Social engineers schrijven een verhaal dat ontworpen is om uw kinderen af te scheiden van de werkelijkheid...
Evenementen zoals ‘Drag Queen Story Time’ vertellen een werkelijk verontrustend verhaal aan kinderen vandaag, en dat zal geen heel gelukkig einde hebben.
Dit is de vertaling van het Engelstalige artikel “Unhappily Ever After?”, door Gerald E. Weston, verschenen in het Tomorrow’s World magazine van september-oktober 2019.
Jongeren wordt tegenwoordig een heel ander verhaal verteld dan eerdere generaties gehoord hebben. Op openbare scholen, bibliotheken en in de academische wereld horen ze een verhaal dat de betekenis van vertrouwde begrippen verdraait en zelfs het besef van wat het betekent om een jongen of een meisje te zijn. En u kunt er zeker van zijn dat het verhaal niet het 'gelukkige einde' zal hebben dat de vertellers u willen doen geloven.
Kijk naar 'Drag Queen Story Time', een evenement dat werd gehouden tijdens de ‘Pride maand' vieringen afgelopen juni in Albuquerque, New Mexico. Volgens de Albuquerque Journal verschenen honderden kleine kinderen en hun ouders op 15 juni in de bibliotheek in de binnenstad, waar zelfverklaarde ‘drag queens’ ̶ biologische mannen gekleed, vaak bizar, om vrouwen te imiteren ̶ verhalen vertelden en de kinderen uitnodigden om te dansen en liedjes mee te zingen zoals ‘If You're Happy and You Know It’ [Als je gelukkig bent en je weet het] en 'The Wheels on the Bus’ [De wielen van de bus]. Ongetwijfeld genoten deze onschuldige kleintjes, meestal tussen de leeftijd van drie en zeven, hiervan, en uitten ouders hun genoegen vanwege de gelegenheid om hun kinderen kennis te laten maken met dit verzet tegen gevestigde seksuele rollen ('Drag queens dazzle at library story time”, 15 juni 2019).
“Het is uiterst belangrijk om kinderen te laten weten dat het oké is om anders te zijn en zich uit te drukken op manieren die vallen buiten wat de samenleving in het verleden normaal vond”, zei een van de drag queens die met de kinderen werkte en ze verhalen voorlas met titels als [vertaald] ‘Vriendelijkheid doet de wereld ronddraaien’, ‘We zijn allemaal wonderen’ en ‘Vier jezelf’. Er is zeker niets mis met kinderen bij te brengen vriendelijk te zijn, maar u kunt het wel op de klompen aanvoelen dat het niet alleen vriendelijkheid was waar het in deze verhalen om ging, en het is voor ieder weldenkend persoon moeilijk te begrijpen hoe kinderen er baat bij zouden kunnen hebben dat hun zelfs de meest ogenschijnlijk gezonde verhalen verteld werden door mannen die jurken en make-up voor vrouwen droegen.
Het kan zelfs smakeloos zijn om over dit soort informatie te lezen in een tijdschrift als Tomorrow's World, maar we moeten de werkelijkheid onder ogen zien. Deze ontwikkelingen zijn verontrustender en gevaarlijker dan wat men u wil laten denken. De extreme gedragingen die worden gestimuleerd door de architecten van deze evenementen worden geleidelijk steeds meer geaccepteerd door de bredere samenleving. Onze wereld is tot het punt gekomen waar gedrag dat eens ronduit als afwijkend veroordeeld werd, nu als voor alle leeftijden’ beschouwd wordt en geschikt voor zelfs de jongste kinderen! En u en ik betalen ervoor via onze belastingen, die de openbare bibliotheken en andere instellingen helpen ondersteunen.
Ja, het gaat de social engineers om uw kinderen, en ze steken het niet langer ‘onder stoelen of banken’. Ze zijn al tientallen jaren actief op universiteitscampussen, hoewel veel ouders zich niet bewust zijn van de volledige omvang van hun activiteiten. De meeste moeders en vaders zijn druk bezig geld te verdienen om het onderwijs van hun kinderen te helpen bekostigen. Ze geloven dat hun kinderen naar de universiteit moeten als ze in de toekomst een goede baan willen hebben, en ze werken er hard aan om dit te bereiken – zonder zich zorgen te maken over wat hun kinderen feitelijk wordt onderwezen en de werkelijke prijs die voor dit alles betaald zal worden. Zijn zij per slot van rekening niet zelf naar de universiteit geweest en hebben het overleefd? Toch is de academische wereld van vandaag niet meer te vergelijken met die zij slechts één of twee generaties geleden hebben meegemaakt.
Wat zit er achter dit verhaal?
‘Drag Queen Story Time’ is een Brits vervolg op het Amerikaanse ‘Drag Queen Story Hour’ en beide hebben hetzelfde doel: kinderen zodanig te indoctrineren dat ze als normaal accepteren wat niet normaal is. Albuquerque's bijdrage aan dit doel was overduidelijk een daverend succes: “Kinderen en gezinnen van alle leeftijden samengepakt in de kamer beneden in regenboogkleren en met kleurrijke Hawaïaanse bloemenkransen om te luisteren naar het hardop voorlezen van Cruse en Patricks.... Vanwege de positieve reactie zeiden bibliotheekmedewerkers dat zij van Drag Queen Story Time waarschijnlijk een regelmatig terugkerend evenement zullen maken.”
Dit wil niet zeggen dat het evenement zonder tegenstand verliep: “Ongeveer vijf minuten in het eerste verhaal schreeuwde een vrouw achterin de kamer naar de drag queens om te ‘stoppen met het beschadigen van onze kinderen’. Zij werd door het publiek uitgejouwd en door de beveiliging uit het gebouw geleid, langs een kleine groep demonstranten die zich buiten de bibliotheek verzameld had en borden ophield met boodschappen als 'Laat kinderen met rust! Drag queens, ga naar huis’” (ibid.). Sterke protesten tegen de activiteit werden in feite ruim van tevoren voorvoeld en kwamen er ook precies zoals verwacht. Er zijn dus duidelijk mensen die nog steeds van het gevaar doordrongen zijn dat de maatschappij overvalt en vinden dat ze zich moeten uitspreken om te voorkomen dat de radicalen winnen als er niets gedaan wordt, maar men moet zich afvragen hoe lang zulke kritiek zal worden getolereerd.
Volgens DragQueenStoryTime.com is het programma bedoeld om “de verbeelding en het plezier van de genderfluïditeit van de kindertijd te vangen, terwijl het kinderen betoverende, positieve en op ongegeneerde manier vreemde rolmodellen geeft.” Wat moeten de ouders die hun kinderen naar dergelijke evenementen brengen wel denken? Zijn dit echt de individuen waar ze hun kinderen naar willen laten opkijken als ‘rolmodellen’? Wat gaan ze denken als Jantje thuiskomt en verklaart dat hij net zo wil zijn als de drag queen die hij eens zag tijdens het verteluurtje in de openbare bibliotheek? Is dit wat ouders echt voor hun kinderen willen? Als dat zo is, hoe ziek is dat!
In de woorden van Judy Zuckerman, directeur jeugd- en familiediensten [Youth and Family Services] van de openbare bibliotheek in Brooklyn: “Drag Queen Story Hour is een leuk en belangrijk programma dat diversiteit viert in de manier waarop kinderen zich mogen kleden en gedragen. Het moedigt kinderen aan verder te kijken dan geslachtsstereotypen en een vrij onderzoek van zichzelf te omarmen. Programma's als DQSH moedigen acceptatie van verschillen aan en helpen het pesten te voorkomen, terwijl ze een plezierige literaire ervaring bieden” (DragQueenStoryHour.org).
Nogmaals, willen ouders werkelijk dat hun kinderen “een vrij onderzoek van zichzelf omarmen”? Zeker is wel dat ‘zelfexpressie’ een van de vele valse goden van deze tijd is, maar zelfs dat terzijde, willen ouders werkelijk dat hun kinderen drag queens worden en zichzelf uitdrukken in gedrag dat veel mensen nog steeds als fundamenteel abnormaal beschouwen? Het is helaas duidelijk dat sommige ouders wel degelijk willen dat hun kinderen in de war raken over hun natuurlijke biologie, zoals blijkt uit het feit dat sommige beroemdheden en anderen hun kinderen 'sekseneutraal' proberen op te voeden.
De ongelukkige gevolgen van vreselijke verhalen vertellen
Dr. Miriam Grossman, psycholoog aan de Universiteit van Californië, Los Angeles ̶ geen onbelangrijke school voor hoger onderwijs ̶ onthulde een belangrijke waarheid in haar boek uit 2006, Onbeschermd. In een interview met National Review besprak dr. Grossman haar werk:
Ik bespreek hier een taboe-onderwerp: de gevaren van radicale sociale agenda’s in mijn beroep.
Mijn collega's hebben goede bedoelingen en geven veel om hun patiënten. Maar adviescentra op de campus... promoten het idee dat mannen en vrouwen hetzelfde zijn. Ze onderwijzen jongeren niet over toekomst en gezin. In deze kwesties, die zo essentieel zijn voor gezondheid en counseling op de campus, laten we onze jonge mensen in de steek (“Unprotected”, 6 december 2006).
Er zit een agenda achter de sociale trends in onze wereld. Helaas zijn te veel mensen zich hier niet van bewust en gaan er gewoon vanuit dat de enige motivatie achter programmas zoals ‘Drag Queen Story Time’ is het pesten te voorkomen. Pesten is onacceptabel, maar wat we vandaag zien is dat zij die gepest werden nu de pestkoppen zijn geworden, en proberen alle tegenstand tegen hun wereldbeeld tot zwijgen te brengen. Maar om eerlijk te zijn, zij die in het verleden gepest werden zijn niet altijd degenen die het hardst ijveren om deze sociale veranderingen tot stand te brengen. Linkse ideologen en anarchisten zijn erop uit om elk overblijfsel van het Bijbelse ontwerp van het gezin te vernietigen, zoals dr. Grossman in haar boek uitlegt:
Er zijn zeventien miljoen studenten ingeschreven aan de hogescholen en universiteiten van ons land [de VS]. Velen zijn nog adolescenten, beïnvloedbaar en verward; ze staan op een kritiek punt in hun ontwikkeling en vragen zich af wie ze zijn en wat ze willen.... Als ouder weet ik dat achter de meeste studenten een moeder en vader staan die zich zorgen maken, hopend en biddend voor hun kind. Ik wil hen waarschuwen; behalve voor binge drinking [‘comazuipen’] en verkrachting tijdens een date, is er nog een ander gevaar op de campus dat uw aandacht vraagt. U gaat er waarschijnlijk van uit dat als uw kind het studenten gezondheids- of adviescentrum moet bezoeken... de arts of therapeut een neutrale vertegenwoordiger zal zijn die objectieve informatie en begeleiding geeft. Wees op uw hoede. De verpleegkundige die uw dochter leert over herpes, de maatschappelijk werker die uw zoon geruststelt over zijn homoseksuele gedachten ̶ deze mensen hebben misschien een visie op sociale verandering die u niet deelt. Ze zien hun baan misschien als een weg voor activisme, en een van hun doelen is om uw kind te beïnvloeden.... Hun doel is een androgyne cultuur, waar de verschillen tussen man en vrouw als onbelangrijk worden gezien of worden ontkend, en de band tussen hen [man en vrouw] van zijn bijzonderheid beroofd wordt (Onbeschermd, pp. xx – xxi).
Deze radicale agenda heeft wortel geschoten en bloeit onder millennials [ca. 1981-1999], de generatie X [ca. 1961-1981] en de media. De tekenen ervan zijn voor iedereen duidelijk zichtbaar. Hoe ver zal het gaan? Wat kunt u als ouder of grootouder doen? En is er enig goed nieuws aan de horizon?
Een ongelukkig einde voorspeld
Hoewel deze veranderingen in onze samenlevingen schijnbaar uit het niets zijn voortgekomen, vormen ze geen verrassing voor hen die Tomorrow’s World volgen. Oh ja, de mate, snelheid en diepgang van de neerwaartse spiraal zijn verrassend, maar de richting is dat niet, want we hebben de morele achteruitgang in onze westerse landen al tientallen jaren voorspeld. Hoe slecht het zal worden is moeilijk te zeggen, maar het zal veel erger zijn dan we ons kunnen voorstellen voordat het beter wordt ̶ en wees gerust, het zal uiteindelijk beter worden.
Serieuze studenten van de geschiedenis erkennen dat grote landen en keizerrijken op den duur achteruitgaan en uiteenvallen. Maar we hebben een nog grotere bron die de toekomst onthult van de Britse volkeren en Amerika ̶ en wat dat betreft ook de toekomst van de hele wereld. Die bron is de Bijbel, en zijn voorspellingen zijn zo zeker als de opkomende en ondergaande zon.
De Bijbelse profeet Jesaja waarschuwde het volk van zijn tijd: “Hoor het woord van de HEERE, leiders van Sodom! Neem de wet van onze God ter ore, volk van Gomorra!” (Jesaja 1:10). De twee steden Sodom en Gomorra stonden bekend om abnormaal seksueel gedrag. Tot op de dag van vandaag heeft de term ‘sodomie’ een negatieve connotatie. Weinig Bijbelstudenten weten ̶ laat staan degenen die dat niet zijn ̶ dat Jesaja's profetieën niet alleen gericht waren tot de Joden van zijn tijd, maar ook tot het Huis Israël, bestaande uit de afstammelingen van de broeders van Juda die ten tijde van het einde zouden leven.
God gebood tegen travestie. "De kleren van een man mogen niet door een vrouw gedragen worden, en een man mag geen vrouwenkleding aantrekken, want ieder die dat doet, is voor de HEERE, uw God, een gruwel." (Deuteronomium 22:5). Dit verwijst niet naar vrouwen die een broek dragen die voor vrouwen is ontworpen, of naar een Schot die een kilt draagt. Veeleer is de instructie van de Bijbel dat God een duidelijk onderscheid wil, geen verwarring ̶ mannen moeten mannen zijn en vrouwen moeten vrouwen zijn. Ongetwijfeld is dit wat Paulus bedoelde toen hij verklaarde: "Of leert ook de natuur zelf u niet dat als een man lang haar draagt, het een oneer voor hem is?" (1 Korinthe 11:14), alvorens hij verder gaat met uitleggen dat vrouwen over het algemeen langer haar behoren te hebben dan mannen.
God neemt de promotie van de LGBTQA+ levensstijl niet lichtvaardig op. De apostel Paulus maakte dit overduidelijk in Romeinen 1:24–27 en wijst hier niet alleen de deelnemers aan dergelijke levensstijlen af, maar ook zij die ermee instemmen (Romeinen 1:32). Degenen die trouw zijn aan God moeten ijverig voor de samenleving bidden en waarschuwen tegen de zonden die gemeengoed worden, hoewel ze geen oordeel mogen uitspreken. Niettemin zijn Gods woord en wil duidelijk: de verwerping van Zijn wegen door de mensheid zal een hoge prijs vragen, vooral tegen de tijd van het einde, wanneer Zijn toorn bekend zal worden gemaakt (Jesaja 58:1; Romeinen 1:18).
De hierboven gebruikte term ‘LGBTQA+’ is verre van volledig om de verzameling van ‘levensstijlen’ te beschrijven waar de seksuele anarchisten van vandaag voor opkomen. Het is belangrijk te begrijpen waar de laatste twee karakters in de afkorting voor staan. De "A" staat voor "bondgenoten" - degenen die dit gedrag goedkeuren en promoten. Het laatste teken, de ‘+’ geeft aan dat de lijst met vreemde gedragingen nog niet compleet is.
Wie kan voorspellen welk nieuw gedrag nog aan deze politiek correcte 'beschermde lijst’ toegevoegd zal worden?
Spreek de waarheid In liefde
Opdat niemand de Bijbelse boodschap verkeerd begrijpt, is het belangrijk om met alle teksten rekening te houden. De Bijbel veroordeelt duidelijk travestie en andere gedragingen die de Bijbel gruwelijk noemt. Maar tegelijkertijd reikt de Bijbel werkelijke hoop aan voor misleide personen die in dergelijk gedrag verstrikt zijn geraakt ̶ veel meer hoop dan ooit te vinden is onder die zelfingenomen personen die de woorden van God begrijpen maar die weigeren te veranderen als reactie daarop. De Bijbel richt zich op die houding en laat Christus' veroordeling zien van degenen die Zijn wonderen gezien hebben maar weigerden zich van hun zonden te bekeren:
Wee u, Chorazin, wee u, Bethsaïda! Want als in Tyrus en Sidon de krachten gebeurd waren die in u plaatsgevonden hebben, dan zouden zij zich allang in zak en as bekeerd hebben… En u, Kapernaüm, die tot de hemel toe verhoogd bent, u zult tot de hel toe neergestoten worden. Want als in Sodom de krachten waren gebeurd die in u hebben plaatsgevonden, dan zou het tot op de huidige dag gebleven zijn. Maar Ik zeg u dat het voor het land van Sodom verdraaglijker zal zijn op de dag van het oordeel dan voor u” (Mattheüs 11:21--24).
Wij moeten de waarheid spreken: er is een groot verschil tussen goed en verkeerd, en het woord van God bepaalt dat verschil. We moeten niet vergeten dat we uiteindelijk allemaal zondaars zijn en dat wij ons stuk voor stuk moeten bekeren van onze eigen slechte daden. We moeten het nooit op ons nemen Gods oordelen te bepalen of te voltrekken, aangezien we dienen te beseffen dat "De toorn van een man… immers geen gerechtigheid voor God teweeg[brengt]" (Jakobus 1:20). In plaats daarvan zouden we om genade voor iedereen moeten bidden. Om beter te begrijpen hoe God voor iedereen een gelegenheid aan het uitwerken is om tot bekering te komen, bestel dan onze gratis publicatie Is dit de enige dag van behoud? via deze website of lees die op deze website (WereldvanMorgen.nl)
De profeet Jeremia geeft een treffende beschrijving van het moderne huis Israël: “Voorzeker, Mijn volk is dwaas, men kent Mij niet. Verstandeloze kinderen zijn het, inzicht heeft men niet. Wijs is men in kwaaddoen, maar van goeddoen weet men niet.” (Jeremia 4:22).
Wanneer volwassenen zich als “verstandeloze kinderen” gedragen en zij hun kinderen bijbrengen hen die biologische feiten minachten toe te juichen en zelfs de meest voor de hand liggende waarheden te verwerpen, wat kunnen we dan verwachten? De profeet Hosea geeft het antwoord. Let op deze huiveringwekkende waarschuwing: “Mijn volk is uitgeroeid, omdat het zonder kennis is. Omdat ú de kennis verworpen hebt, heb Ik u verworpen om als priester [d.w.z. een leraar van wat goed is] voor Mij te dienen . Omdat u de wet van uw God hebt vergeten, zal Ik ook uw kinderen vergeten.” (Hosea 4:6).
Waarom Gods woede?
Het is voor velen gemakkelijk om Gods plan, Zijn doel en waarom Hij bepaalde daden veroordeelt, verkeerd te begrijpen. Toen Hij de Tien Geboden gaf, was het niet om de mens te straffen, maar om ons te laten zien dat sommige daden altijd verkeerd zijn en pijn en lijden zullen veroorzaken. Tenminste drie van Zijn geboden beschermen specifiek het gezin: het gebod om uw moeder en vader te eren, het gebod om geen overspel te plegen, en het gebod om niet te begeren wat van uw buurman is, inclusief zijn of haar huwelijkspartner (Exodus 20:12, 14, 17).
De Tien Geboden staan ook in Deuteronomium 5 vermeld, waar God het betreurde dat de leden van Zijn volk het niet in hun hart had om Hem te gehoorzamen. Merk op waarom Hij graag wou dat we Hem zouden gehoorzamen: "Och, hadden zij maar zo’n hart, om Mij te vrezen en Mijn geboden alle dagen in acht te nemen, opdat het hun en hun kinderen voor eeuwig goed zou gaan!" (v. 29 ). Ja, God weet het het beste. Hij weet wat wel en wat niet werkt. God is liefde (1 Johannes 4:8, 16) en zijn wet is “de wet van de vrijheid” (Jakobus 2:11–12) ̶ zij bevrijdt ons van daden en verslavingen die pijn geven en tot slavernij voeren.
God beveelt ouders hun kinderen Zijn wegen voor hun bestwil te leren. Direct na het herhalen van de Tien Geboden instrueerde Mozes de ouders: “Deze woorden, die ik u heden gebied, moeten in uw hart zijn. U moet ze uw kinderen inprenten en erover spreken, als u in uw huis zit en als u over de weg gaat, als u neerligt en als u opstaat.'(Deuteronomium 6:6–7). Dit gebod is zeer direct en ouders die het niet in praktijk brengen, brengen hun kinderen in gevaar.
Betekent het onderwijzen van verdraagzaamheid jegens anderen die anders denken en handelen dan wijzelf dat wij de waanideeën van hen, die in de war zijn over hoe ze geschapen werden, ondersteunen? Moeten we levensstijlen goedkeuren die in strijd zijn met de manier van leven die onze Schepper voor ons ontworpen heeft? Moeten we kinderen met dergelijk gedrag kennis laten maken terwijl ze nog te jong zijn om te begrijpen waar het allemaal om gaat? Of, zouden we niet liever onze kinderen gewoon leren vriendelijk tegen alle mensen te zijn, terwijl we ze tegelijkertijd duidelijkheid over goed en verkeerd verschaffen?
De boodschap van de Wereld van Morgen is dat er een tijd in aantocht is waarin onze wereld heel anders onderwezen zal worden dan tegenwoordig. De duivel, die de koers van deze huidige boze wereld bepaalt, zal verwijderd worden ̶ niet langer zal hem toegestaan wordende mensen in verwarring te brengen over wie en wat ze zijn en over het grote doel dat God voor hen in gedachten heeft. De wet van God zal het fundament van kennis zijn. Kinderen zullen opgroeien met twee liefhebbende ouders – de een mannelijk, de ander vrouwelijk ̶ die hen de juiste weg zullen wijzen.
Laten ondertussen ouders zich schamen die hun kinderen in verwarring brengen door ze bloot te stellen aan een schadelijk, misleidend, agenda-gedreven verhaal!