HET OPOFFEREN VAN HET HEDEN VOOR DE TOEKOMST

BRON: LCN / July - August 2012

Toen aan de oud senator Hubert Humphrey (V.S.) door zijn artsen werd verteld dat hij terminaal kanker had, zei hij dat het de ergste dag van zijn leven was. Hij schreef een artikel in Het Beste, waarin hij twee diepgaande verklaringen opschreef, die ik niet vergeten ben. Hij zei, "het is niet wat je in het leven verloren hebt, het is wat je over hebt, wat telt". Hij merkte ook op, "hoe lang moet een persoon leven? Ik weet het niet. Het is belangrijker hoe je leeft en waar je voor leeft". Senator Humphrey maakte de balans van zijn leven op.

Hoe waar dit mag zijn voor senator Humphrey, het is nog meer van belang voor de Christenen van vandaag. Sommigen hebben veel en anderen relatief weinig. Wij hebben echter allen de meest waardevolle, ongelooflijke en ontzagwekkende giften van God gekregen.

• Wij hebben de gift van het offer van Jezus Christus.
• Wij hebben Gods weg van leven.
• Wij hebben kennis van Gods plan.
• En wij hebben een doel, dat ons leven betekenis geeft en die de wereld zelfs niet kan beginnen te begrijpen.

Als Kerk praktiseren wij "de weg van geven" op grote schaal, via televisie, het Internet, boekjes, tijdschriften, Dvd's en ander educatief materiaal, alles zonder kosten of verplichting weggegeven. Voor de wereld kan dit lijken op dwaasheid. Maar wij begrijpen dat het Gods manier is. In plaats van ons te richten op winst nu, weten wij dat door het prediken van het evangelie van Gods Koninkrijk, wij zaad zaaien voor de toekomst - niet alleen onze toekomst als individu, die het Werk steunt, maar de toekomst van de wereld, die onze waarschuwende boodschap ontvangt en een paar mensen tot bekering brengt, die door God geroepen worden.

Net zoals de vroegere patriarchen wordt Gods volk nu geroepen om het heden op te offeren voor de toekomst. Wij zijn toekomstgerichte mensen en onze eerste prioriteit is om Gods Koninkrijk te zoeken en Zijn rechtvaardigheid. (Matteüs 6:33)Waarom? Wij "kozen er niet voor om ons aan te sluiten bij Gods Kerk". Zoals de Hr. Herbert Armstrong het zegt, "wij zijn opgeroepen". Wij hebben ons niet vrijwillig aangemeld, maar het is onze vrijwillige keuze om Gods roeping te aanvaarden en..... levende offerandes te zijn voor anderen, net zoals Christus was voor elk van ons.

Het is een hoogstaande roeping en ontzagwekkend in wat het van ons vraagt. De grote God van het gehele universum, die alles wat is, was of ooit zal zijn, schiep - de eeuwig levende Almachtige God - heeft een plan voor ieder van ons. Hij wil dat wij volledige kinderen van Zijn Gezin worden.

• Maar wat moeten wij doen als antwoord op Zijn roeping?

"Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst". (Romeinen 12:1) God roept ons tot totale gehoorzaamheid!

Jezus Christus gaf het voorbeeld en de richtlijn. "Als iemand achter Mij wil komen, moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis dagelijks opnemen en Mij volgen. Want wie zijn leven wil behouden, die zal het verliezen; maar wie zijn leven verliezen zal omwille van Mij, die zal het behouden. Want wat baat het een mens heel de wereld te winnen en zichzelf te verliezen of zelf schade te lijden"? (Lukas 9:23-25)

Als ik mensen voor de doop raad geef, herinner ik hen er aan, "U maakt een verbond met God en dat verbond heeft voorwaarden en condities, voorgelegd in de Bijbel. Voordat U een Christen wordt, wil God dat U begrijpt wat U dat zal kosten. U moet bereid zijn, om ten koste van elke prijs, God te gehoorzamen". 

Ik vraag hen deze krachtige instructies vanuit de Bijbel te overwegen: "en vele menigten trokken met Hem mee, en terwijl Hij Zich omkeerde, zei Hij tegen hen: Als iemand tot Mij komt en niet haat zijn eigen vader en moeder en vrouw en kinderen en broers en zusters, ja, ook zelfs zijn eigen leven, die kan Mijn discipel niet zijn". (Lukas 14:25-26)

Zoals wij weten is het woord, dat vertaald werd met "haat" in deze passage een betrekkelijke term is; het betekent dat wij onze fysieke familie "minder lief" moeten hebben dan dat wij God liefhebben. Wij moeten onze ogen richten op de eeuwigheid - op onze ongelooflijke toekomstige doel. Als er een conflict is moeten wij bereid zijn om ons huidige comfort op te offeren - het kan familie, vrienden of sociale aanvaarding - voor de toekomst. Het is gemakkelijk om ons te verheugen als wij de Waarheid leren, maar de kosten berekenen kan zeer moeilijk zijn, omdat wij tot het besef komen dat het Christelijk leven van ons vereist om het heden te offeren voor de toekomst.

Ik heb de ervaring uit eerste hand toen ik in Gods Kerk kwam. In 1963 woonden mijn vrouw en ik en onze drie kinderen in Huntsville, Alabama / V.S., waar ik werkte voor het ruimtevaart programma van de Verenigde Staten. In de omgeving was ik ook een bekende atleet. Wij waren betrokken bij een traditionele religie en elke niet-traditionele religie werd uitgemaakt voor een "sekte". U kunt zich dus voorstellen waar wij doorheen gingen toen wij in de Waarheid kwamen en niet alleen onze traditionele kerk achter ons lieten, maar ook het praktiseren van de aanbidding op zondag en valse feestdagen, zoals Kerstmis en Paaszondag. Het was vooral moeilijk voor onze kinderen. Wij werden lastiggevallen door familie, kerkleden, onderwijzers, buren, vrienden, medewerkers en anderen. Maar wij waren overtuigd van onze roeping; wij hadden de kosten berekend. Wij doorstonden de beproevingen. Wij offerden het heden voor de toekomst.

Velen van U, die dit artikel lezen hebben dezelfde ervaringen gehad. Om Christus te volgen moeten wij dagelijks ons kruis opnemen. (Lukas 9:23) Voor welke moeilijkheden wij nu ook staan, wij moeten naar de toekomst kijken; God liefhebben en Hem altijd als eerste plaatsen.

• Wat heeft Satans wereld uiteindelijk te bieden?

Niets waardevols. Aan de oppervlakte kan het verleidelijk lijken, maar uiteindelijk is er niets meer dan hartzeer en ellende. De mensen worden echter nu voorbereid om het geprofeteerde "merk" van het beest te aanvaarden. Als wij niet voorzichtig zijn, kunnen wij ontdekken dat wij verslapt, beïnvloed en uiteindelijk gevormd worden door "de aanvoerder van de macht in de lucht" (Efeze 2:2) om mee te lopen met de massa en zondige praktijken te aanvaarden. Zoals wij zelfs hebben gezien uit het voorbeeld van vroegere broeders, die weggetrokken werden in de afvalligheid, kunnen mensen uiteindelijk verleid worden om met de wereld mee te gaan totdat zij "niet kunnen zien, dat er iets verkeerd is" met de zondige praktijken, waarvan zij eens wisten dat het tegen Gods weg is.

• Hoe staat het met U?
• Zal Uw naam geschreven worden gevonden in het Boek des Levens?
• Of laat U toe, dat U voorbereid wordt om het "merk" van het beest te aanvaarden?

"En allen die op de aarde wonen, zullen het aanbidden, althans van wie de namenniet zijn geschreven in het boek des levens". (Openbaring 13:8) U zult worden misleid tot het aanbidden van de macht van het beest, tenzij Uw naam geschreven staat in het Boek des Levens.

Dit is een ernstige zaak. "En als iemand niet bleek ingeschreven te zijn in het boek des levens, werd hij in de poel van vuur geworpen". (Openbaring 20:15) Dit betekentde eeuwige dood.

• Of wilt U een overwinnaar zijn?

"Wie overwint, zal bekleed worden met witte kleren en Ik zal zijn naam beslist niet uitwissen uit het boek des levens". (Openbaring 3:5)

Merk op, dat een naam "uitgewist" kan worden uit het Boek des Levens. Wij kunnen niet aannemen dat eens verlost, altijd "verlost" is. Overwinnen is een levenslang proces. Maar het is geen onoverwinnelijke beproeving, die wij alleen onder ogen moeten zien. Jezus Christus herinnert ons er aan, "want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht". (Matteüs 11:30) Als wij het juk van Christus dragen, zal Hij ons de wijsheid en kracht geven om te volharden in het overwinnen. Wij kunnen troost putten uit de woorden van Daniël, "in die tijd zal Michaël opstaan, de grote vorst, hij die uw volksgenoten bijstaat. Het zal een benauwde tijd zijn, zoals er niet geweest is sinds er een volk is geweest tot op die tijd. In die tijd zal uw volk ontkomen: ieder die gevonden wordt, opgeschreven in het boek". (Daniël 12:1)

• Hoe kunnen wij er dan zeker van zijn dat onze namen geschreven zullen blijven in het Boek des Levens?

"Laat daarom die gezindheid in u zijn die ook in Christus Jezus was". (Filippenzen 2:5) Christus was een levende offerande. "Hieraan leerden wij de liefde kennen, dat Hij voor ons Zijn leven heeft gegeven. Ook wij moeten voor de broeders het leven geven". (1 Johannes 3:16)

Met Christelijke liefde kunnen wij elkaar dienen. "En laten wij niet moe worden goed te doen, want te zijner tijd zullen wij oogsten, als wij het niet opgeven. Laten wij dus, terwijl wij gelegenheid hebben, goeddoen aan allen, maar vooral aan de huisgenoten van het geloof". (Galaten 6:9-10)

Wij worden nu getest om te zien of wij wel of niet gehoorzamen en in ons verstand de denkwijze van Christus laten doordringen. (1 Petrus 4:17; 1 Korintiërs 2:15-16) Christus had de denkwijze van God de Vader. En wat deed Hij? Hoe handelde Hij? Hoe ging Hij om met mensen? Christus was begaan met de intellectuelen en de ongeschoolden; de rijken en de armen. Let op Zijn antwoord aan de dief, die naast Hem werd gekruisigd. (Lukas 23:42-43) Zelfs terwijl hij ondraaglijke pijn leed, was Christus begaan met anderen.

Christus is niet alleen ons ideaal; Hij moet ons voorbeeld zijn. "Maar ieder die Zijn woord in acht neemt, in hem is werkelijk de liefde van God volmaakt geworden. Hierdoor weten wij dat wij in Hem zijn. [als wij Zijn woord onderhouden] Wie zegt in Hem te blijven, moet ook zelf zo wandelen als Hij gewandeld heeft". (1 Johannes 2:5-6)

Drie-en-een-half jaar lang van Zijn dienaarschap liet Christus zien wat het betekende om een levende offerande te zijn. Hij probeerde niet om Zichzelf te behagen. Hij liet het hoofd niet hangen en dacht, "oh, wee mij". Hij dacht altijd na over God de Vader en over de taak, die Hem opgedragen was - de goddelijke missie, die Hij uitdroeg. Hij maakte zich geen zorgen om een comfortabel heden te hebben; Hij offerde Zijn heden voor de toekomst - voor onze toekomst!

Opnieuw, "hieraan leerden wij de liefde kennen, dat Hij voor ons Zijn leven heeft gegeven. Ook wij moeten voor de broeders het leven geven". (1 Johannes 3:16) Wij moeten dezelfde houding hebben, die Christus had. Zijn wij dus echt bereid om ons leven te geven door daden van vriendelijkheid, goede daden - zelfs gewoon een schouderklopje en een woord van bemoediging als het nodig is? Als wij die houding als van Christus tonen, helpen wij degenen om ons heen, de Kerk te zien als de bron van toevlucht en opbeuring, die het behoort te zijn. Het moet een plaats van rust zijn.

Christus zei, "kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven". (Matteüs 11:28) Gods volk moet elke week in de Sabbatdiensten in staat zijn om rust en bemoediging te vinden in het huis van God bij de broeders. Wij kunnen interesse en echte bezorgdheid tonen voor anderen. "Hoe was Uw week? Hoe gaat het met U"?

Degenen onder ons, die verlegen zijn moeten daaruit komen. Het kan moeilijk zijn om oude gewoonten te overwinnen, maar als U mensen door de deur van de vergaderzaal ziet komen op de Sabbat, denk dan: "dat is mijn broeder. Dat is mijn zuster". Christus in hen komt het gebouw binnen en dat is waar God is. Hij is met ons. Het is niet nodig om angstig te zijn voor een vriendelijke uiting van bezorgdheid voor een broeder of zuster in Christus. (1 Johannes 4:18)

Wij moeten evenwel bereid zijn om soms het ongemak van nu te doorstaan om een fundament te leggen voor de toekomst. Ik herinner mij, dat ik enkele jaren geleden een brief ontving van een lid van Gods Kerk. Er stond, "Beste Hr. League; ik wilde zeggen, dat het een groot genoegen is om God te dienen, want Zijn beloften voor zegeningen zijn zo zeker als het opgaan en het ondergaan van de zon. Een jaar geleden was ik mismoedig; geen werk; een acht jaar oud kostuum; een één-kamer souterrain appartement, gedeeld met mijn neef en geen auto; een dagelijkse kost, meestal bestaande uit soep en crackers; niemand om naar toe te gaan, behalve naar God. Als resultaat van mijn gebeden, alsook van de broeders, draaide God in één jaar tijd de dingen om. Ik had een baan, verschillende kostuums, een mooi appartement, een kleine auto en goed voedsel".

Ik denk ook aan een kerklid in Cincinnati, Ohio aan wie werd gevraagd om vervoer te verzorgen voor een ander gezin, dat 75 km. van de diensten woonde. Helaas kon hij niet aan het verzoek voldoen, omdat hij vrouw en twee kinderen had en zijn auto veel te klein was voor acht mensen. Maar hij wilde echt op deze manier dienen en dus bad hij tot God voor een grotere auto. Op een dag, na sprekersclub, kwam hij naar mij toe en zei, "Hr. League, kom mee naar buiten. Ik wil U iets laten zien". Hij ging verder om mij een grote stationcar te laten zien en zei, "dit was een gift; het kost mij niets. God gaf mij dit, zodat ik die mensen naar de Kerk kan brengen"! Ik zei, "vergeet niet dat God jou deze auto gaf - gebruik het voor Zijn dienst". Gods zegeningen zullen niet altijd fysiek zijn en zo opvallend als deze man beleefde - maar zij zullen stellig komen voor Zijn gehoorzaam volk.

Wij kunnen op vele manieren dienen - een glas koud water geven aan een kerklid zal niet onbeloond blijven; een vriendelijk woord; een oprecht compliment; bemoediging; een aanbod voor vervoer; iemand meenemen voor een lunch voor een interessant samenzijn; iemands huis schoonmaken als zij ziek zijn - de lijst kan langer worden. Maar het is van het uiterste belang dat elk van ons een levende offerande wordt - Christus in ons, de hoop van glorie!

Denkt U er dus aan - als wij het heden offeren voor de toekomst kunnen wij vooruit kijken naar het geboren worden in Gods Gezin om voor altijd te leven en te regeren onder Christus, als de ware Zonen van de Allerhoogste God van het universum. Wat een glorierijke toekomst ligt er in het verschiet!