gelijk” Christus!
Hoe ziet de levende Christus eruit? We vinden zijn huidige verschijning in Openbaring 1:13–16 beschreven. Nu, na Zijn opstanding, zijn de ogen van Jezus als “een vuurvlam.” Zijn gezicht is “… zoals de zon schijnt in haar kracht”! Hij is verheerlijkt, zoals wij verheerlijkt zullen worden, overeenkomstig het geweldige doel van de Grote God die ons naar Zijn eigen beeld gemaakt heeft!
Wat een toekomst voor hen die overwinnen!
Laten we ons even richten op 1 Johannes 3. Na te hebben beschreven hoe we “gelijk” Christus zullen zijn en in staat zullen zijn om recht in het gezicht van die verblindende glorie te kijken, schrijft Johannes: “En ieder die deze hoop op Hem heeft, reinigt zich, zoals Hij rein is” (vs. 3). Als we eenmaal het uiteindelijke doel van God begrepen hebben, het werkelijk ongelooflijke menselijke potentieel dat onze Schepper voor ons gepland heeft, hebben we alle reden om “rein” te willen zijn, om een rechtschapen en heilig leven te leiden.
Onze echte beloning is niet een vaag in nevelen gehuld luchtkasteel van ‘de hele dag een beetje rondstruinen in de hemel ‘, met niets te doen. Het houdt veeleer in ‘zonen van de opstanding’ te worden en zich bij Christus te voegen om deze planeet ten minste de komende 1000 jaar actief te regeren. Waarmee zullen de heiligen van Christus zich bezighouden? Ze zullen de milieuvervuiling opruimen, een einde maken aan pornografie en oorlog en de zieken genezen. Het zal de taak van de heiligen zijn om een in shocktoestand verkerende wereld onbeschrijflijke vreugde te brengen. Is er een grotere persoonlijke beloning denkbaar?
Wij zullen niet alleen over mensen regeren, maar ook over de machtige engelen van God! Kijk naar 1 Korinthe 6:2–3: “Weet u niet dat de heiligen de wereld zullen oordelen? En als door u de wereld geoordeeld wordt, zou u dan ongeschikt zijn voor de meest onbeduidende rechtszaken? Weet u niet dat wij engelen zullen oordelen? Hoeveel te meer dan alledaagse dingen?” Onze hele christelijke ervaring van het ontwikkelen van de gezindheid van Christus (Filippenzen 2:5) en karakter is voor dit allerhoogste doel.
Het wordt een opwindende, stimulerende, productieve en ongelooflijk veel voldoening schenkende ervaring. Ze is echt!
Wat komt hierna? Lees de geïnspireerde uitspraken van Paulus in Hebreeën 2:5–7: “Want Hij heeft de komende wereld, waarover wij spreken, niet onderworpen aan de engelen, maar iemand heeft ergens getuigd: Wat is de mens, dat U aan hem denkt, of de mensenzoon, dat U naar hem omziet? U hebt hem voor korte tijd minder gemaakt dan de engelen; met heerlijkheid en eer hebt U hem gekroond. U hebt hem gesteld over de werken van Uw handen;’’. Let op de uiteindelijke superioriteit van de mens ten opzichte van de engelen. Want de mens werd slechts “voor korte tijd” minder dan de engelen gemaakt. Uiteindelijk is God van plan om “alle dingen” aan de mens te onderwerpen (v. 8).
Nu al maakt de mens computersystemen die bijna kunnen concurreren met het menselijke verstand wat betreft hun verbazingwekkende capaciteiten, en hij is ook in staat al het menselijk leven van deze aarde te vernietigen door kernbommen en andere massavernietigingswapens! Maar vanwege de behoefte aan voedsel, water en zuurstof om het menselijk leven in stand te houden en vanwege de buitengewoon grote afstanden tussen de planeten – is het ondenkbaar dat de mens het hele universum zou kunnen verkennen, zelfs niet indien hij met de ongelooflijke snelheid van het licht kon reizen.
Een heelal erven
Maar bij de beschrijving van de wereld van morgen geeft God aan dat “alle dingen” onder de mens geplaatst zullen worden. Het Griekse woord dat hier voor “alle dingen” gebruikt wordt, kan correct begrepen worden als ‘het hele heelal’. In de Weymouth-versie van de Bijbel wordt Hebreeën 2:8 als volgt vertaald [Ned. vert.]: “… Voor deze onderwerping van het heelal aan de mens …”
In Hebreeën 2:8 schreef Paulus verder: “… Want bij het onderwerpen van alle dingen aan Hem heeft Hij niets uitgezonderd dat Hem niet onderworpen is. Nu zien wij echter nog niet dat Hem alle dingen onderworpen zijn,”. Ziehier dat er niets uitgesloten is van wat de mens onder zijn heerschappij krijgt. Maar het is nog niet zover. In een commentaar op die verzen zegt Eerdmans’ Critical and Experimental Commentary: “Aangezien er in het vers geen inperking plaatsvindt, moeten de ‘alle dingen’ zowel hemelse als aardse dingen inhouden” (vol. VI, 1948, pp. 530-531).
The New Bible Commentary: Revised merkt ook op over deze passage: “Verder geven deze verzen aan dat niet alleen Jezus, maar ook mensen – door Jezus als hun Hogepriester en Leidsman van Behoud – geroepen worden om een bestemming van glorie en heerschappij te erven” (ed., Guthrie, et al., 1975, pp. 1196–1197).
In gewone taal is het dus helder dat God de mens geschapen heeft om werkelijk te zijn als Hij. Wij die overwinnen zijn voorbestemd om ware Zonen van God te zijn – niet ‘pseudo-zonen’ van veel lagere rang en niveau van bestaan.
Sprekend over de ‘zonen van de opstanding’ zegt het boek Hebreeën: “… heeft Hij [God] niets uitgezonderd dat Hem niet onderworpen is …” (Hebreeën 2:8). Onze uiteindelijke bestemming dan is om volwaardige Zonen van God te worden en het hele universum te helpen regeren onder de leiding van onze oudere Broer en Hogepriester, Jezus Christus!
Dan zullen wij verheerlijkte geestelijke lichamen hebben die niet aan fysieke wetten, zoals we die nu kennen, onderworpen zijn. We zullen veel sneller dan de snelheid van het licht door het universum kunnen scheren, want we zullen volwaardige leden van het Schepper-Gezin zijn – de Familie van God – in staat om ons met de snelheid van onze gedachten te verplaatsen!
In het dienen van onze Vader en Jezus Christus in de perfecte regering van God, zal het in de loop der eeuwen ongetwijfeld van ons verlangd worden om grote delen van het universum die nu somber, levenloos en verlaten zijn te vernieuwen en verfraaien. Ongetwijfeld zullen er verder allerlei creatieve activiteiten en spannende projecten zijn om over na te denken. Zoals de Bijbel zegt: “Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op Zijn schouder. En men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst. Aan de uitbreiding van deze heerschappij en aan de vrede zal geen einde komen ...“ (Jesaja 9:5-6).
Zodra dit ontzagwekkende doel voor de mensheid volledig begrepen wordt, beginnen veel andere dingen met betrekking tot het menselijk leven en de ware christelijke manier van leven veel meer betekenis te krijgen.
Lees Romeinen 8:17: “En als wij kinderen zijn, dan zijn wij ook erfgenamen: erfgenamen van God en mede-erfgenamen van Christus; wanneer wij althans met Hem lijden, opdat wij ook met Hem verheerlijkt worden.” Wanneer we begrijpen wat die hoogste ‘glorie’ wezenlijk inhoudt –– de glorie van God Zelf – dan lijken onze menselijke beproevingen werkelijk minder vreselijk. Filippenzen 3:21 spreekt van de terugkerende Jezus Christus: “Die ons vernederd lichaam veranderen zal, zodat het gelijkvormig wordt aan Zijn verheerlijkt lichaam, overeenkomstig de werking waardoor Hij ook alle dingen aan Zichzelf kan onderwerpen”
Geestelijke wezens zullen Gods manier van leven aan de mensheid leren
Sprekend over de uiteindelijke ervaring van ‘wedergeboorte’, zei Jezus Christus tegen Nicodemus: “Wat uit het vlees geboren is, is vlees; en wat uit de Geest geboren is, is geest. Verwonder u niet dat Ik tegen u gezegd heb: U moet opnieuw geboren worden. De wind waait waarheen hij wil en u hoort zijn geluid, maar u weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat; zo is het met iedereen die uit de Geest geboren is“ (Johannes 3:6–8).
In de opstanding zullen de uit Geest geboren heiligen zijn zoals Christus was na Zijn opstanding. We zullen gewoon door muren kunnen gaan (Johannes 20:19) en in het niets verdwijnen (Lukas 24:31).
Tegelijkertijd zullen de opgestane heiligen evenals Christus in staat zijn ook in menselijke vorm te verschijnen, mensen te bezoeken, te eten met mensen en deze te onderwijzen tijdens Christus’ duizendjarige regering op aarde. Johannes 21 beschrijft de opgestane Christus die een openlucht vis barbecue voorbereidt (v. 9) voor de discipelen en hen vervolgens onderwijst.
Natuurlijk kan men zich veel interessante, opwindende en zelfs amusante situaties voorstellen wanneer de opgestane zonen van God onverwacht mensen in de wereld van morgen kunnen verrassen of zelfs tijdelijk schrik aanjagen (‘Het is er weer één van hen!’).
Jesaja 30 beschrijft de tijd waarin de hele natie Israël teruggebracht wordt uit haar komende gevangenschap om geregeerd en onderwezen te worden door goddelijke Wezens: “De Heere zal u wel geven brood van benauwdheid en water van verdrukking, maar uw leraren zullen zich niet langer verbergen: uw ogen zullen uw leraren zien. Met uw eigen oren zult u een woord van achter u horen: Dit is de weg, bewandel die. Dit voor het geval u naar rechts of naar links zou gaan” (vv. 20–21).
Tijdens de spoedig komende duizendjarige heerschappij van Christus en de herrezen heiligen, zal die miljoenen mensen die nog steeds op aarde leven de weg naar vrede, voorspoed en waar geluk geleerd worden.
Vele volken zullen komen en zeggen: “… Kom, laten wij opgaan naar de berg van de HEERE, naar het huis van de God van Jakob; dan zal Hij ons onderwijzen aangaande Zijn wegen, en zullen wij Zijn paden bewandelen. Want uit Sion zal de wet uitgaan en het woord van de HEERE uit Jeruzalem. Hij zal oordelen tussen vele volken en machtige heidenvolken vonnissen, tot ver weg. Zij zullen hun zwaarden omsmeden tot ploegscharen en hun speren tot snoeimessen. Geen volk zal tegen een ander volk het zwaard opheffen. Oorlog voeren zullen zij niet meer leren (Micha 4:2–3).
Maar let nu op vers 5: “Want alle volken gaan op weg, elk in de naam van zijn god, maar wij zullen op weg gaan in de Naam van de HEERE, onze God, voor eeuwig en altijd” De mensen lopen elk in de naam van “zijn god”? Waar heeft deze geïnspireerde profeet het over?
Mogelijkerwijs beschrijft Micha de verhouding van mensen in verschillende steden of provincies met hun specifieke Heerser of Rechter - een ‘wedergeboren’ lid van de Godfamilie aan hun stad of staat toegewezen (Lukas 19:17–19).
Het grote doel van God met het geven aan ons van leven en adem is dat we ons bij Hem en Zijn “Eerstgeboren” Zoon Jezus zullen voegen, in een echte familierelatie gebaseerd op liefde, dienstbaarheid en gehoorzaamheid, tot de weg die vrede en geluk voortbrengt – de geestelijke wet van God zoals geopenbaard in de Tien Geboden en leringen van Christus.
Een verbluffende waarheid uitgelegd!
Voordat we ook maar in dit huidige leven ‘bekeerd’ worden, moeten we tot een diep berouw van ‘zonde’ – dat eenvoudig het niet houden van Gods wet is (1 Johannes 3:4) – komen. Dan wordt ons de gave van de heilige Geest beloofd (Handelingen 2:38), die God geeft aan hen die Hem gehoorzamen (Handelingen 5:32).
Daarna moeten we overwinnen door de kracht en hulp van Gods Geest in ons en groeien in de genade en kennis van Christus, in het karakter van God Zelf. Want onze hemelse Vader plaatst door dit proces Zijn eigen natuur in ons. Dus op die manier worden we niet louter ‘geadopteerd’. Maar we worden letterlijk verwekt en uiteindelijk uit God geboren, nadat we zijn ‘geïmpregneerd’ met de goddelijke natuur en doorgaan met geestelijk te groeien totdat we klaar zijn om ‘uit God geboren’ te worden bij de opstanding!
Als soevereine Heerser over alles wat is, neemt God niet het risico dat Zijn zonen ooit tegen hem in opstand zouden komen! Alleen degenen die hun leven en wil volledig aan God en aan hun Heiland en komende Koning Jezus Christus overgegeven hebben, zullen waardig beschouwd worden om lid te worden van de goddelijke Familie – het regerende Koninkrijk van God.
De bovenstaande analyse zou één bezwaar grondig moeten weerleggen dat sommigen tegen deze geweldige waarheid geuit hebben. Sommige mensen denken dat als de opgestane heiligen echt God zouden worden – met de macht van God – er dan een ernstig gevaar zou dreigen dat ze tegen God de Vader zouden rebelleren en misschien een geestelijke oorlog zouden beginnen zoals Lucifer deed (Jesaja 14:12–15). Maar dit bezwaar onthult een bijna totaal gebrek aan begrip van wat echte bekering betekent! Want nadat we ons hebben overgegeven aan onze Schepper, jarenlang ‘met God gewandeld hebben’ in onze christelijke levens , terwijl we beproevingen, testen en vervolgingen ondergingen (het verwachte lot van elke ware christen), en ondanks deze beproevingen, volhielden en trouw volhardden tot het einde (Mattheüs 24:13) – bestaat er geen enkele kans dat we ons ooit van onze eigen hemelse Vader zouden afkeren en tegen Hem zouden strijden!
Als “kinderen van de opstanding” (Lukas 20:36) zullen we als God zijn. Onthoud: “… God immers kan niet verzocht worden met het kwade …” (Jakobus 1:13). God zal niet zondigen – wegens Zijn zeer goddelijke karakter dat eeuwig en van nature getrouw en rechtvaardig is. Dus het idee dat een volledig lid van de Godfamilie rebelleren of zondigen zou, is een contradictio in terminis.
Een ander bezwaar is het idee dat, omdat God de Vader ongeschapen is en altijd heeft bestaan, wij nooit als Hij zouden kunnen zijn. Maar dit gaat voorbij aan de schitterende waarheid dat we bij de opstanding letterlijk uit God geboren zullen worden! We zullen – op dat moment – niet gewoon ‘geschapen’ worden. Wij zullen veeleer regelrecht uit God komen, letterlijk gevuld en samengesteld uit de heilige Geest, evenals God Zelf.
Want nogmaals, God reproduceert naar Zijn soort net zo zeker als wij mensen dat doen! Zijn uit Geest geboren zonen zijn in de opstanding geen geestwezens van een ‘mindere’ soort, evenmin als uw kinderen minder dan menselijk zouden kunnen zijn!
Een ander punt van vitaal belang om in dit verband te onthouden is dat Christus de Kerk bij zijn tweede komst “ten huwelijk” zal nemen (2 Korinthe 11:1-2; Openbaring 19:7). Zal de bruid van Christus inferieur zijn aan Hem, dat wil zeggen een heel andere klasse van wezen? Zullen de verheerlijkte heiligen op een lager niveau dan God bestaan, zoals een hond in vergelijking met een mens? Denk hierover na!
Sommige mensen zijn aanvankelijk oprecht geschokt door deze ontzagwekkende waarheid aangaande onze uiteindelijke bestemming. Maar er zijn anderen die alleen geïnteresseerd lijken te zijn in het maken van woordspelingen om verwarring te zaaien en een van de meest vitale en fantastische waarheden die in de hele Bijbel onthuld worden, te verdoezelen – het ontzagwekkende, inspirerende, hoogste doel van onze Schepper met ons leven en adem te geven en ons ‘naar Zijn beeld’ te maken!
Zoals ik reeds eerder gezegd heb, en nogmaals herhaal opdat niemand deze woorden probeert te verdraaien, God de Vader en Jezus, ons Hoofd en Verlosser, zullen altijd groter in macht en autoriteit zijn dan wij. Maar als “kinderen van de opstanding” zullen de heiligen zich op hetzelfde niveau van bestaan bevinden, juist zoals uw zoons en dochters zich op hetzelfde menselijke niveau bevinden als u. Maar, God de Vader en Jezus zullen altijd langer bestaan hebben en in het verleden meer gedaan hebben dan welke opgestane heilige dan ook. En zo hebben u en ik langer geleefd en in het verleden meer gedaan dan onze menselijke kinderen. Toch zijn zij volledig menselijk, net als wij!
We dienen ons te realiseren dat het continuüm ‘eeuwigheid’ steeds maar blijft doorgaan en dat de heiligen, als volwaardige leden van de Schepper Familie, ook met God meeregeren, mee-scheppen en ontzagwekkende projecten zullen mee-verwezenlijken in heel het universum in de eeuwen die komen (Jesaja 9:6).
God is eeuwig
Eén valse redenering tegen de waarheid van onze uiteindelijke bestemming is als volgt: ‘Wij kunnen nooit volledig als God worden omdat God eeuwig bestaan heeft en de Schepper is geweest van alles wat is – en dat hebben wij niet.’
Is hier een antwoord op? Een deel van het werkelijke antwoord is te vinden in Romeinen 4:17. Hier merkt Paulus op dat God Abraham “… een vader van vele volken …” noemde. God stelde dit vast als een feit lang voordat het ooit gebeurde! Daarom werd Paulus geïnspireerd om te schrijven: “… God, Die de doden levend maakt, en de dingen die niet zijn, roept [of: ‘noemt’] alsof zij zijn”
De uiteindelijke realiteit is Gods wil. God had alreeds gewild dat Abraham “een vader van vele volken” zou worden. Dus in Gods geest was het een feit omdat Hij het zo gewild had!
Op dezelfde manier moet God vanaf het begin hebben gepland om Zichzelf te reproduceren “omdat Hij ons vóór de grondlegging van de wereld in Hem uitverkoren heeft, opdat wij heilig en smetteloos voor Hem zouden zijn in de liefde” (Efeze 1:4). Nogmaals: “Want hen die Hij van tevoren gekend heeft, heeft Hij er ook van tevoren toe bestemd om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn, opdat Hij de Eerstgeborene zou zijn onder vele broeders” (Romeinen 8:29).
Gods plan is om meer volle zonen [kinderen] van God in Zijn gezin te brengen, opdat Christus “de Eerstgeborene zou zijn onder vele broeders.” Dit alles was voorbestemd – gewild – in Gods gedachten “… vóór de grondlegging van de wereld …” (Efeze 1:4). Dus, in termen van de wil van God – wij die overwinnen zijn al eeuwig, hebben reeds de gave van eeuwig leven gekregen door de onveranderlijke wil van God!
Een andere duidelijke aanwijzing dat dit de manier is waarop God over dingen denkt is te vinden in Hebreeën 7:9–10: “En – om zo te zeggen – ook Levi, die tienden neemt, heeft door Abraham tienden gegeven. Want hij was nog in het lichaam [letterlijk: ‘lende’] van zijn vader, toen Melchizedek hem tegemoetging.”
God zegt dus dat Levi door Abraham tienden heeft gegeven, hoewel Levi nog niet bestond! Zoals Levi “in het lichaam” van zijn overgrootvader Abraham was, zo zijn wij – om zo te zeggen – zeker in het geestelijke ‘lichaam’ van onze hemelse Vader die gewild heeft dat wij Zijn volle zonen worden! Op die manier dus – de manier waarop God Zelf denkt en handelt – hebben de ware heiligen die trouw blijven en overwinnen, altijd in de geest van God bestaan.
Wij waren in het ‘lichaam’ van God toen Hij de engelen schiep, later de aarde schiep en de mensheid erop plaatste, en nog later toen Hij Zijn Zoon stuurde om onze toegang tot de Eeuwige Familie van God mogelijk te maken.
Jezus zei: “God is Geest …” (Johannes 4:24). En nogmaals: “Wat uit het vlees geboren is, is vlees; en wat uit de Geest geboren is, is geest” (Johannes 3:6). Wanneer we echt uit God geboren worden en “kinderen van de opstanding” worden (Lukas 20:36), zullen we “deel… krijgen aan de Goddelijke natuur …” (2 Petrus 1:4). We zullen dus samengesteld zijn uit de heilige Geest zoals God en Christus uit dezelfde Geest samengesteld zijn. De heilige Geest is eeuwig en heeft altijd bestaan en zal altijd bestaan.
Daarom, hoewel we nieuwe persoonlijkheden zullen zijn die door een letterlijke geestelijke geboorte in de opstanding aan de Familie van God toegevoegd worden, zullen we altijd in de geest en de wil van God hebben bestaan. We zullen vanaf de eeuwigheid in de ‘lende’ van onze Vader geweest zijn, en dan zullen we samengesteld zijn uit de Geest, Die eeuwig is.
Dus onze geestelijke geboorte als volle zonen van God is maar een deel van het geestelijke continuüm van Gods wil. En zodra we (als we overwinnaars zijn!) lid zijn van het uitgebreide Gezin of Koninkrijk van God, zullen we ons ook bij de Vader en onze oudere Broer voegen om dit onmetelijke universum te scheppen en te herscheppen, te bouwen, eraan te werken en het te verbeteren. Want werkelijk, het is zoals Gods woord ons zegt: “Aan de uitbreiding van deze heerschappij en aan de vrede zal geen einde komen ...” (Jesaja 9:6).
Ware christenen hebben een absoluut fantastische kans en toekomst vóór zich. Over een miljard jaar, wanneer we een ‘eeuwigheid’ onder leiding van onze Vader gewerkt en gecreëerd hebben, zullen de misleidende argumenten en woordspelingen die door de verblinde theologen van deze wereld gebezigd worden, waarmee ze het overduidelijke voornemen van God om ons tot zijn echte zonen te maken ontkennen, inderdaad banaal lijken.
Jezus zei: “Laat hen gaan; het zijn blinde geleiders van blinden. Als nu een blinde een blinde geleidt, zullen zij beiden in een kuil vallen” (Mattheüs 15:14).
Gods ontzagwekkende liefde
God heeft mensen geschapen zodat ze, nadat een jonge man en vrouw getrouwd zijn, oprecht naar kinderen verlangen. Ze willen hun huis delen, hun leven delen en hun liefde delen met een klein mensje gemaakt naar hun beeld. Ze kijken ernaar uit om een baby te krijgen – een kind dat, als een volledig mens, zich zal ontwikkelen, leren en groeien om zijn leven, zijn plannen, verwachtingen en dromen volledig te delen met zijn ouders en andere broers en zussen in een liefdevolle gezinsrelatie.
Zo is het ook met God. “Wie niet liefheeft, kent God niet, want God is liefde” (1 Johannes 4:8). En omdat God liefde is, wil Hij Zijn liefde, Zijn glorie, Zijn eeuwigheid delen met miljarden anderen die in de opstanding Zijn echte Zonen zullen worden! Als God de Vader en Christus egoïstisch en afstandelijk waren, of het hun ontbrak aan liefde en uitgaande bezorgdheid, dan zouden Zij wellicht Hun Gezin voor Zichzelf willen houden en het niet mogelijk maken voor anderen om bij Hun Gezin te komen in een volkomen relatie op God-niveau, door Zichzelf letterlijk te reproduceren.
Maar in de transcendente geestelijke liefde die onze Vader en onze Heer (Elohim – de Godfamilie) motiveert, hebben Zij ervoor gekozen Zichzelf te reproduceren door in christenen die zich hebben overgegeven, Hun geheel eigen goddelijke natuur te plaatsen. Daarna voedt God deze ‘verwekte’ zonen op door middel van dit fysieke leven van overwinnen totdat zij, zoals Christus – “de Eerstgeborene uit de doden” – ook letterlijk uit God geboren worden als “kinderen van de opstanding” (Lukas 20:36) .
Hoe groot is de liefde van Christus? De geïnspireerde apostel Paulus bad voor christenen dat“... u ten volle zou kunnen begrijpen, met alle heiligen, wat de breedte en lengte en diepte en hoogte is, en u de liefde van Christus zou kennen, die de kennis te boven gaat, opdat u vervuld zou worden tot heel de volheid van God” (Efeze 3:18–19). Hoe kunt u vervuld worden tot heel de “volheid van God” en niet God zijn?
De liefde van Christus en van onze hemelse Vader beweegt Hen om Hun eeuwige heerlijkheid met ons te delen als volle zonen van het Koninkrijk of het Gezin van God. In de toekomst, wanneer u passages in het Nieuwe Testament leest over de herrezen heiligen die Gods glorie erven – zullen deze passages dan misschien een veel diepere betekenis hebben. Want dit “… geheimenis, dat eeuwen en geslachten lang verborgen is geweest, maar nu geopenbaard is aan Zijn heiligen. Aan hen heeft God willen bekendmaken wat de rijkdom is van de heerlijkheid van dit geheimenis onder de heidenen: Christus in u, de hoop op de heerlijkheid“ (Kolossenzen 1:26–27).
Ja, mensen hebben zich altijd afgevraagd: Waarom ben ik geboren? Wat is het doel van het leven? Als er een echte God is, waarom beproeft en test Hij de mensheid dan zo vaak en staat Hij zoveel lijden toe? ‘
Nu is het mysterie opgelost! Als uw verstand en hart openstaan, dan weet u nu het antwoord op deze diepgaande vragen welke voor filosofen en wetenschappers al eeuwenlang een raadsel waren. U zou eeuwig erkentelijk en dankbaar behoren te zijn dat onze God en onze Heiland Jezus de Christus ons ‘naar hun soort’ maken.
Jezus’ vurige gebed
In de laatste 24 uur van Zijn leven, in de nacht vóór Zijn kruisiging, bood Jezus God Zijn meest complete gebed aan dat in de Bijbel is vastgelegd. Laten we enkele hoogtepunten van dat geïnspireerde gebed bespreken: “En nu verheerlijk Mij, U Vader, bij Uzelf, met de heerlijkheid die Ik bij U bezat voordat de wereld er was” (Johannes 17:5). Hier zien we Christus specifiek vragen dat de overweldigende heerlijkheid die Hij van eeuwigheid met de Vader had gedeeld, aan Hem wordt teruggegeven – Hem die “de Eerstgeborene onder vele broeders” zou zijn (Romeinen 8:29).
In vers 11 van Johannes 17 bad Jezus: “… Heilige Vader, bewaar hen die U Mij gegeven hebt in Uw Naam, opdat zij één zullen zijn zoals Wij.” Christus en de Vader zijn één God, één Familie, één niveau van bestaan boven alle andere wezens. Jezus bad dat de heiligen op dezelfde manier één worden!
Let op Johannes 17:20–23:
En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen die door hun woord in Mij zullen geloven, opdat zij allen één zullen zijn, zoals U, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zullen zijn, opdat de wereld zal geloven dat U Mij gezonden hebt. En Ik heb hun de heerlijkheid gegeven die U Mij gegeven hebt, opdat zij één zijn, zoals Wij Eén zijn; Ik in hen, en U in Mij, opdat zij volmaakt één zijn en opdat de wereld erkent dat U Mij gezonden hebt en hen liefgehad hebt, zoals U Mij hebt liefgehad.
Deze woorden van uitvloeiende liefde zijn inspirerend en prachtig. Ze maken zeker helder dat degenen onder ons die zich volledig aan God willen overgeven en Christus Zijn leven in ons willen laten leiden door de heilige Geest, hetzelfde soort glorie zullen bereiken dat Hij bereikte. We zullen volledig één zijn met God (zoals Christus één is met de Vader) en daarom vanzelfsprekend God zijn. Dit zal de allerhoogste vervulling zijn van Gods eigen doel met ons leven te geven en ons vervolgens tot geestelijk begrip te roepen,”… opdat de wereld erkent dat U Mij gezonden hebt en hen liefgehad hebt, zoals U Mij hebt liefgehad” (vs. 23).
De onbeschrijfelijke liefde van onze Vader gaat het menselijke bevattingsvermogen enigszins te boven. Toch moeten wij die het begrijpen op die liefde reageren met diepe eerbied, dankbaarheid en gehoorzaamheid aan onze grote God. We moeten ernaar streven om “… van elk woord van God” te leven. (Lukas 4:4). En we moeten leren te “wandelen door geloof” (2 Korinthe 5:7) – en onze ogen steeds gericht houden op het fantastische doel dat onze God ten behoeve van ons gesteld heeft.
“Zonder geloof is het echter onmogelijk God te behagen. Want wie tot God komt, moet geloven dat Hij is, en dat Hij beloont wie Hem zoeken” (Hebreeën 11:6). En hoe groot is die beloning!
Met heel mijn hart en heel mijn wezen moedig ik iedereen die dit leest aan om ‘Hem echt te zoeken’ – ijverig. Sta uzelf niet toe om ook maar iets boven God en Zijn werkelijk geweldige doel voor uw leven te stellen. Leer de Bijbel te bestuderen als nooit tevoren. Leer om op uw knieën te gaan voor de Allerhoogste, de Bestuurder van het universum en stort uw hart in gebed tot Hem uit voor de liefde, de wijsheid en de kracht om werkelijk een overwinnaar te zijn en Zijn echte zoon te worden in een over de wereld regerend koninkrijk dat binnenkort op deze aarde gevestigd zal worden.
Niets is spannender. En, als u het echt begrijpt, niets is meer ‘werkelijk waar’ dan wat de grote God zegt dat zal gebeuren! Dit is de definitieve vervulling van het Evangelie van Jezus Christus – het uiteindelijke goede nieuws – dat de mens geboren kan worden in het Rijk van God, het God-niveau van bestaan.
De oude patriarch Jacob had twaalf zonen. Die zonen hadden gezamenlijk zonen, dochters, kleinkinderen en achterkleinkinderen – miljoenen en miljoenen nakomelingen – en werden zo de natie of het ‘Koninkrijk Israël’. Dus, doordat Christus de Vader assisteert met “… veel kinderen tot heerlijkheid te brengen …” (Hebreeën 2:10), roepen zij een hele uit Geest samengestelde natie in het leven. Het is een geestelijk ‘Koninkrijk’ van God, bestaande uit echte zonen van God – die door de opstanding letterlijk uit God geboren zijn en de volle natuur en karakter van God bezitten. Opnieuw zeg ik, dit is de uiteindelijke betekenis van het ‘Evangelie’, het uiteindelijke goede nieuws en het transcendente doel voor uw leven!
“Geliefden, nu zijn wij kinderen van God, en het is nog niet geopenbaard wat wij zullen zijn. Maar wij weten dat, als Hij geopenbaard zal worden, wij Hem gelijk zullen zijn; want wij zullen Hem zien zoals Hij is. En ieder die deze hoop op Hem heeft, reinigt zich, zoals Hij rein is” (1 Johannes 3:2–3). Nu u uw uiteindelijke bestemming begrijpt, weet u waarom God wil dat u Hem en Zijn Zoon in u Hun heilige, rechtvaardige karakter laat opbouwen.
God de Vader is geen ‘poeslief’ watje, of een strenge, nooit glimlachende puritein of een onpraktische filosoof. Hij en Zijn eerstgeboren Zoon maken, als een liefhebbende familie, andere zonen gereed om samen met Hen de wereld en, later, het hele universum te regeren. Dus, ga eens in een heldere nacht naar de sterren kijken – probeer zoveel mogelijk sterren te tellen als u kunt zien en denk aan de miljarden sterren verspreid over het enorme universum die u niet kunt zien – en mediteer dan over dit groot ontzag inboezemende doel voor uw leven en dank God ervoor! Ga daarna op uw knieën en begin dan ijverig uw deel te doen om het allemaal mogelijk te maken!
