• Waar was U toen U op 11 september 2001 het tragische nieuws hoorde?

Ik was op weg naar Abilene, Texas en kort na het verlaten van ons huis ving ik de eerste vage vermoedens op van het nieuws op mijn autoradio. Gedurende de voorbijgaande uren tijdens mijn lange reis liet ik de radio in mijn auto aan en hoorde de zich ontvouwende verschrikking. Rijdend langs en kijkend naar de lege luchten over het west-Texaanse landschap overviel mij de gedachte, dat wij ongetwijfeld in de tijd waren waar Jezus Christus naar verwees in Matteüs 24:8 als "een begin van de weeën".

In de maanden en jaren, tussen nu en de terugkeer van Jezus Christus zullen wij ongetwijfeld horen over - en misschien persoonlijk getuige zijn van - vele verschrikkelijke dingen. De problemen, die ons land en de hele wereld treffen zullen niet alleen andere mensen en andere plaatsen insluiten. Ieder van ons zal getroffen worden op verschillende manieren. Er komt over dit land en over de hele wereld de zwaarste tijd van beproevingen en druk dan dat er ooit is geweest.

Behalve de belangrijkste moeilijkheden, die voorspeld zijn, staan wij allen tegenover verschillende problemen en beproevingen in ons eigen leven. Het kunnen gezinsproblemen, moeilijkheden met een baan of financiën of gezondheidsproblemen met zich meebrengen - maar wij weten allen dat het kan resulteren in druk en stress. Beproevingen en testen zijn niet iets waar iemand van ons vurig op hoopt, maar het zijn dingen waar wij allen mee geconfronteerd worden.

Jaren geleden bezocht ik een vrouw in het ziekenhuis, die een ernstig auto ongeluk had gehad. Zij leed onder diverse breuken en lag in bed in een rekverband. Voor mij leek het alsof de katrollen en koorden alle kanten uit gingen. Toen ik aan haar bed stond en probeerde troost te bieden, merkte ik op dat niemand van ons besluit om onze beproevingen uit te kiezen. "Nee", stemde zij in, "maar wij moeten besluiten hoe wij op die beproevingen reageren. Zij kunnen onsverbitteren of zij kunnen ons beter maken. Ik wil dat die van mij, me beter maken".

Toen ik die ziekenkamer verliet ging dat met het gevoel, dat ik veel meer had geleerd die dag dan ik dacht!

  • Waarom staat God toe, dat er beproevingen en testen over Zijn volk komen?
  • Is er een bepaald doel met de beproevingen en testen waar wij mee geconfronteerd worden?
  • Is er een goede en een verkeerde manier om beproevingen aan te pakken?

De Griekse begrippen, die in het Nieuwe Testament vertaald werden met "verzoeking", "beproeving" of "test", zijn allemaal nauw verbonden. Zij zijn afgeleid van peirazo, wat betekent "testen", "proberen" of "op de proef stellen" en van peira, wat betekent "proberen" of "weten uit ervaring".

Een ander woord, dokime, wat betekent "de oprechtheid van iets testen", wordt ook gebruikt. Dit laatste begrip vinden wij in 1 Petrus 1:7, waar het testen van ons geloof wordt vergeleken met het toetsen van de kwaliteit en zuiverheid van goud.

Het boek Jakobus zegt ons dat testen - (peirasmos - Jakobus 1:2) - een doel hebben. Zij zijn het proces waarbij de oprechtheid van ons geloof wordt bepaald. (dokime - Jakobus 1:3) Door dit hele proces heen wordt de kwaliteit van standvastig karakter ontwikkeld! Ons wordt niet alleen gezegd, dat wij vele testen moeten ondergaan in dit leven - zoals inderdaad alle mensen moeten - maar wij hebben ook een model gekregen om op te volgen, hoe wij ermee om moeten gaan. Het is moeilijk genoeg om een gepaste houding te behouden als men moeilijkheden heeft, die men over zichzelf heeft gebracht.

  • Maar hoe zit het met dingen, die duidelijk onrechtvaardig zijn?

Menselijkerwijs steken wij allemaal onze stekels op bij de gedachte aan onrechtvaardigheid. Wij willen vergelden en "zelfs succes behalen".

Merkt U op wat de Apostel Petrus ons zegt, "want dat is genade, als iemand om het geweten voor God dingen verdraagt die hem pijn doen, en daarbij ten onrechte lijdt. Want wat voor roem is er als u het geduldig verdraagt wanneer u zondigt en daarvoor slagen ontvangt? Maar als u het geduldig verdraagt wanneer u goed doet en daarvoor lijdt, is dat genade bij God. Want hiertoe bent u geroepen, omdat ook Christus voor ons geleden heeft; Hij laat ons zo een voorbeeld na, opdat u Zijn voetsporen zou navolgen; Hij, Die geen zonde gedaan heeft en in Wiens mond geen bedrog gevonden is; Die, toen Hij uitgescholden werd, niet terugschold, en toen Hij leed, niet dreigde, maar het overgaf aan Hem Die rechtvaardig oordeelt". (1 Petrus 2:19-23)

Het Engelse woord "voorbeeld" in vers 21 komt van upogrammos, wat betekent "een geschreven kopie". Het was een uitdrukking, die voor een voorbeeldboek voor kinderen werd gebruikt. Het kind leerde - door het overschrijven van elke streep van elke letter - om het schrift van de leraar te reproduceren.

  • Christus moet ons voorbeeld zijn.

Wij moeten proberen om Zijn aanpak van de moeilijkheden in het leven zo dicht mogelijk te benaderen. Naast het persoonlijke voorbeeld van Christus haalt Jakobus 5:9-10 de profeten aan als waardige punt van overweging als het gaat om het omgaan met beproevingen.

De meeste profeten van God hebben vanwege hun trouw, geleden. Behalve zij, wordt de Patriarch Job in vers 11 naar voren gebracht als een uitstekend voorbeeld van standvastig geloof vanwege de manier, waarop hij omging met ernstige beproevingen. Het boek Job is het verhaal van een gewoon mens, die overvallen wordt door tegenspoed en lijden. Dit artikel zal zeven specifieke lessen voorleggen, die wij kunnen leren over het reageren op beproevingen, zoals geopenbaard in het boek Job.

Les 1 - God weet het 

Eén van de overweldigende aspecten van een ernstige beproeving kan een gevoel van isolement zijn. Wij willen er zeker van zijn dat God het weet, want als Hij het ontdekt zal Hij er zeker iets aan doen! In Job 1 krijgen wij een kijkje-achter-de-schermen over de gebeurtenissen waar Job zich compleet onbewust van was. God was Zich echter zeer bewust van Job en van de oprechte gehoorzaamheid, die hij trachtte te betonen. Feitelijk was het God Zelf, die Satans aandacht op Job vestigde. Christus herinnerde Zijn discipelen in Lukas 12:6-7 er aan, dat God - die zelfs uitvoerige aandacht schenkt aan de mussen - veel meer geïnteresseerd is in de zaken van Zijn eigen kinderen.

  • De Vader is Zich bewust van alles wat ons betreft tot in de kleinste bijzonderheden. Zelfs de haren op ons hoofd zijn geteld!

Als wij getroffen worden door persoonlijke tragedie of vervolgd worden voor onze gehoorzaamheid, kunnen wij er zeker van zijn dat God het weet. Dit is zeer belangrijk om in gedachten te houden om het gevoel van isolement en eenzaamheid tegen te gaan, die ons op zulke momenten vaak zal overvallen. "Niemand begrijpt, waar ik doorheen ga", denken wij. Maar Jezus Christus wel! Wij hebben een trouwe Hogepriester die, net als wij, op allerlei manieren getest is en daarom in staat is om zich in te voelen en om de nodige hulp te geven. (Hebreeën 4:15-16)

Hoewel Job niet kon begrijpen waarom al deze dingen hem gebeurden, wist hij dat God Zich ervan bewust was. Hij reageerde niet - zoals Satan had voorspeld - door God te vervloeken. In plaats daarvan zei Job aan zijn vrouw: "zouden wij het goede wel van God ontvangen en zouden we het kwade niet ontvangen"? (Job 2:10)

Les 2 - God beperkt de beproeving 

Het verhaal, dat in de hoofdstukken 1 en 2 verteld wordt, brengt ons op de hoogte van de actuele gesprekken tussen God en Satan! Als wij het boek Job beginnen te lezen, leren wij dat - terwijl God Satan toestaat om Job te kwellen - Hij grenzen stelt, die de duivel niet kan overschrijden. Vanaf het begin weten wij dat er grenzen zijn aan Jobs beproeving en wij weten welke grenzen dat zijn. In het begin beperkte God Satan tot het beschadigen van Jobs gezondheid. Later stond Hij toe dat Job persoonlijk getroffen werd, maar drong er op aan dat zijn leven werd gespaard. Bij dit alles hebben wij een voordeel op Job. Op het moment, dat hij door de tegenslag heen ging wist Job niets van het gesprek tussen God en Satan. Hij wist niets van enige grenzen, die God aan zijn beproeving vooraf had opgelegd.

Als wij ons zelf midden in een grote tegenslag bevinden, moeten wij er altijd aan denken dat er een zelfde "achter-de-schermen" conversatie over ons kan zijn. God heeft de grenzen ingesteld van onze beproeving, maar wij weten niet wat die grenzen zijn!

Wat wij als Christenen ervaren zijn in het algemeen niet tijd en toeval.

De duivel "sluipt niet naar iemand toe", achter Gods rug om. God is bij iedere test betrokken, die wij ondergaan en Hij heeft vooraf grenzen ingesteld, die Satan niet kan overschrijden. Noch de tijdsduur, noch de intensiviteit van de beproeving is volledig vastomlijnd. Uiteindelijk is God er verantwoordelijk voor!

Les 3 - Zoek groei, geen rechtvaardiging 

Dit is misschien één van de moeilijkste lessen om aan te denken. Job wilde dat God hem rechtvaardigde in de ogen van zijn vrienden. De mensen maakten hem belachelijk (Job 30:1, 9) en dat kan hard zijn om te dragen. Toen Elihu Job namens God begon te antwoorden in de hoofdstukken 32 tot en met 37, bracht hij naar voren dat Job tijdens een groot deel van zijn beproeving zich verkeerd had geconcentreerd. In Job 33:12-22 legt Elihu uit dat God op verschillende manieren instrueert en loutert. God heeft Zijn redenen hoe Hij ons behandelt en soms gaat het ons begrip te boven. Job was zo zeker van zijn onschuld en van de onrechtvaardigheid van zijn kwellingen, dat hij een lange tijd niet in staat was om verder te kijken dan dat. Hij probeerde zich te verdedigen tegen de valse conclusies van zijn vrienden en door dat te doen, niet in staat de gebieden te zien waar groei in zijn eigen leven nodig was. Nogmaals, God heeft redenen om toe te staan wat er gebeurt - hoewel wij vaak niet weten hoe te peilen wat zij zijn. In onze beproevingen en testen moedigt Jakobus ons aan om God om wijsheid te vragen. (Jakobus 1:5) Als wij dat in geloof doen zal Hij het zeker geven. Wat de beproeving of test ook is, er is altijd groei, wat kan worden behaald. Zelfs Jezus Christus Zelf leerde door de dingen, die Hij leed. (Hebreeën 5:8) God wil dat wij groeien. Daarom moeten wij periodiek gesnoeid worden om onze groei te stimuleren. (Johannes 15:2)

Les 4 - Het "waarom" blijkt vaak ongrijpbaar 

Menselijker wijze willen wij alles netjes in vakjes verdelen. Wij willen dat de wereld en de gebeurtenissen erin steekhoudend zijn. Maar bij het proberen om voor alles een uitleg te geven, missen wij soms het punt waar het omgaat. Dit was het punt voor Jobs vrienden. De eerste vriend van Job, die sprak was Eliphaz. Hij verklaarde:"denk er toch aan: wie is ooit als onschuldige omgekomen, en waar zijn er ooit oprechten uitgeroeid? Maar zoals ik gezien heb: zij die onrecht ploegen en moeite zaaien, oogsten dat ook". (Job 4:7-8)

Eliphaz, Bildad en Zophar, Jobs drie vrienden waren er alle zeker van dat Job een of andere verschrikkelijk geheim had, dat ten grondslag lag aan zijn pas ontdekte problemen. Zij "wisten" dat er een reden moest zijn. Daarom vielen zij arme Job lastig om zijn vermoedelijke geheime zonde te bekennen. Job wist dat er geen grote, verborgen schandaal in zijn leven was, die zijn beproevingen veroorzaakte. Hij was in het defensief tegenover zijn aanklagers, maar hij vroeg zich ook af - "waarom"?

Eén van de moeilijke dingen voor ons om aan te nemen is, dat veel lijden waar wij doorheen gaan, eenvoudig niet keurig in categorieën ondergebracht kunnen worden. Het waarom is vaak ongrijpbaar. Slechte dingen gebeuren niet alleen bij slechte mensen. Job erkende, dat de goddelozen vele malen een hoge leeftijd bereiken en zelfs succes lijken te hebben. (Job 21:7-13) Er zijn vele "waaroms", die wij in dit leven nooit zullen kennen. Aanvaarden dat het "waarom" ongrijpbaar kan zijn bereidt de weg voor een vijfde belangrijke les uit het boek Job.

Les 5 - Vertrouw, ondanks angst 

Job was wanhopig. Zijn hele leven werd overhoop gehaald. Hij had zijn rijkdom en zijn geliefden verloren bij een reeks plotselinge calamiteiten. Nu was hij zijn gezondheid ook kwijt. Waarom? Job was diep gefrustreerd omdat hij niet wijs kon worden uit zijn beproevingen. Toch maakte hij - te midden van verwarring en wanhoop - één van de meest diepgaande verklaringen van geloof, die in de Bijbel werd opgetekend: "Zie, al zou Hij mij doden, zou ik niet hopen"? (Job 13:15)

In Job 19 lezen wij de woorden van angst, die van Jobs lippen kwamen. "Weet dan dat God mij neergedrukt heeft, en mij met Zijn vangnet omsingeld heeft..... Hij heeft mijn weg versperd, zodat ik er niet door kan gaan en op mijn paden heeft Hij duisternis geplaatst..... Mijn naaste verwanten blijven weg en mijn bekenden vergeten mij..... Mijn adem staat mijn vrouw tegen en mijn reuk is walgelijk voor mijn stamgenoten". (Job 19:6, 8, 14) (vers 17-NBG)

Toch, zelfs op dit diepe punt van angst en verbijstering verklaart Job zijn oprecht vertrouwen in God. "Ik weet echter: mijn Verlosser leeft en Hij zal ten laatste over het stof opstaan[op de aarde staan]..... Ik zelf zal Hem aanschouwen en mijn ogen zullen Hem zien". (Job 19:25-27) Job begreep de waarheid van de opstanding. "Als een mens sterft, zou hij herleven"? vroeg Job. Hij ging verder en legde het goddelijk geïnspireerde antwoord vast. "Dan zou ik hoop hebben al de dagen van mijn zware dienst totdat mijn aflossing zou komen". (Job 14:14 - NBG) Job wist dat God zou roepen en dat hij zou antwoorden en uit het graf zou opstaan, omdat God een verlangen zou hebben naar het werk van Zijn eigen handen. (Job 14:15)

Het is relatief eenvoudig om God te vertrouwen als dingen gaan op de manier zoals wij graag willen. Als de wereld om ons heen zinnig is, is het volkomen eenvoudig om te geloven dat God verantwoordelijk is.

  • Maar hoe gaat het als dingen overhoop gaan?

Het is te midden van die verwarring en angst dat geloof in God hoogst nodig is. Eén van de dingen, die Satan nooit heeft begrepen over Job, was zijn motief. Satan dacht dat Job God alleen diende, omdat het in zijn voordeel was, hier en nu. Hij was er van overtuigd, dat wanneer God zegeningen en bescherming wegnam, Job Hem zou vervloeken en bespotten. Maar dat was niet waar.

  • Job had God lief en diende Hem uit oprechte toewijding.
  • Hij vertrouwde God zelfs toen hij zich verlaten voelde.

Deze les van standvastig vertrouwen is één van de belangrijkste karaktertrekken, die wij kunnen bereiken van welke beproeving dan ook.

Les 6 - Uiteindelijk zal God zowel goed als kwaad belonen.

Het leven kan vaak onrechtvaardig lijken. Er zijn mensen die geen voorwendsel maken van het dienen van God en toch lijkt het of zij het goed doen. Er zijn anderen, die oprecht proberen, maar zij ondervinden veel moeilijkheden en tegenslagen. Waar wij aan moeten denken is, dat dit leven tijdelijk is.

Job merkte op, dat er zondige mensen waren, die in "hun huizen hebben vrede en zijn zonder angst en de roede van God is niet op hen. Zijn stier bespringt en mist niet; zijn koe kalft en heeft geen misdracht". (Job 21:9-10)

Toch realiseerde hij zich, dat het niet het einde van het verhaal was. In vers 30 van hetzelfde hoofdstuk zei Job: "want de kwaaddoener wordt gespaard voor de dag van de ondergang; voor de dag van de verbolgenheden worden zij in veiligheid gebracht". (Job 21:30) Hoewel het kan lijken dat het leven niet eerlijk is, is God een God van rechtvaardigheid. Uiteindelijk is het in de opstanding dat God de rechtvaardige zal belonen en de moedwillige zondaar zal straffen. Er kunnen echter vele malen zijn - zelfs in dit leven - dat gebeurtenissen een plotselinge verandering kunnen brengen. De conclusie van het boek Job openbaart: "en de HEERE zegende het latere leven van Job meer dan zijn eerdere". (Job 42:12)

Op de lange termijn, zijn er zegeningen voor gehoorzaamheid - toelating tot Gods Koninkrijk is de grootste van alle zegeningen - en straffen voor ongehoorzaamheid.

Les 7 - Wij komen uit onze beproeving als wij leren wat God onderwijst 

Veel openbare scholen in de westerse wereld ondersteunen en diplomeren studenten, ongeacht wat zij werkelijk hebben geleerd. God gaat niet op die manier te werk. Hij is de grote Leraar, die ons voorbereidt op een rol in het Koninkrijk en Hij staat er op, dat wij onze lessen goed leren. Pas toen Job vat begon te krijgen op de lessen, die God hem wilde leren, begon hij uit zijn periode van grote beproeving te komen. God richt zich op de einduitkomst. Hij wil dat we worden zoals Hij!

Job was een voorbeeldige man, maar hij had een karakterfout. De Bijbel zegt, dat Jobs probleem was dat hij "in zijn eigen ogen rechtvaardig was" en dat "hij zichzelf rechtvaardigde tegenover God". (Job 32:1-2)

Uiteindelijk kwam Job uit zijn beproeving met een veel dieper begrip van de Almachtige, alsook een dieper begrip van zichzelf en zijn eigen menselijke natuur."Daarom veracht ik mijzelf en ik heb berouw in stof en as" (Job 42:6), zei Job aan God.

Een belangrijke les, die wij allen moeten leren om God te behagen en door een beproeving heen te komen is: barmhartigheid en vergeving.

Jobs vrienden waren ellendige troosters. Ongeacht hun motieven, maakten zij een groot deel van Jobs beproeving uit. Merkt U echter het keerpunt op, toen Job uit zijn grote tegenslag begon te komen. "En de HEERE bracht een omkeer in het levenslot van Job, toen hij gebeden had voor zijn vrienden". (Job 42:10)

Job leerde God goed kennen, niet slechts over Hem weten. Hij werd een zeer nederige en medelevende man als gevolg van waar hij doorheen ging.

De sleutel - van zijn opkomen uit de donkere schaduwen van het leven en opnieuw in het zonlicht komen - was door deze lessen te leren.

Onze beproevingen kunnen ons verbitteren of zij kunnen ons beter maken!

Wat zullen die van U voor U doen?