BRON: LCN/ July - Augustus 2011

Juiste prioriteiten stellen is belangrijk voor ons succes als Christenen; toch zijn zelfs sommige zeer vurige Christenen verrast door wat de Bijbel echt onderwijst over dit onderwerp.

Als geestelijk verwekte kinderen van God bereiden wij ons voor om Gods Koninkrijk binnen te gaan. Wij staan op het punt om af te studeren en geïnstalleerd te worden in Gods Gezin om de wereld te helpen regeren onder Jezus Christus. Maar ieder van ons moet zich kwalificeren voor een positie van regeren/besturen. Om ons te helpen te kwalificeren moeten wij prioriteiten vaststellen voor onze tijd.

De Apostel Paulus wist hoe belangrijk het is om de waarde van onze tijd te erkennen:

"de tijd reeds is aangebroken dat wij uit de slaap ontwaken. Want nu is de zaligheid dichter bij ons dan toen wij tot geloof kwamen". (Romeinen 13:11) .

Hoe minder tijd er is, hoe waardevoller het wordt. En aangezien ieder van ons tijd te kort komt moeten wij zorgvuldig prioriteiten vaststellen en onze tijd wijs gebruiken.

Prioriteiten stellen voorkomt "schipbreuk"

Satan gaat rond als een "brullende leeuw" (1 Petrus 5:8) om ons geestelijk te verslinden. Sommigen zijn al verslonden - hebben "schipbreuk" geleden. (1 Timoteüs 1:18-19)

Wij moeten Satan niet toestaan, dat wij op deze manier gediskwalificeerd worden! (Titus 1:15-16)

Hoe kan een Christen geestelijk schipbreuk lijden? Een fysiek voorbeeld laat zien, dat het heel eenvoudig is. De kapitein van de Exxon Valdez, die vastliep aan de grond en miljoenen liters olie verspilde voor de kust van Alaska, had zijn prioriteiten niet juist.

Wat moesten zijn prioriteiten zijn? Het schip op koers houden door alle instructies op te volgen van de navigator; zelf kalm te blijven; op het dek te zijn; waakzaam zijn; volledig verantwoordelijk zijn voor zijn schip en zichzelf.

Omdat hij de verantwoordelijkheid voor zijn leven niet nam, liep zijn schip vast aan de grond en veroorzaakte een enorme hoeveelheid monetaire schade en de dood van een groot aantal dieren, evenals op grote schaal vervuiling van de kustlijn.

Op dezelfde manier lijden sommigen geestelijk schipbreuk door hun ogen van het doel af te leiden! Zij hebben hun prioriteiten door elkaar gegooid en zien zichzelf spoedig aan de grond lopen. Zij hielden hun ogen af van de geestelijke vuurtoren en raakten de rotsen. Hun boegen scheurden open, het water stroomde binnen en zij gingen ten onder - leden schipbreuk!

Prioriteiten om geestelijk op te bouwen 

God zegt ons door de Apostel Paulus, dat ieder van ons een geestelijk bouwwerk aan het bouwen is. Merkt U op hoe hij de manier beschrijft, hoe verschillende Christenen omgaan met de samenstelling.

"Want niemand kan een ander fundament leggen dan wat gelegd is, dat is Jezus Christus. Of nu iemand op dit fundament bouwt met goud, zilver, edelstenen, hout, hooi of stro, ieders werk zal openbaar worden. De dag zal het namelijk duidelijk maken, omdat die in vuur verschijnt. En hoe ieders werk is, zal het vuur beproeven. Als iemands werk dat hij op het fundament gebouwd heeft, standhoudt, zal hij loon ontvangen. Als iemands werk verbrandt, zal hij schade lijden. Hijzelf echter zal behouden worden, maar wel zo: als door vuur heen". (1 Korintiërs 3:11-15)

Het fundament is dus voor ieder van ons reeds gelegd.

  • Maar wat is het plan, dat wij gebruiken om onze geestelijke structuur te bouwen?
  • Welke prioriteiten hebben wij gesteld?

Om succesvol te zijn moeten wij onze prioriteiten in de juiste volgorde plaatsen en aan elk geconcentreerde aandacht geven. Anders kan ons geestelijk huis opbranden als hevige beproevingen komen. Misschien zullen wij achterblijven en op het fundament staan; dat zal ons behoud nauwelijks veilig stellen.

  • Er zijn vier essentieel belangrijke prioriteiten in een Christelijk leven.

De eerste is God - en onze persoonlijke relatie met Hem. Als wij één van de andere drie prioriteiten als eerste plaatsen is het alsof wij het paard achter de wagen spannen. Wij zullen dus beginnen met de eerste prioriteit.

Prioriteit 1: Zet God op de eerste plaats 

"Toen sprak God al deze woorden: "Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit het land Egypte, uit het slavenhuis, geleid heeft. U zult geen andere goden voor Mijn aangezicht hebben". (Exodus 20:1-3)

God bulderde deze woorden van de berg Sinai. Hij gebood verder: "U zult voor uzelf geen beeld maken, geen enkele afbeelding van wat boven in de hemel, of beneden op de aarde of in het water onder de aarde is. U zult zich daarvoor niet neerbuigen, en die niet dienen, want Ik, de HEERE, uw God, ben een na-ijverig God.....". (Exodus 20:4-5)

God wil niet dat wij enig andere god aanbidden of iets anders vóór Hem! God zegt dat wij Hem moeten vereren en Hem alleen. Hij moet de eerste zijn in ons leven.

Merkt U verder op: "En zie, een wetgeleerde stond op om Hem [Christus] te verzoeken, en zei: Meester, wat moet ik doen om het eeuwige leven te beërven? En Hij zei tegen hem: Wat staat er in de Wet geschreven? Wat leest u daar? Hij antwoordde en zei: U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel, met heel uw kracht en met heel uw verstand, en uw naaste als uzelf. Hij zei tegen hem: U hebt juist geantwoord. Doe dat en u zult leven". (Lukas 10:25-28)

Het is duidelijk; wij moeten God als eerste stellen - in onze gedachten, onze harten en ons leven.

  • Nu, hoe plaatsen wij God als eerste?
  • Hoe laten wij God zien, dat wij Hem echt liefhebben?

De Apostel Johannes zegt ons: "Want dit is de liefde tot God, dat wij Zijn geboden in acht nemen; en Zijn geboden zijn geen zware last". (1 Johannes 5:3)

Dagelijks leren wij hoe wij God moeten liefhebben en wij hebben Hem steeds meer lief als wij er naar streven Zijn geboden te onderhouden. "....Hierdoor weten wij dat wij in Hem zijn. Wie zegt in Hem te blijven, moet ook zelf zo wandelen als Hij gewandeld heeft". (1 Johannes 2:5-6)

De manier om met Christus te wandelen is Hem te imiteren - zelfs in ons denken. Dit kan alleen gedaan worden door dagelijkse Bijbelstudie en gebed.

Wij moeten ons afvragen of wij onze persoonlijke relatie met onze Schepper als eerste plaatsen.

  • Of staan wij toe, dat andere dingen in ons leven vóór de ware God komen?
  • Streven wij ernaar om Gods geboden iedere dag te onderhouden met de hulp van Gods Heilige Geest?

Welnu, als wij God als eerste plaatsen door Bijbelstudie en gebed; als wij onze blik richten op Gods Koninkrijk (Matteüs 6:33), zullen wij groeien in het karakter van de Almachtige God, onze hemelse Vader. Wij zullen ons dan voorbereiden om geboren te worden in Zijn Gezin!

Prioriteit 2: Plaats het gezin als tweede 

Wij weten dat "het gezin" uiterst belangrijk is voor God, omdat Hij bezig is met de voorbereiding om Zijn goddelijk Gezin uit te breiden. Daaruit volgt, dat onzefysieke familie prioriteit nummer twee moet zijn.

Onze familierelaties beginnen met onze ouders. Het vijfde gebod zegt ons, "Eer uw vader en uw moeder, opdat uw dagen verlengd worden in het land dat de HEERE, uw God, u geeft". (Exodus 20:12) Dit is van toepassing op alle ouders, of ze het verdienen of niet. God zei niet, "als zij het waardig zijn". Sommigen hebben goede relaties met hun moeders en vaders; sommigen niet. Wij worden toch geboden om hen te eren!

God beschouwt het eren van onze ouders zo belangrijk dat tijdens het heersend systeem van het Oude Testament, Hij de doodstraf uitsprak over eenieder, die hun vaders of moeders zou slaan of hen zelfs zou vervloeken. (Exodus 21:15, 17) Zo ernstig kijkt God naar het eren van onze ouders! Wij moeten geen hand opheffen tegen hen, noch fysiek, noch psychologisch.

Sommige ouders zijn al gestorven. Wij kunnen niets meer voor hen doen, behalve onze houding ten opzichte van hen zuiveren. Natuurlijk omvat onze familierelatie ook de liefde en het respect voor onze andere familieleden, zoals bloedverwanten en door huwelijk.

Een deel van onze tweede prioriteit in het leven omvat liefde en respect jegens onze huwelijkspartners. De Apostel Paulus instrueert mannen en vrouwen, "Laat de man aan zijn vrouw de verschuldigde bereidwilligheid betonen en evenzo ook de vrouw aan haar man". (1 Korintiërs 7:3)

Als wij voor God de belofte afleggen, dat wij deze man of deze vrouw zullen nemen en God voltrekt die dienst en dat huwelijk, gaan wij dan ons woord breken voor God door elkaar niet lief te hebben of door onze huwelijkspartner weg te zenden? Wij beloofden om onze partner te nemen tot de dood ons scheidt, door zowel in ziekte als in goede gezondheid.

Paulus verklaart verder, "en als een vrouw een ongelovige man heeft en deze stemt ermee in bij haar te wonen, moet zij hem niet verlaten. Want de ongelovige man is geheiligd door zijn vrouw en de ongelovige vrouw is geheiligd door haar man. Anders waren immers uw kinderen onrein, maar nu zijn zij heilig". (1 Korintiërs 7:13-14)

Verwoesting gebeurt binnen gebroken gezinnen door scheiding. Degenen, die uit gescheiden gezinnen voortkomen, kennen het leed, de pijn en het lijden waar zij als kinderen doorheen gingen. Hoe kunnen ouders dat doen aan hun kleine onschuldige baby's, die uit hun eigen lichamen komen. Het komt door egoïsme, dat zij het gezin niet langer bij elkaar willen houden!

Het grote probleem in het huwelijk is, dat wanneer een man en een vrouw bij elkaar komen en een poos met elkaar leven en de "wittebroodsweken zijn voorbij", realiseert één van de partners zich dat deze persoon niet echt "de hij of zij" is, die zij zich gedacht hadden. Dan gaat de partner aan het werk in een poging om de ander te veranderen. Dit is een heel verkeerde aanpak/benadering! Wij mogen nooit vergeten wat het huwelijk symboliseert: twee, die één worden - één vlees!

"Zo moeten de mannen hun eigen vrouwen liefhebben als hun eigen lichamen. Wie zijn eigen vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief. Want niemand heeft ooit zijn eigen vlees gehaat, maar hij voedt en koestert het, zoals ook de Heere de gemeente. Want wij zijn leden van Zijn lichaam, van Zijn vlees en van Zijn gebeente". (Efeze 5:28-30)

Als man en vrouw "één vlees" worden en kinderen voortbrengen uit deze verbintenis, behoren deze kinderen toe aan beide ouders. Zij zijn een deel van onze fysieke familie en soms van onze geestelijke familie, als wij bekeerd zijn.

Kinderen groeien zo snel op! Wij moeten hen liefhebben en regelmatig oppakken en knuffelen. Laat hen weten, dat zij werkelijk geliefd zijn. Laat hen weten dat U als eerst komt in hun leven. Soms is er een kleine correctie nodig om te helpen een kind te leiden op de weg, die hij of zij moet gaan. Maar Paulus waarschuwt vaders, "..... terg uw kinderen niet, opdat zij niet moedeloos worden". (Kolossenzen 3:21)

Mismoedig Uw kinderen niet door perfectie te vragen. Toen God ons riep en wij ons realiseerden dat Hij onze hemelse Vader was, waren wij toen in staat plotseling perfect te zijn? Het antwoord is een krachtig "neen"! Wij moeten geduldig zijn met onze kinderen, net zoals onze hemelse Vader geduldig is met ons - Zijn geestelijk-verwekte kinderen. Opnieuw wordt aan de vaders gezegd: "en vaders, wek geen toorn bij uw kinderen op, maar voed hen op in de onderwijzing en de terechtwijzing van de Heere". (Efeze 6:4)

Kinderen hebben ook een belangrijke plicht binnen het gezin. Let U op de instructie van Paulus aan hen gericht: "Kinderen, wees je ouders gehoorzaam in de Heere, want dat is juist". (Efeze 6:1) Inderdaad, zij moeten hun ouders gehoorzamen - "in de Heer". Opnieuw instrueert Paulus kinderen, "Eer je vader en moeder (dat is het eerste gebod met een belofte), opdat het je goed gaat en je lang leeft op de aarde". (Efeze 6:2-3)

Prioriteit 3: Werk ijverig

De Apostel Johannes deed de groeten aan, "de ouderling aan de geliefde Gajus, die ik in waarheid liefheb. Geliefde, ik wens dat het u in alles goed gaat en dat u gezond bent, zoals het uw ziel goed gaat". (3 Johannes 1-2) God inspireerde deze woorden. Hij wil dat wij succes hebben. Maar om succes te hebben moeten wij ijverig zijn in ons werk.

Salomo zei: "Alles wat uw hand vindt om te doen, doe dat naar uw vermogen, want er is geen werk, geen overleg, geen kennis of wijsheid in het graf, waar u naartoe gaat". (Prediker 9:10) Salomo zei ook: "Wie met een bedrieglijke hand werkt, wordt arm, maar de hand van de vlijtigen maakt rijk". (Spreuken 10:4)

 "Zie, wat ik gezien heb", zei Salomo. "Een goede zaak die voortreffelijk is, namelijk te eten en te drinken en het goede te genieten bij al zijn zwoegen waarmee hij zwoegt onder de zon tijdens het getal van zijn levensdagen, die God hem gegeven heeft, want dat is zijn deel". (Prediker 5:17)

De gelegenheid om te werken is een gift van God. "Ook elke mens aan wie God rijkdom en bezittingen geeft en toestaat om daarvan te eten en zijn deel ervan te nemen om zich in zijn zwoegen te verblijden, dat is een gave van God. Ja, hij zal niet veel meer denken aan zijn levensdagen, want God verhoort hem in de blijdschap van zijn hart". (Prediker 5:18-19)

Inderdaad wij moeten werken. Wij moeten in het onderhoud voorzien van onze gezinnen en het Werk van God ondersteunen. Dat is een vereiste van God, maar het moet zijn in de juiste prioriteit en in een goede balans.

Dit leven is onze gelegenheid om het goed te doen. Als eerstelingen is dit onze dag van behoud. En die dag loopt af! Denkt U er dus altijd aan om God als eerste te stellen, dan volgt familie; pas gepaste ijver toe voor de baan en God zal het verschil maken. Hij belooft, "......zoek het Koninkrijk van God en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden". (Lukas 12:31)

Prioriteit 4: Dien de geestelijke familie 

Dienst verlenen aan onze geestelijke broeders en zuster in Christus is onze vierde prioriteit. Het is belangrijk, dat wij aandacht besteden aan onze relatie met de verschillende leden van het geestelijk lichaam van Christus - Gods Kerk.

"Daarom moest Hij [Jezus Christus] in alles aan Zijn broeders gelijk worden.......". (Hebreeën 2:17) Wij zijn de broers en zusters van Christus, omdat wij allen door dezelfde Geest van dezelfde Vader verwekt werden. Als Gods Heilige Geest in U woont, bent U een geestelijke broer of zuster van Jezus Christus, de Koning van het universum!

Iemand zei aan Christus, "Zie, Uw moeder en Uw broers staan buiten en zoeken U om met U te spreken. Maar Hij antwoordde en zei tegen hem die dat tegen Hem zei: Wie is Mijn moeder en wie zijn Mijn broers? En Hij strekte Zijn hand uit over Zijn discipelen en zei: Zie, Mijn moeder en Mijn broeders"! (Matteüs 12:47-49)

Als een Christen zijn Uw moeders en Vaders en Uw broers en zusters, al degenen die de waarheid geloven en gehoorzamen en dezelfde Geest hebben ontvangen van God. Zij zijn onze geestelijke familie en de verbondenheid is veel sterker dan met bloedverwanten. "Want wie de wil van Mijn Vader doet, Die in de hemelen is, die is Mijn broeder en zuster en moeder". (Matteüs 12:50)

Naarmate wij steeds meer overeenstemmen met Gods wil en Zijn geboden onderhouden, krijgen wij een band met anderen, die hetzelfde doen - zelfs als wij hen niet kennen, want die band is er door Gods Heilige Geest. Wij hebben elkaar lief, wij groeien samen, wij ondersteunen elkaar en wij helpen elkaar in het lichaam van Christus. Gods Kerk kan niet functioneren zonder de bereidwillige ondersteuning, werk en liefde van haar leden.

Dienen op de Sabbat 

"Laten wij de belijdenis van de hoop onwrikbaar vasthouden, want Hij Die het beloofd heeft, is getrouw. En laten wij op elkaar letten door elkaar aan te vuren tot liefde en goede werken. Laten wij de onderlinge bijeenkomst niet nalaten, zoals het bij sommigen de gewoonte is, maar elkaar aansporen, en dat zoveel te meer als u de grote dag ziet naderen". (Hebreeën 10:23-25)

Hoewel de Sabbatsamenkomst een geboden bijeenkomst is, zijn er een aantal broeders die niet iedere week de Sabbatdienst bijwonen. Sommigen gaan gebukt onder een fysieke ziekte, die hun aanwezigheid verhindert. Anderen hebben moeilijkheden met transport. Veel van deze broeders zouden graag regelmatig Sabbatdiensten willen bezoeken, als zij het konden.

Maar hoe zit het met hen, die iedere week aanwezig kunnen zijn, maar ervoor kiezen om dit niet te doen? Sommigen kunnen niet op de hoogte zijn van Gods aansporing over het samenkomen. Anderen kunnen het belang onderschatten van het ontvangen van belangrijke instructie en correctie, die zij in de diensten kunnen verkrijgen. Wellicht zijn zij niet regelmatig aanwezig, omdat zij een onopgeloste grief tegen de dienaar hebben of iemand van de broeders. Door weg te blijven ontnemen zij zichzelf van gelegenheden om hun broeders en zusters in Christus te dienen door hun samenzijn te delen!

Het is niet zo, dat wij noodzakelijkerwijs zondigen als wij niet iedere week de Sabbatdiensten bijwonen. Maar als wij niet trouw aanwezig zijn moeten wij onze houding onderzoeken. Misschien wonen wij honderden kilometers van de dichtbij zijnde gemeente of misschien heeft een gezinslid voortdurende zorg nodig en kan geen lange afstanden reizen. Missen wij diensten omdat wij geen andere keuze hebben - of zoeken wij naar uitvluchten waarom "het werkelijk juist" is, dat wij wegblijven - zelfs als wij weten, dat wij aanwezig kunnen zijn?

Gods Kerk bestaat uit vele leden en wij hebben allemaal verschillende mogelijkheden. Wij hebben allen iets, dat wij kunnen bijdragen in dienstbaarheid tot God en tot elkaar op de Sabbat - zelfs door eenvoudig de diensten bij te wonen! Paulus verklaart: "Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst". (Romeinen 12:1) Ieder van ons, die voor God verschijnt op de Sabbat, presenteert aan Hem een lichaam, een verstand en een hart. Als wij moedwillig wegblijven van onze broeders, zijn wij niet alleen ongehoorzaam aan God, maar beroven ook onszelf - wij handelen egoïstisch jegens de broeders, die van onze tegenwoordigheid kunnen profiteren.

Onderzoek dus Uzelf en vraag: Doe ik alles wat ik verantwoordelijk kan, om deel te nemen aan kerkdiensten en activiteiten? God wil van ons een verslag van gehoorzaamheid aan Hem zien en liefde voor de broeders - een sterk, solide verslag van ons, gebouwd op de principes van Jezus Christus en Zijn gedachten - voordat Hij ons de krachten van het universum zal toevertrouwen! Het is niet te laat om te beginnen.

Houdt U aan de juiste volgorde 

Wij hebben gezien dat de vier verplichtingen - de vier prioriteiten - in volgorde zijn:

1) God; 

2) Gezin; 

3) Werk en

4) Kerk.

Als wij deze prioriteiten in balans houden - geen van deze verwaarlozen en ze niet in de verkeerde volgorde plaatsen - kunnen wij vooruit kijken naar de tijd, dat wij voor Jezus Christus zullen staan als geestelijke wezens - schitteren in glorie, wanneer Hij naar de aarde terugkeert om wereldvrede, geluk en voorspoed te brengen aan de hele mensheid.